Και τίποτα δεν του… Λίπι

Κάποιοι άνθρωποι είναι απλά κουλ ό,τι και αν κάνουν, ό,τι κι αν φορέσουν, ό,τι κι αν πουν. Αυτό δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο αλήθεια για τον «νονό» της ιταλικής προπονητικής, Μαρτσέλο Λίπι, τον επονομαζόμενο και… Πολ Νιούμαν του κάλτσιο. Εκτός από κουλ, όμως, ο Ιταλός τεχνικός είναι πλέον και ο μοναδικός που κατέκτησε Τσάμπιονς Λιγκ σε δύο ηπείρους!

Του Νίκου Κούδα
[email protected]

Όταν ο Μαρτσέλο Λίπι, ως προπονητής της Γιουβέντους, έχανε το 2003 στα πέναλτι τον τρίτο του τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, με αντίπαλο τη Μίλαν στο Μάντσεστερ, ίσως πίστεψε ότι αυτή ήταν η τελευταία του ευκαιρία να κατακτήσει το «ιερό δισκοπότηρο» των διασυλλογικών διοργανώσεων. Τη στιγμή μάλιστα που έβαζε την υπογραφή του για να αναλάβει την κινεζική Γκουάνγκζου Εβεργκράντε τον Μάιο του 2012, η ποδοσφαιρική του εξορία στις εσχατιές της Άπω Ανατολής έμοιαζε πια αμετάκλητη. Κι όμως, δέκα χρόνια μετά από εκείνη την αποφράδα βραδιά στο Όλντ Τράφορντ, ο 65χρονος «καθηγητής» από το Βιαρέτζιο θα έφτανε και πάλι στη Γη της Επαγγελίας – τούτη όμως τη φορά επί ασιατικού εδάφους.

Η κατάκτηση του ασιατικού Τσάμπιονς Λιγκ (AFC) από την πρωτάρα Γκουάνγκζου το περασμένο Σάββατο, κόντρα στην κορεατική FC Σεούλ (σε δύο αγώνες, με συνολικό σκορ 3-3), χάρισε στον Λίπι ένα σπάνιο ρεκόρ, καθώς είναι ο πρώτος και μοναδικός προπονητής στον κόσμο που έχει κατακτήσει το Τσάμπινς Λιγκ σε 2 διαφορετικές ηπείρους. Κι αν το πρώτο του τρόπαιο με την εξαιρετική Γιουβέντους του 1996 κόντρα στα «τρομερά μωρά» του Άγιαξ ήταν εν πολλοίς αναμενόμενο, το πιο πρόσφατο -και μάλιστα στην παρθενική εμφάνιση της ομάδας στον θεσμό- σίγουρα αποτέλεσε μία ευπρόσδεκτη έκπληξη. Άλλωστε, η Γκουάνγκζου είναι μία ομάδα που αναγεννήθηκε από τις στάχτες της, έχοντας υποβιβαστεί πριν μερικά χρόνια στη β’ εθνική κατηγορία της χώρας, λόγω συμμετοχής σε σκάνδαλο στημένων αγώνων. Η έλευση όμως του επιχειρηματικού ομίλου Εβεργκράντε το 2010, άλλαξε μια και καλή τον ρου της ιστορίας του συλλόγου, με αθρόα εισροή χρημάτων και την αγορά έμπειρων λατινοαμερικάνων ποδοσφαιριστών. Η κίνηση-κλειδί, εν τούτοις, ήταν η πρόσληψη του πολύπειρου Λίπι. Ο Ιταλός «προφεσόρε» μεταλαμπάδευσε στους φιλότιμους, αλλά ποδοσφαιρικά… αθώους Κινέζους, το στοιχείο-καταλύτη που τους έλειπε για να φτάσουν στην επιτυχία: την τακτική και τον ‘Made in Italy’ κυνισμό στο άναρχο παιχνίδι τους. Αποτέλεσμα; Ρουά ματ σε 2 κινήσεις…

Λίπι, η επιτομή του κουλ
Κομψά γυαλιά, καλοραμμένα ιταλικά κοστούμια, λευκό μαλλί, φωνή με χροιά επαγγελματία ηθοποιού. Η τοσκανέζικη φινέτσα που αποπνέει ο Λίπι είναι εμφανής σε κάθε βήμα του. Στο χτίσιμο του μύθου του συνετέλεσε αποφασιστικά και η εκπληκτική ομοιότητά του με τον Αμερικανό σταρ του Χόλιγουντ, Πολ Νιούμαν. Πέρα όμως από την άψογη εμφάνιση, ο «καθηγητής» είναι και ένας βαθύτατα σκεπτόμενος άνθρωπος, με πολύ ιδιαίτερη φιλοσοφία για τη ζωή και το παιχνίδι που υπηρετεί. Στο βιβλίο του ‘’Il Gioco delle Idee: Pensieri e Passioni da Bordo Campo’’ (Ένα παιχνίδι ιδεών: Σκέψεις και Πάθη από την πλάγια γραμμή), ο Λίπι υπερτονίζει τη σπουδαιότητα του ομαδικού πνεύματος και της ενότητας. Δε διστάζει μάλιστα να παρομοιάσει μία καλοδουλεμένη και ψυχολογικά ισορροπημένη ποδοσφαιρική ομάδα, με μία υγιή και ευτυχισμένη οικογένεια. Όσον αφορά τη στρατηγική πλευρά του παιχνιδιού, ο Λίπι θεωρεί ότι η μεγαλύτερη έμφαση πρέπει να δίνεται στις αμοιβαίες σχέσεις ανάμεσα στους συμπαίκτες, αφού όπως λέει «ένα σύνολο αποτελούμενο από τις καλύτερες μονάδες, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα γίνει και η καλύτερη ομάδα». Και καταλήγει: «Άρα, το να επιλέξεις την καλύτερη δυνατή ομάδα, δεν απαιτεί απλά να βρεις τον κατάλληλο συνδυασμό παικτών για το σύστημα που θέλεις να εφαρμόσεις, αλλά να βρεις το κατάλληλο σύστημα για τους παίκτες που διαθέτεις».

Ο Λίπι σε αριθμούς
Γιουβέντους
• 5 πρωταθλήματα Ιταλίας (1995, 1997, 1998, 2002, 2003)
• 1 κύπελλο Ιταλίας (1995)
• 4 Σούπερ Καπ Ιταλίας (1995, 1997, 2002, 2003)
• 1 Τσάμπιονς Λιγκ ΟΥΕΦΑ (1996)
• 1 ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (1996)
• 1 διηπειρωτικό κύπελλο (1996)

Γκουάνγκζου Εβεργκράντε
• 2 πρωταθλήματα Κίνας (2012, 2013)
• 1 κύπελλο Κίνας (2012)
• 1 Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας (2013)

Εθνική Ιταλίας
• 1 Παγκόσμιο Κύπελλο (2006)

Ο… άλλος Λίπι
• Στα νιάτα του ήταν εξαιρετικός αμυντικός (έχει ύψος 1,83 μ.), έχοντας αγωνιστεί 274 φορές (5 γκολ) με τη φανέλα της Σαμπντόρια, τη δεκαετία 1969-1979. Έκλεισε την καριέρα του στη Λουτσέζε το 1982.
• Το 2007, οι βρετανικοί «Τάιμς» τον συμπεριέλαβαν στη λίστα με τους 50 κορυφαίους προπονητές όλων των εποχών.
• Έχασε τρεις τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ με την αγαπημένη του «Γηραιά Κυρία»: το 1997 από τη Μπορούσια Ντόρτμουντ, το 1998 από τη Ρεάλ Μαδρίτης και το 2003 από τη Μίλαν.
• Είναι ο αγαπημένος προπονητής τόσο του Νίκου Αλέφαντου, όσο και του Άγγελου Αναστασιάδη.