Ο διάδοχος του «γιου του ανέμου», Βύρων Κοκκαλάνης, έγινε ο πρώτος Έλληνας αθλητής που κέρδισε την πρόκρισή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, και μάλιστα 687 ημέρες πριν από την έναρξή τους. Αν και η μεγάλη επιτυχία του δεν συνοδεύτηκε από την κατάκτηση ενός ακόμη παγκόσμιου μεταλλίου στο πρωτάθλημα του Σανταντέρ, ο κορυφαίος ιστιοπλόος της κλάσης RS:X δηλώνει ικανοποιημένος και διψασμένος για τις μεγάλες προκλήσεις που ανοίγονται μπροστά του…
συνέντευξη Νίκος Κούδας
[email protected]
follow me @nkoudas
Όταν βγαίνεις 6ος στον κόσμο στο αγώνισμά σου όμως σου μένει μία απογοήτευση, τότε σημαίνει ότι είσαι φτιαγμένος για σαφώς μεγαλύτερα πράγματα. Η αυστηρότητα των κριτών, ο ενθουσιασμός και το πάθος για διάκριση στον μεγάλο τελικό οδήγησε τον 29χρονο αθλητή μας σε μία βιαστική εκκίνηση που έφερε την ακύρωσή του (παρά τη 2η θέση που κατέκτησε), βγάζοντάς τον έτσι εκτός διεκδίκησης μεταλλίων. Παρά τις αναποδιές ωστόσο, ο Βύρωνας δεν το βάζει κάτω. Αντιθέτως βάζει πλώρη για το Τσινγκτάο της Κίνας (14-18 Οκτωβρίου) και εν συνεχεία για το Άμπου Ντάμπι (24-30 Νοεμβρίου), όπου θα ολοκληρώσει τις φετινές του αγωνιστικές υποχρεώσεις πριν τις απαραίτητες διακοπές των Χριστουγέννων.
Βύρωνα, ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από το παγκόσμιο πρωτάθλημα που ολοκληρώθηκε;
Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Σίγουρα στεναχωρήθηκα με την απώλεια του μεταλλίου, καθώς ο φετινός μου στόχος ήταν το παγκόσμιο πρωτάθλημα, όμως δυστυχώς δεν μου «βγήκε» στην πράξη. Από την άλλη πλευρά κέρδισα την πρόκριση για το Ρίο και αυτό είναι φυσικά το πιο σημαντικό.
Πώς αισθάνεσαι που έγινες ο πρώτος Έλληνας αθλητής που σφραγίζει το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς του Ρίο;
Πολύ υπερήφανος και χαρούμενος ταυτόχρονα, γιατί μου δίνει την πολυτέλεια να προετοιμαστώ πλέον απερίσπαστος με άνεση χρόνου.
Τελικά το Σανταντέρ ήταν τόσο δύσκολο όσο το περίμενες;
Ήταν πραγματικά ένα πολύ ωραίο μέρος για ιστιοπλοΐα, αλλά ήταν εντελώς των άκρων. Έτσι, ενώ τις τρεις πρώτες ημέρες είχαμε σχεδόν απόλυτη νηνεμία, τις δύο τελευταίες οι άνεμοι γύρισαν εντελώς, φτάνοντας να είναι πολύ ισχυροί, όπως τη μέρα του τελικού. Εμείς από την πλευρά μας είχαμε κάνει ιδανική προετοιμασία, με συνθήκες παρόμοιες με εκείνες του Σανταντέρ, αλλά τελικώς έπαιξαν ρόλο και άλλες μικρές λεπτομέρειες στους αγώνες. Βέβαια έχω μάθει να ξεπερνάω τις όποιες δυσκολίες συναντώ και να μη διαμαρτύρομαι. Ψυχολογικά ένιωθα πολύ δυνατός και πάλεψα για το μετάλλιο μέχρι τέλους, έστω κι αν δεν ήρθε.
Τι έφταιξε στην τελική κούρσα και ακυρώθηκες;
Η μύτη της σανίδας μου προεξείχε ελάχιστα μπροστά από τη νοητή γραμμή της εκκίνησης λίγο πριν δοθεί το σήμα της έναρξης. Το ίδιο με εμένα έπαθαν και δύο Γάλλοι αθλητές (σ.σ. οι Πιέρ λε Κοκ και Λουί Ζιάρ). Έτσι όσοι φύγαμε δεξίνεμοι (σ.σ. με τον άνεμο στη δεξιά πλευρά του σκάφους) βγήκαμε άκυροι, εκτός από τον Βρετανό Νικ Ντέμπσι που έκανε τακ και γύρισε. Πάντως θεωρώ ότι δεν είχε στηθεί σωστά η εκκίνηση από την επιτροπή αγώνων, κάτι που το επεσήμαναν αρκετοί. Θα μπορούσαν να κάνουν γενική ανάκληση όλων των αθλητών και να υπάρξει επανεκκίνηση της ιστιοδρομίας, αφού ήμασταν όλοι κι όλοι 10 αθλητές και επιπλέον κρίνονταν τα μετάλλια. Υπήρξαν γενικώς πολλά παράπονα από την επιτροπή καθώς ήταν αργοί στις αποφάσεις τους, με αποτέλεσμα πολλές φορές να περιμένουμε άδικα μέσα στο νερό για πολλή ώρα.
Σου είχε επιβληθεί ακόμη μία ποινή στη διάρκεια των αγώνων. Πιστεύεις ότι ήταν υπέρμετρα αυστηροί οι κριτές;
Όχι, απλά πήγαιναν by the book, κάτι αναμενόμενο αφού ήταν το παγκόσμιο πρωτάθλημα της ISAF και έπρεπε να είναι πολύ τυπικοί.
Πώς σου φάνηκαν τα αποτελέσματα και το επίπεδο του ανταγωνισμού γενικότερα;
Ήταν αρκετά δυνατό, με αναμενόμενη εξέλιξη πλην μιας-δύο περιπτώσεων. Ο νικητής, Ζουλιέν Μποντέμ, είναι εξαιρετικά έμπειρος, με Ολυμπιακά και παγκόσμια μετάλλια, ενώ είναι και αθλητής των ακραίων καιρικών συνθηκών αφού του αρέσει να αγωνίζεται είτε με πάρα πολύ, είτε με ελάχιστο αέρα, όπως είχε συμβεί και το 2012 στο Κάντιθ όπου νίκησε και τότε με ανέμους πάνω από τα έξι μποφόρ! Γενικά οι Γάλλοι θα «σφαχτούν» για τη μία Ολυμπιακή θέση μιας και είναι τέσσερις ισάξιοι ιστιοπλόοι. Η έκπληξη ήταν πιστεύω ο Πολωνός Μίσκα που έμεινε τέταρτος. Ο λόγος ήταν ότι τιμωρήθηκε με ποινή με έναν ακόμη συμπατριώτη του, επειδή καθυστέρησαν να προσέλθουν στον έλεγχο του εξοπλισμού πριν τον τελικό και τους κόστισε ακριβά. Θεωρώ πάντως ότι οι βασικοί μου αντίπαλοι στο Ρίο θα είναι όποιος Πολωνός και Γάλλος κερδίσουν την πρόκριση, ο Άγλλος Ντέμπσι και ο Ολλανδός Ντόριαν Βαν Ρίσελμπεργκε που θα ταξιδέψουν σίγουρα.
Πώς αισθάνθηκες ως σημαιοφόρος στην τελετή έναρξης του πρωταθλήματος;
Ήταν μία πολύ ιδιαίτερη στιγμή. Ένιωσα πολύ υπερήφανος που σήκωσα την ελληνική σημαία μπροστά σε 40.000-45.000 κόσμο όπως έγραψαν τα δημοσιεύματα στην Ισπανία. Πραγματικά ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την Ολυμπιακή ιστιοπλοΐα, με μόνη εξαίρεση την ατμόσφαιρα που είχα βιώσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.
Ζήλεψες κάπως με την παρουσία τόσων πολλών θεατών στη διοργάνωση;
Μπορώ να πω ναι! Μάλιστα στην Ισπανία η ιστιοπλοΐα θεωρείται δεύτερο εθνικό σπορ μετά το ποδόσφαιρο. Οι άνθρωποι έχουν παιδεία επάνω στο αγώνισμα και μπορείς να συζητήσεις άνετα μαζί τους -με όσους τουλάχιστον μιλούν καλά αγγλικά- αφού γνωρίζουν από ορολογία, κανονισμούς κλπ.
Τι κρατάς από αυτούς τους αγώνες ενόψει της συνέχειας;
Οπωσδήποτε την πρόκριση για το Ρίο, αφού πλέον μπορώ να προγραμματιστώ καλύτερα. Επιπλέον, κρατώ κάποιες αλλαγές που κάναμε σε τεχνικά ζητήματα και σε θέματα εξοπλισμού, ειδικά μετά την περσινή κλοπή που είχα υποστεί. Τώρα πια απομένει να μετουσιωθεί όλο αυτό και στα αποτελέσματα. Δυστυχώς φέτος «δεν με ήθελε» και πολύ, όπως λέμε, αλλά καλύτερα να συμβαίνουν οι αναποδιές τώρα, παρά στους Ολυμπιακούς Αγώνες!
Τώρα τι περιλαμβάνει το πρόγραμμά σου;
Αρχικά έχω έναν αγώνα για το παγκόσμιο κύπελλο της ISAF στο Τσινγκτάο της Κίνας στα μέσα Οκτωβρίου, και στη συνέχεια θα ολοκληρώσω τη σεζόν στο Άμπου Νταμπι, όπου θα διεξαχθεί ο τελικός του παγκόσμιου κυπέλλου από τις 24 έως τις 30 Νοεμβρίου. Εκεί θα λαβουν μέρος μόνο οι 10 πρώτοι αθλητές του Σανταντερ, και οι 10 κορυφαίοι βάσει της παγκόσμιας κατάταξης. Στην κατάταξη πιστεύω ότι θα ανέβω ακόμη περισσότερο μετά από αυτούς τους αγώνες, καθώς η παγκόσμια ομοσπονδία θέλει να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στους αγώνες του παγκόσμιου κυπέλλου ώστε να γίνει ισάξιο με τις κλάσεις. Σκοπός τους είναι να έχουν κάθε δύο χρόνια ένα μεγάλο ιστιοπλοΐκό event, διαδοχικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
