Πέρασαν δύο χρόνια από την ημέρα που όλοι πανηγύριζαν για την αποζημίωση του ελληνικού δημοσίου απ’ όσους είχαν συμμετοχή στη διοργάνωση του παγκοσμίου πρωταθλήματος «Αθήνα ‘97» και τελικά εκείνες οι προσδοκίες αποδείχθηκαν όνειρα θερινής νυκτός.
τουΣταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα «Live Sport», το Ελεγκτικό Συνέδριο ακύρωσε ουσιαστικά την απόφαση που είχε εκδοθεί το 2016 και καλούσε τους εμπλεκόμενους να πληρώσουν από την τσέπη τους περίπου 30 εκατ. ευρώ για τη διόγκωση του προϋπολογισμού στη διοργάνωση που διαφημίστηκε ως test για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
Η διοργάνωση είχε αρχικό μπάτζετ 2,2 δισ. δραχμές και τελικά κόστισε 19 δισ. δρχ. Γι’ αυτό και η υπόθεση πήρε τον δρόμο της Δικαιοσύνης. Μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου 2016 όταν το Ελεγκτικό Συνέδριο με τις υπογραφές της προέδρου Κωνσταντίνας Ζώη, της παρέδρου Ελένης Σκορδά και του εισηγητή Γεράσιμου Σταματάτου προχώρησε στον καταλογισμό των έξτρα χρημάτων στα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής. Τόσο σε πολιτικά πρόσωπα, όσο και στους υπόλοιπους εμπλεκομένους.
«Την ιδιότητα του υπόλογου διαχειριστή φέρει ο αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού υφυπουργός Ανδρέας Φούρας, αφού είχε την ιδιότητα του προέδρου της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής και συμμετείχε στις κατ’ ιδίαν συνεδριάσεις αυτής, µε τη συγκεκριμένη ιδιότητα. (…) Ο ανωτέρω φέρει την ιδιότητα και τις ευθύνες του δημοσίου υπολόγου όχι ως υφυπουργός, ιδιότητα µε την οποία παρείχε τις επιχορηγήσεις, αλλά ως µέλος της ΚΟΕ, ιδιότητα µε την οποία αποδίδεται σε βάρος του δημοσιονομική ευθύνη προς αποκατάσταση διαχειριστικών ελλειμμάτων και είναι διακεκριμένη από την αστική και ποινική ευθύνη», ανέφερε η αριθμ. Πράξης:0059/Συν:18η/12-12-2016 στη σελίδα 18.
«Κατ’ ακολουθία, πρέπει να καταλογιστούν εις ολόκληρον µε το ποσό των 261.420.000 δρχ. ή 761.190,02 ευρώ οι: Ανδρέας Φούρας του Αθανασίου, Ιωάννης Σγουρός του Παναγιώτη, Γεώργιος Λιάνης του Θεμιστοκλή, Χαράλαμπος Γκότσης του Παναγιώτη, Ευάγγελος Παπαποστόλου του Αποστόλου, Βασίλειος Σεβαστής του Δημητρίου, Κονδυλία Καρατζά του Χρήστου, Χρήστος Σμυρλής-Λιακατσάς του Ανδρέα, Κυριακή Κωνσταντινίδου του Στυλιανού, Φωτεινή Παπαδάκη του Εμμανουήλ, Σταύρος Τζιωρτζής του Γεωργίου, Άγγελος Μοσχονάς του Γεωργίου, Χαράλαμπος Λαγός του Σταύρου, Κωνσταντίνος ∆άρρας του Αθανασίου, Γεώργιος Τζας του Θεοδώρου, Γεώργιος Αλεξανδράκης του Αλέξανδρου, Γεώργιος Χατζημανώλης του Ιωάννη, Κωνσταντίνος Αλαβάνος του Νικολάου, Στράτος Σεφτελής του Γεωργίου και Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος του Κωνσταντίνου», αναφερόταν στη σελίδα 37 της ίδιας απόφασης.
Ε, όλα αυτά ξεχάστε τα όπως αναφέρει η «Live Sport». Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, από τα μέσα Απριλίου, δηλαδή, στον δρόμο προς τις κάλπες για το Ευρωκοινοβούλιο και την τοπική αυτοδιοίκηση, το Ελεγκτικό Συνέδριο ακύρωσε εκείνη την απόφαση. Εμμέσως πλην σαφώς αθώωσε όλους τους εμπλεκομένους και ουσιαστικά έστειλε τις απαιτήσεις στο «χιόνι». Οι διαπιστώσεις από το 2014 για «απίστευτη σπατάλη» και «άφρονα διαχείριση» έγινε απλά μαύρες κουκίδες σε λευκές σελίδες, όπως εξηγούσε ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ στην Αλίκη Βουγιουκλάκη για το εκατομμύριο που έλειπε από τον Σταύρο Ξενίδη.
Σαν την «σύγχρονη σταχτοπούτα» την ώρα που παρήγγειλε στον κυρ – Στέφανο αισθάνονταν όλοι οι εθελοντές του «Αθήνα ‘97». Διότι κατά το πόρισμα, οι εθελοντικές υπηρεσίες τους ανταμείφθηκαν με περίπου 600 εκατ. ευρώ! Μαζί με τα 175 εκατ. ευρώ των προσλήψεων, για την παροχή υπηρεσιών διατέθηκαν περίπου 760 εκατ. ευρώ. Φυσικά χωρίς τις προβλεπόμενες νόμιμες διαδικασίες. Με αποκορύφωμα την Τελετή Έναρξης- Λήξης, η οποία είχε προϋπολογιστεί για 800 εκατ. δραχμές και ανατέθηκε απευθείας με κόστος 2 δισ. δραχμές.
Όλα αυτά πήγαν στον βρόντο. Είπαμε ότι ακυρώθηκαν οι διαπιστώσεις από το ίδιο όργανο που τις είχε αποτυπώσει σε πόρισμα έπειτα από την έκθεση, που είχε αποστείλει στον αρμόδιο εισαγγελέα, με ημερομηνία 21–11–2007, ο επιθεωρητής της Γ.Γ. Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών Φώτης Κουλαρμάνης, ο οποίος έκανε λόγο για «διαπιστωθείσες σοβαρές οικονομικές ατασθαλίες» και ζητεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο Όσο για το ερώτημα που άμεσα γεννάται στο μυαλό του καθενός, για το τι μπορεί να συμβεί εφεξής, η απάντηση είναι απλή: πρέπει να σπεύσει το ελληνικό δημόσιο μέσω του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους να ζητήσει την επανεξέταση της απόφασης. Εδώ χρειάζεται πολιτική βούληση. Υπάρχει; Ίδωμεν!
