Με το κρίσιμο δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση της Σκοτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο να απέχει πλεόν μόλις μία εβδομάδα, ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Τόμας Μπαχ, έσπευσε να καθησυχάσει τους Σκοτσέζους αναφορικά με την προστασία των συμφερόντων των αθλητών τους ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο.
του Νίκου Κούδα
[email protected] follow me @nkoudas
Όταν ο κινηματογραφικός Γουίλιαμ Γουάλας -βλέπε Μελ Γκίμπσον- άφηνε την τελευταία ιαχή του «Freedom!» (ελευθερία) στην ταινία Μπρέιβχαρτ, κανείς δε φανταζόταν ότι στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 θα κρινόταν επιτέλους το ζήτημα της οριστικής αποχώρησης της Σκοτίας από την 300ετή Ένωση με τους Βρετανούς κατακτητές. Η μεγάλη ώρα όμως έφτασε, και η ανησυχία των Χάιλαντερς για τη μοίρα των δικών τους αθλητών είναι έκδηλη, λόγω της γενικότερης αβεβαιότητας που αναμένεται να επικρατήσει σε περίπτωση που το δημοψήφισμα αναδείξει το μεγάλο «Ναι» στην ανεξαρτησία. Σε αυτή την περίπτωση, οι γεννημένοι στη Σκοτία αθλητές ενδέχεται να μείνουν μετέωροι, αφού θα βρεθούν ξαφνικά εκτός της Ολυμπιακής ομάδας της Βρετανίας, και φυσικά χωρίς δική τους εθνική ομοσπονδία.
Η κυβέρνηση της Σκοτίας έχει θέσει ως καταληκτική ημερομηνία για την πλήρη ανεξαρτητοποίηση της χώρας από το Ηνωμένο Βασίλειο τον Μάρτιο του 2016, όμως με τους Αγώνες του Ρίο να ξεκινούν στις 5 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς, αυτό θα άφηνε μόλις τέσσερις μήνες περιθώριο προκειμένου να ιδρυθεί μία νέα Σκοτσέζικη Ολυμπιακή Επιτροπή. Με δεδομένο ότι υπάρχει και το ζήτημα των προκρίσεων μέσω προολυμπιακών τουρνουά και των ανάλογων προθεσμιών τους, γίνεται προφανές ότι αθλητές-σταρ όπως ο τενίστας Άντι Μάρεϊ και ο ποδηλάτης Σερ Κρις Χόι, θα κινδυνεύσουν να μείνουν εκτός Αγώνων αν δεν εξασφαλίσουν μία αθλητική ομοσπονδιακή «στέγη». Βέβαια, όπως έχει συμβεί και σε προηγούμενες διοργανώσεις, οι αθλητές της Σκοτίας θα μπορούσαν ενδεχομένως να αγωνιστούν υπό μία ανεξάρτητη σημαία στη Βραζιλία με τη σχετική αναγνώριση από τη ΔΟΕ, η οποία όμως δεν θα είναι δυνατή μέχρις ότου μία ανεξάρτητη Σκοτία αναγνωριστεί πρώτα ως επίσημο κράτος από τον ΟΗΕ. Αυτούς τους προβληματισμούς εξέφρασε μάλιστα και ο Σερ Κρεγκ Ρίντι, αντιπρόεδρος της ΔΟΕ και Σκοτσέζος στην καταγωγή, ο οποίος δήλωσε σχετικά: «Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να ιδρύσουμε μία νέα εθνική Ολυμπιακή επιτροπή μέσα σε αυτά τα χρονικά πλαίσια. Θα ήταν δύσκολο να τα καταφέρουμε έγκαιρα, γιατί πολύ απλά δεν γνωρίζω πότε μία ανεξάρτητη Σκοτία θα αναγνωριστεί από τη ΔΟΕ», κατέληξε ο Ρίντι, που είναι και ο πρόεδρος της παγκόσμιας υπηρεσίας αντι-ντόπινγκ.
Ωστόσο τις ανησυχίες αυτές έσπευσε να κατευνάσει ο ισχυρός άντρας της ΔΟΕ, ο οποίος υποσχέθηκε ότι η συμμετοχή των Σκοτσέζων αθλητών που θα κερδίσουν την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο δεν διατρέχει κανέναν απολύτως κίνδυνο: «Σεβόμαστε τις δημοκρατικές διαδικασίες, πάντοτε τις σεβόμασταν», τόνισε ο Γερμανός πρόεδρος στο πρακτορείο Ρόιτερς και συμπλήρωσε «Όπως μπορείτε να δείτε απο προηγούμενες αποφάσεις που λάβαμε σε ανάλογες περιπτώσεις, προστατεύουμε πάντοτε τα συμφέροντα των αθλητών».
Η προϊστορία επιβεβαιώνει τον Γερμανό, αφού κατά το παρελθόν όσοι αθλητές προέρχονταν από έθνη που δεν είχαν αναγνωριστεί επίσημα από τον ΟΗΕ και τη ΔΟΕ, κατάφεραν να συμμετάσχουν στους Αγώνες υπό την Ολυμπιακή σημαία, όπως π.χ. οι αθλητές από τη ΦΥΡΟΜ στη Βαρκελόνη το 1992, εκείνοι από το Ανατολικό Τιμόρ στο Σίδνεϊ το 2000, οι συνάδελφοί τους από το Νότιο Σουδάν στο Λονδίνο το 2012, και πιο πρόσφατα οι αθλητές από την Ινδία στους Χειμερινούς Αγώνες του Σότσι, μιας και η χώρα τους τελούσε σε καθεστώς τιμωρίας από τη ΔΟΕ.
Οι πολύτιμοι Χάιλαντερς
Είναι ενδιαφέρον ότι οι Σκοτσέζοι αθλητές της Ολυμπιακής ομάδας της Βρετανίας χάρισαν στη χώρα τα 13 από τα 65 μετάλλια στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 2012, με τους Άντι Μάρεϊ (τένις), Κάθριν Γκρέιντζερ (κωπηλασία) και Σερ Κρις Χόι (ποδηλασία) να κατακτούν το χρυσό. Μάλιστα ο Χόι είναι ο πιο πετυχημένος Βρετανός αθλητής στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, έχοντας κερδίσει έξι χρυσά και ένα αργυρό μετάλλιο σε συνολικά τέσσερις διοργανώσεις (από το 2000 ως το 2012).
