Ευρωπαϊκό Κ20: μεγάλη επιτυχία και μεγάλη ευθύνη

Μια εξαιρετική «φουρνιά» αθλήτων-τριων πρωταγωνιστών, με επιδόσεις από τις κορυφαίες πριν από τους αγώνες (Φραντζεσκάκης, Καρύδη, Φιάσκα, Τζένγκο) και δύο «αουτσάϊντερ» (Τσίτσος, Πανταζής) κέρδισαν τα 4 μετάλλια και είχαν θετικά πλασαρίσματα.

του Πλούταρχου Σαρασλανίδη
τ. Αναπληρωτής καθηγητής προπονητικής κλασικού αθλητισμού

Αυτοί οι πρωταγωνιστές έδωσαν το κίνητρο και τον ενθουσιασμό σε όλη την ομάδα που πέτυχε σε υψηλό ποσοστό. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου του ΣΕΓΑΣ για τον απολογισμό των αγώνων «η ομάδα μας διαθέτει ποιότητα, διαθέτει παιδιά με σωματικά, προπονητικά μα πολύ περισσότερο ψυχικά χαρίσματα που δείχνουν να ανταποκρίνονται σε διοργανώσεις υψηλού επιπέδου». Πράγματι αυτή η διαπίστωση ισχύει με δεδομένο ότι σχεδόν το 50% των αθλητών μας πέτυχε ατομικό ρεκόρ ή ήταν πολύ κοντά στο ρεκόρ τους, γεγονός που δεν συμβαίνει σε άλλες διεθνείς διοργανώσεις. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι αθλητές από αυτούς είχαν εμπειρίες από ανάλογους ή και δυσκολότερους αγώνες τα προηγούμενα ένα-δύο χρόνια. Μάλιστα 4 αθλήτριες είχαν κατακτήσει και μετάλλιο (Φιάσκα, Καρύδη, Κοσμίδου, Τζένγκο). 

Στόχος του παρόντος άρθρου δεν είναι μόνο η απόδοση ευσήμων στην ομάδα, αλλά και η ευθύνη που έχουμε όλοι όσοι βρισκόμαστε στο χώρο, με επικεφαλής την ομοσπονδία, για το αθλητικό μέλλον αυτών των ταλαντούχων αθλητων.

Παρακολουθώ επί πολλά χρόνια την πορεία των νεαρών πρωταθλητών μας προς τις μεγαλύτερες κατηγορίες και δυστυχώς τα δεδομένα δεν είναι καλά. Για παράδειγμα όπως φαίνεται στο παρακάτω πίνακα, με την ίδια γενιά των αθλητών, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Κ18 (2016) έως το ευρωπαϊκό Κ23 (2019) παρουσιάζεται μια πτώση στα μετάλλια και στους βαθμούς. 

Σημειώνω ότι στην φετινή ομάδα Κ23 από τους 24 που μετείχαν τα 15 άτομα (60%) δεν ήταν στις ομάδες Κ18 που συμμετείχαν στα αντίστοιχα πρωταθλήματα Π-Κ (παγκόσμιο 2015 – ευρωπαϊκό 2016). 

Επιπλέον παρακάτω, στον επόμενο πίνακα, φαίνονται τα δεδομένα της επόμενης γενιάς (Π-Κ το 2018 και Ε-Ν το 2019) όπου υπάρχει σταθεροποίηση. Σε δύο χρόνια θα περιμένουμε την τάση σε σύγκριση με την μεγαλύτερη κατηγορία (Κ23).

Θέλοντας να διαπιστώσω την πορεία διαφορετικών γενεών αθλητών, από Κ18-Κ23 το 2018 και το 2019, σε δύο χώρες με θετική παράδοση στο στίβο (Γερμανία-Πολωνία) είδα τα αποτελέσματα τους και παρουσιάζω τον παρακάτω πίνακα που δείχνει την δυναμική των χωρών αυτών στις αναπτυξιακές αγωνιστικές κατηγορίες και στην κατηγορία τωννΝέων.

Όπως φαίνεται καθαρά και στις δύο χώρες όσο μεγαλώνουν οι αγωνιστικές κατηγορίες αυξάνονται οι επιτυχίες. Η ερμηνεία αυτών των δεδομένων, για τις συγκεκριμένες χώρες, δείχνει την πορεία του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού της προπόνησης που στοχεύει στην ηλικία της βιολογικής και προπονητικής ωρίμανσης.  

Στη χώρα μας, όπως προαναφέρθηκε, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο και μάλιστα διαχρονικά. Πολλές ερμηνείες μπορούν να δοθούν για αυτό το στοιχείο με κυρίαρχες την πίεση του «συστήματος» για «πρόωρη επίτευξη υψηλών επιδόσεων» των αθλητών για να πιάσουν τα όρια του ΣΕΓΑΣ και το υπάρχον σύστημα αξιολόγησης των σωματείων και των προπονητών που πριμοδοτεί την πρωτιά στις μικρές αγωνιστικές κατηγορίες. Τέλος την έλλειψη ουσιαστικής οικονομικής υποστήριξης σε αθλητές της αγωνιστικής κατηγορίας Κ20 και Κ23, με δεδομένο ότι δεν πληρούν, οι περισσότεροι, τα αυστηρά κριτήρια των αγωνιστικών διακρίσεων που προβλέπει ο σχεδιασμός.

Ελπίζω ο ΣΕΓΑΣ να κάνει τις απαραίτητες ρυθμίσεις, που αναφέρονται παραπάνω, για την βελτίωση της υπάρχουσας κατάστασης. Καταγράφω ως πολύ θετικό μέτρο την κατάργηση των αναερόβιων γαλακτικών αγωνισμάτων από την κατηγορία Κ16. Στόχος, για όλα τα αγωνίσματα, πρέπει να είναι η μεγιστοποίηση της επίδοσης στα 22-24 χρόνια, έτσι ώστε οι αθλητές μας να μην χάνονται γρήγορα και να παρουσιάζουν μια καλύτερη πορεία  στις μεγάλες αγωνιστικές κατηγορίες. Είναι μια στρατηγική που ως μικρή χώρα πρέπει να ακολουθήσουμε γιατί δεν μπορούμε να έχουμε κάθε χρόνο μεγάλα ταλέντα..