Πριν ξεκινήσει την κωπηλασία έπαιζε ποδόσφαιρο. Λογικό για κάποιον από την Ιταλία, θα πει κάποιος. Όταν όμως πρόκειται για γυναίκα, το πράγμα αλλάζει. Η αθλήτρια του μήνα Σεπτεμβρίου στην παγκόσμια κωπηλασία λέγεται Ελιζαμπέτα Σανκασάνι και η ιστορία της ζωής της αξίζει να διαβαστεί – σαν σενάριο ταινίας με χάπι εντ.
του Νίκου Κούδα
[email protected]
follow me @nkoudas
«Tira, ruza e tàs», δηλαδή «Τράβα, σπρώχνε και σκάσε»! Αυτό είναι το γνωμικό που βρίσκεται σκαλισμένο επάνω στο ξύλινο κουπί που κοσμεί την είσοδο του ιταλικού κωπηλατικού συλλόγου της πόλης του Μπελάτζιο, πλάι στις όχθες της ειδυλλιακής λίμνης Κόμο. Εκεί ήταν που μυήθηκε στα μυστικά της κωπηλασίας η μικρή Ελιζαμπέτα, η οποία μέχρι τα 12 χρόνια της προτιμούσε να κλωτσάει το ποδοσφαιρικό τόπι στην ανδρική ομάδα της γενέτειράς της. Όταν όμως χρειάστηκε να αλλάξει πόλη, προκειμένου να αγωνίζεται σε γυναικεία ομάδα, έπρεπε να πάρει την κρίσιμη απόφαση. Η μετακόμιση δεν αποτελούσε ενδεχόμενο, οπότε η φυσιολογική διέξοδος ήταν οι βάρκες και τα κουπιά, σε μία πόλη που άλλωστε φημίζεται άλλωστε για την κωπηλατική παραδοσή της. Με πατέρα πρώην κωπηλάτη και αδερφό παγκόσμιο πρωταθλητή (τον Φράνκο), η συνέχεια ήταν μάλλον αυτονόητη. Και τι συνέχεια, αφού η Σανκασάνι απέδειξε ότι πρόκειται για ένα αυθεντικό ταλέντο. Σύντομα, η μικρή Ιταλίδα άρχισε να ανεβαίνει τις βαθμίδες των εθνικών ομάδων, κερδίζοντας εγχώριες και διεθνείς διακρίσεις, φτάνοντας το 2002 στην κορυφή του κόσμου στις ηλικίες κάτω των 23, με πλήρωμα την Γκαμπριέλα Μπασέλι. Ακολούθησε η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, ένα δεύτερο χρυσό παγκόσμιο μετάλλιο με τη Λάουρα Σκιαβόνε το 2005, και η 7η θέση στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου τρία χρόνια μετά.
Όλα έμοιαζαν ιδανικά, όταν στις αρχές του 2010 η ασθένεια του πατέρα της έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στο σπίτι των Σανκασάνι. Παρότι η ίδια συνέχισε να αγωνίζεται κανονικά και παράλληλα να βοηθά στον φούρνο της οικογένειάς της, το μυαλό της δεν ήταν συγκεντρωμένο. Η κήλη που την κράτησε έξω για αρκετούς μήνες και ο επακόλουθος θάνατος του πατέρα της ολοκλήρωσαν την πιο μαύρη σελίδα της ζωής της. Η εγκατάλειψη ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε. Οι αμφιβολίες για το αν έπρεπε να συνεχίσει την κατέτρωγαν καθημερινά, ωστόσο με τη στήριξη των κοντινών ανθρώπων και των φίλων της αποφάσισε να συνεχίσει να παλεύει. Μετατρέποντας τον θυμό της σε καύσιμο και δημιουργικό πάθος, η Σανκασάνι άλλαξε κατηγορία από τις βαριές στις ελαφριές βάρκες στα τέλη του 2012. Η μεταπήδησή της αποδείχθηκε εμπνευσμένη αφού μόλις έναν χρόνο αργότερα, στην πόλη Τσούνγκγιου της Νότιας Κορέας, κατακτούσε την κορυφή του κόσμου με παρτενέρ την αδερφική της φίλη, Λάουρα Μιλάνι, στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών, γράφοντας ιστορία ως οι πρώτες Ιταλίδες κωπηλάτριες που κέρδιζαν χρυσό μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα ανδρών-γυναικών. Ο κύκλος, απο το απόλυτο ναδίρ στο ζενίθ, είχε κλείσει με τον πιο ιδανικό τρόπο. Σαν σε ιταλική ταινία.
Άλλωστε όπως παραδέχεται και η ίδια, η σκαλισμένη φράση στο κουπί έγινε για εκείνη τρόπος ζωής: «Τράβα, σπρώχνε και σκάσε»…
Who is who
Όνομα Ελιζαμπετα Σανκασάνι
Εθνικότητα Ιταλίδα
Γεννήθηκε 06.02.1983
Κάτοικος Μπελάτζιο, Ιταλία
Ύψος 1,75μ.
Βάρος 69 κιλά
Αθλήτρια από 1995
Σύλλογοι Μπελατζίνα, Φιάμε Τζιάλε
Χόμπι Διάβασμα, φύση, κατοικίδια
Πρόσφατη επιτυχία Πρωταθλήτρια Ευρώπης, Βελιγράδι 2014 (διπλό σκιφ ελαφρών βαρών)
