Απολαμβάνει την κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης, πρόσφατα κατέκτησε ένα ακόμα χρυσό σε παγκόσμιο και δεν σκέφτεται να επαναπατριστεί. Ο πενταθλητής Αλεξάντερ Λεσούν ως Ρώσος έγινε ο απόλυτος κυρίαρχος του αθλήματος.
του Άκη Ιωακείμογλου
[email protected]
Το μοντέρνο πένταθλο έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Το να είσαι καλός σε πέντε αγωνίσματα μόνο εύκολο δεν είναι. Ο Αλεξάντερ Λεσούν, παγκόσμιος πρωταθλητής και νούμερο ένα στην παγκόσμια κατάταξη, το έχει καταφέρει και σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η απόφασή του να αφήσει την πατρίδα του τη Λευκορωσία για χάρη της Ρωσίας, την οποία εκπροσωπεί από το 2010 και μετά. Από τότε άλλωστε έχει κατακτήσει τρία χρυσά σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και τρεις παγκόσμιους τίτλους.
«Η Ρωσία με έκανε πραγματικό αθλητή. Οι συνθήκες προπόνησης εδώ είναι ιδανικές, οι προπονητές εξαιρετικοί και υπάρχει εσωτερικός ανταγωνισμός, που αποτελεί καλό κίνητρο. Το μόνο που μένει να κάνεις είναι να δουλέψεις», είπε ο Λεσούν εξηγώντας τους λόγους της απόφασής του αλλά και της άρνησής του να εκπροσωπήσει ξανά τη Λευκορωσία, η οποία συχνά πυκνά του χτυπάει την πόρτα. Ούτε και η στέρηση της οικογένειάς του είναι ικανή να τον κάνει να αφήσει τη Ρωσία. Η οικογένειά του εξακολουθεί να μένει στη Λευκορωσία και ο Λεσούν έχει τη δυνατότητα να βλέπει τη σύζυγό του Γιεκατερίνα και τη δύο χρονών κόρη του Άννα μόλις 2,5 μήνες κατά τη διάρκεια του χρόνου.
Οι ανάγκες του αθλήματος απαιτούν πολύ σκληρή δουλειά, την οποία κάνει ο Λευκορώσος. Οι βάσεις που πήρε ως κολυμβητής στα πρώτα του βήματα στον αθλητισμό ήταν τα καλύτερα εφόδια, ώστε το συγκεκριμένο άθλημα στο μοντέρνο πένταθλο να είναι από τα δυνατά του σημεία. Αυτό μαζί με το σύνθετο, τρέξιμο και σκοποβολή που εφαρμόζεται από το 2009, είναι τα δύο αγωνίσματα στα οποία θα πρέπει ο αθλητής να πιάσει τις υψηλότερες βαθμολογίες. «Δεν γίνεται να χάσεις στην κολύμβηση ή το σύνθετο. Κάθε πενταθλητής προσπαθεί για το καλύτερο σε αυτά τα δύο», εξηγεί ο Λεσούν.
Τα άλλα δύο αγωνίσματα έχουν τις ιδιαιτερότητές τους. Το αγαπημένο του είναι η ξιφασκία, στην οποία ένα χτύπημα στο σώμα κρίνει το νικητή. «Ανάμεσα στα αγωνίσματα του πεντάθλου η ξιφασκία είναι αυτό στο οποίο το πιο σημαντικό είναι να ξεγελάσεις τον αντίπαλο. Τον ξέρεις και σε ξέρει. Το να καταφέρεις όμως αυτό το ένα χτύπημα δεν είναι απλή υπόθεση», σχολίασε ο Λεσούν. Το πιο απρόβλεπτο απ’ όλα είναι η ιππασία, την οποία χαρακτήρισε «λοταρία». Το γεγονός ότι το άλογο κάθε αθλητή προκύπτει από κλήρωση και ο πενταθλητής έρχεται σε επαφή μαζί του μόλις 20 λεπτά πριν τον αγώνα, κάνουν το άθλημα αυτό απόλυτα απρόβλεπτο. «Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα πρέπει να καταλάβεις τι είδους άλογο έχεις, τι μπορεί να κάνει και ποια είναι και ποια τα όριά του. Το ζώο έχει το δικό του ταμπεραμέντο και μπορεί να είναι σε καλή ή κακή διάθεση εκείνη τη μέρα», κατέληξε ο Λεσούν.
