Από την ημέρα που ανέλαβε ο Τόμας Μπαχ την προεδρία της ΔΟΕ, το δήλωσε ξεκάθαρα πως είναι ανοιχτός σε οποιαδήποτε πρόταση βοηθήσει το Ολυμπιακό κίνημα να εξελιχθεί. Μία από αυτές θα είναι και το… παρκούρ;
του Σούλη Μέζου
[email protected]
Την προηγούμενη εβδομάδα στα κεντρικά της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής στη Λωζάνη, μαζεύτηκαν οι 16 πιο ισχυροί άνθρωποι του παγκόσμιου αθλητισμού προκειμένου να διαμορφώσουν την ατζέντα μέχρι και το 2020. Πολλές προτάσεις έγιναν προκειμένου να υιοθετηθούν στο συνέδριο του Μονακό.
Την ίδια στιγμή που μέσα στα γραφεία οι κεφαλές του παγκόσμιου αθλητισμού συζητήσουν για το μέλλον του Ολυμπιακού κινήματος, έξω από το κτήριο μία ομάδα από νεαρούς ετοιμαζόταν να κάνει τη δική της πρόταση. Να ξεκινήσουν οι συζητήσεις για την υιοθέτηση του παρκούρ από τη ΔΟΕ. Μάλιστα οι νεαροί φρόντισαν, στα απομεινάρια των κτισμάτων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας που υπάρχουν στη Λωζάνη να κάνουν μια επίδειξη του παρκούρ.
Ο εμπνευστής του παρκούρ, Νταβίντ Μπελ ήταν ο επικεφαλής της ομάδας. Ο 41χρονος Γάλλος θέλει να πείσει τη ΔΟΕ να βάλει στην ατζέντα του 2020 το παρκούρ με την προοπτική να γίνει άθλημα επίδειξης στους Ολυμπιακούς. «Είναι πιθανό κάποια στιγμή να αποτελέσουμε κομμάτι του Ολυμπιακού κύκλου. Το παρκούρ είναι ένα άθλημα που συνεχώς εξελίσσεται και αποκτά όλο και περισσότερους φιλάθλους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τα 20 χρόνια της ύπαρξης του παρκούρ, έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε την παγκόσμια αναγνώριση από τα μίντια» δήλωσε ο Μπελ με την ελπίδα να εισακουστεί από τον Μπαχ.
Απόλυτα λογική η σκέψη του Μπελ, ο οποίος βλέποντας πως ο κάθε… πικραμένος προτείνει αθλήματα στη ΔΟΕ (φτάσαμε σε σημείο να ψηφίζουν οι «αθάνατοι» μεταξύ πάλης και σκουός…). Ο έξυπνος μάνατζερ Μπαχ, δεν αποκλείει τίποτα και κανέναν. Όταν πριν από μερικούς μήνες έβαλε στην ατζέντα του Ολυμπιακού κύκλου το σερφ (δίχως αυτό να σημαίνει ότι θα ενταχθεί σαν επίσημο άθλημα), τότε θα πρέπει να περιμένουμε ακόμα και το παρκούρ. Να μην ξεχνάμε ότι σαν άθλημα στους Ολυμπιακους Αγώνες υπάρχει και το BMX…
Τί είναι το παρκούρ
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ο Γάλλος Νταβιντ Μπελ με τη βοήθεια του πατέρα του, ανέπτυξε μια τέχνη υπερπήδησης εμποδίων, φυσικών και τεχνητών. Ως τέτοια θεωρούνται τα πάντα. Ο αθλητής του παρκούρ, καλλιεργεί την ικανότητα να εντοπίζει εναλλακτικούς τρόπους κίνησης και πορείας, τους οποίους ενδέχεται να χρησιμοποιήσει τόσο στην καθημερινή του ζωή, όσο και σε καταστάσεις εκτάκτων αναγκών. Το σημαντικότερο από όλα, είναι ότι ξεκίνησε ως μη ανταγωνιστικό άθλημα, αλλά στην πορεία με την έλευση των χορηγών και τη αύξηση της δημοφιλίας του, εξελίχθηκε σε άκρως ανταγωνιστικό με αγώνες σε ολόκληρο τον πλανήτη.
