Μεγάλη συζήτηση ξεκίνησε από προχθές, μετά από την απόφαση του προέδρου του ΤΑΠ ΠΑΟΚ, Γιώργου Ανδρέου να αποδεχθεί την πρόταση χορηγίας για τη φανέλα της ομάδας βόλεϊ του Δικέφαλου, από την Ελληνικός Χρυσός ΑΕ. Μία κίνηση που ενισχύει οικονομικά την ομάδα, την τραυματίζει όμως σοβαρά όσον αφορά το ηθικό κομμάτι, κυρίως απέναντι στους οπαδούς της.
του Θανάση Νικολάου
[email protected]
follow me @ThanNikolaou
Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως το ΤΑΠ ΠΑΟΚ, είναι μια εταιρεία η οποία για να λειτουργήσει χρειάζεται όπως όλες οι εταιρείες, χρήματα. Αν αυτή η εταιρεία λειτουργεί σωστά ή όχι, αποκλειστικός υπεύθυνος είναι ο διαχειρηστής της, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο πρόεδρος της, Γιώργος Ανδρέου. Υπάρχει όμως ένα “αλλά”. Οι ομάδες δεν αποτελούν τον ορισμό της εταιρείας. Οι οπαδοί τις χαρακτηρίζουν, “ιδέα” και “θρησκεία” και έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν καθώς είναι αυτοί που της δίνουν λόγο να υπάρχει. Μία ομάδα χωρίς οπαδούς και φιλάθλους δεν έχει λόγο ύπαρξης, εκτός και αν εξυπηρετεί κάποια άλλα συμφέροντα.
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, είναι γεγονός πως κατά καιρούς έχουν υπάρξει χρηματοδότες σε διάφορες ομάδας, όλων των αθλημάτων, προσωπικότητες αμφιλεγόμενες των οποίων η περιουσία δεν προήλθε από νόμιμες πράξεις. Κατά καιρούς, υπήρξαν επενδυτές σε ομάδες κυρίως το ποδοσφαίρου και του μπάσκετ, των οποίων τα χρήματα ήταν προϊόν αξιόποινων πράξεων. Κανένας οπαδός όμως δε διαμαρτυρήθηκε εκφράζοντας την αντίθεση του στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος μέσω της ομάδας του. Αντιθέτως πανηγύριζαν για τις μεταγραφές αεροδρομίου. Αυτό τους έκανε κατά κάποιο τρόπο συνένοχους, καθώς αδιαμαρτύρητα δεχόταν το ξέπλυμα χρήματος.
Στην περίπτωση του ΤΑΠ ΠΑΟΚ, δεν υπάρχει οικονομική ενίσχυση από χορηγό που ξεπλένει χρήμα. Υπάρχει χρηματοδότηση από μία εταιρεία που προσπαθεί να φτιάξει το προφίλ της στο ευρύ κοινό. Ούτε τον ΠΑΟΚ θέλει να βοηθήσει, ούτε τον αθλητισμό η Ελληνικός Χρυσός ΑΕ. Την εικόνα της θέλει να βοηθήσει αποκτώντας κοινωνικό προφίλ, και για το λόγο αυτό απευθύνθηκε πρώτα στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Εκεί οι οπαδοί του Δικέφαλου, ανάγκασαν τον Ιβάν Σαββίδη να τους κλείσει την πόρτα και στη συνέχεια προσπάθησαν να ανοίξουν αυτήν του Ηρακλή. Και εκεί όμως οι οπαδοί των κυανόλευκων, που είναι από τους πλέον ευαισθητοποιημένους σε κοινωνικά θέματα, υποχρεώσαν τη διοίκηση της ΠΑΕ να απορρίψει κάθε πρόταση χορηγίας από τη συγκεκριμένη εταιρεία (όπως είχαν κάνει και στην περίπτωση Ψωμιάδη). Πιθανότατα, ο διαφημιστικός όμιλος που έχει αναλάβει αυτό το κομμάτι για την Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, να απευθύνθηκε και σε άλλες ομάδες, πριν καταλήξει στο βόλεϊ του ΠΑΟΚ.
Ο Γιώργος Ανδρέου, έχει βάλει στόχο τον πρωταθλητισμό. Για να το πετύχει αυτό, πρέπει να πληρώσει για να κάνει ανταγωνιστική την ομάδα του. Όταν μάλιστα υπάρχει και μείωση στην εισφορά από την πλευρά του ερασιτέχνη, είναι υποχρεωμένος να αναζητήσει οικονομική ενίσχυση μέσω των χορηγών. Η Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, εμφάνιστηκε ως μάννα εξ ουρανού στη συγκεκριμένη περίπτωση και όπως συνέβη με τους περιπλανώμενους στην έρημο Εβραίους, έτσι και στο ΤΑΠ ΠΑΟΚ αποδέχθηκαν το δώρο.
Ήταν λάθος η απόφαση; Ναι ήταν. Όπως λάθος είναι να δέχεται ένα αθλητικό σωματείο, χρήματα από αμφιλεγόμενους χρηματοδότες και επενδυτές. Ακόμα και στην επαγγελματική του μορφή, ο αθλητισμός είναι ένα κομμάτι πολύ σημαντικό για την κοινωνία και σε αυτόν δεν έχουν θέση άτομα ή εταιρείες στη συγκεκριμενη περίπτωση, των οποίων οι πράξεις είναι ανήθικες ή βλαπτικές.
Σύμφωνα με την αρχαία μυθολογία, ο Ηρακλής καθήμενος σε ένα σταυροδρόμι προσπαθούσε να αποφασίσει το δρόμο που θα ακολουθήσει μέχρι που εμφανίστηκαν δύο κοπέλες. Η μία, η Κακία του πρότεινε τον εύκολο δρόμο. Θα έπρεπε όμως να κάνει κακές και ανήθικες πράξεις κατά τη διαδρομή του και αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα να καταδικαστεί στην κρίση των ανθρώπων. Η άλλη κοπέλα, η Αρετή, του πρότεινε το δύσκολο δρόμο ο οποίος ήταν κακοτράχαλος και ο Ηρακλής θα έπρεπε να υποφέρει μέχρι να τον διασχίσει. Θα κέρδισε όμως έτσι την αναγνώριση των ανθρώπων.
Ο αρχαίος Ηρακλής, όπως και ο σύγχρονος επέλεξαν το δύσβατο δρόμο και την αρετή. Το ίδιο έκανε και η ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Ο Γιώργος Ανδρέου, στο βωμό του πρωταθλητισμού, επέλεξε να… ξεχάσει τα όσα περνάνε οι Έλληνες της Χαλκιδικής και να εισπράξει τα καναδέζικα (και γαλλικά) ευρώ προκειμένου να πληρώσει τη φιλοδοξία του να κερδίσει το πρωτάθλημα βόλεϊ με τον ΠΑΟΚ. Δυστυχώς όμως, κανένα πρωτάθλημα ακόμα και αν ο ΠΑΟΚ γίνει αυτοκρατορία για τα επόμενα 100 χρόνια, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την καταστροφή που συντελείται στη Χαλκιδική.
