Τζέιμς Μποντ στο πιο αλκοολικό. Όστιν Πάουερς στο πιο γοητευτικό. Μπιτλ στο πιο σκανδαλώδες. Πελέ στο πιο όμορφο. Γιόχαν Κρόιφ στο πιο ταλαντούχο.
Κιρτ Κομπέιν στο πιο αυτοκαταστροφικό. Αυτός ήταν ο Τζορτζ Μπεστ. Πέρασαν 50 χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση στο Ολντ Τράφορντ και από τότε, δεν έχει εμφανιστεί ξανά παίκτης με το δικό του ταλέντο για να φορέσει τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
του Θανάση Νικολάου
[email protected]
follow me @ThanNikolaou
Σε ηλικία 17 χρονών, αγωνίστηκε για πρώτη φορά με τους “μπέμπηδες”. Πρώτη του αντίπαλος, η Γουέστ Μπρομ και το αποτέλεσμα του αγώνα 1-0 υπέρ της Γιουνάιτεντ. Στα 50 χρόνια που ακολούθησαν o Τζορτζ Μπεστ θα έγραφε τη δική του ιστορία.
Η βότκα με λεμόνι ήταν το αγαπημένο του ποτό. Το έπινε ακόμα και λίγο πριν αγωνιστεί συνδυάζοντας το σχεδόν πάντα με παγωμένη irish beer. Στις βραδινές του εξόδους προτιμούσε τη σαμπάνια που κατανάλωνε σε ποσότητες που ακόμα και το κατούρημα του ήταν αφρώδες. Το οινόπνευμα ανέδυε από κάθε πόρο του κορμιού, μετατρέποντας τον σε κινητό βενζινάδικο. Απαγορεύονταν το κάπνισμα κοντά του, σε απόσταση μικρότερη των δέκα μέτρων. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που ο ίδιος δεν υπήρξε καπνιστής. Εύφλεκτος σαν Κούρδος αυτονομιστής.
Οι γυναίκες υπήρξαν η δεύτερη μεγάλη του αγάπη. Κατά προτίμηση αυτές που διέθεταν τον τίτλο της ομορφότερης του πλανήτη. Ο ίδιος πάντως διέψευσε φήμη που ήθελε να έχουν περάσει από το κρεβάτι του επτά εστεμμένες. «Είχα σχέσεις μόνο με τέσσερις από αυτές. Δεν έκανα τη χάρη στις άλλες τρεις…». Το κόλπο του ήταν πολύ απλό. Όποια του άρεσε, της συστήνονταν ως «Τζορτζ Μπεστ, ποδοσφαιριστής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ». Η απάντηση: «Χαίρω πολύ, η ερωμένη σου».
Τον Μάρτιο του 1966, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αντιμετωπίζει στη Λισσαβόνα την Μπενφίκα του μεγάλου Εουσέμπιο. Ήταν ο επαναληπτικός αγώνας για την προημιτελική φάση του κυπέλλου κυπελλούχων. Οι «μπέμπηδες» είχαν κερδίσει στο πρώτο παιχνίδι 3-2 και ο σερ Ματ Μπάσμπι είχε δώσει οδηγίες για συντηρητικό παιχνίδι προκειμένου να πάρει το αποτέλεσμα η Γιουνάιτεντ. Κάποιος όμως ξέχασε να ενημερώσει τον Μπεστ. Στο πρώτο δεκάλεπτο το σκορ ήταν 0-2 με δύο γκολ δικά του. Το παιχνίδι τελείωσε 1-5. Με τη λήξη της αναμέτρησης, εισβάλει τρέχοντας στο αγωνιστικό χώρο ένας Πορτογάλος κρατώντας μαχαίρι, κατευθυνόμενος προς τον Μπεστ. Όπως αποδείχθηκε δεν ήθελε να τον σκοτώσει, αλλά να κόψει μία τούφα από τα μαλλιά του για να την φυλάξει ως ενθύμιο. Την επόμενη μέρα οι πορτογαλικές εφημερίδες του χάρισαν το προσωνύμιο «El Beatle» και από τότε έγινε το πέμπτο μέλος της μπάντας από το μισητό (για το Μάντσεστερ) Λίβερπουλ. Sex, cars n’ alcohol το αγαπημένο του σλόγκαν διέθετε τεράστια ποσά για να το απολαμβάνει. «Το 90% των χρημάτων μου, το ξόδεψα στο ποτό, τις γυναίκες και τα αυτοκίνητα. Τα υπόλοιπα απλά τα σπατάλησα» είπε επενδύοντας για άλλη μία φορά στην αγαπημένη του βότκα.
Η ποδοσφαιρική καριέρα του Μπεστ ήταν παράλληλη με αυτή του Πελέ. Οι συγκρίσεις ήταν αναπόφευκτες, με τον Πελέ να παραδέχεται ότι ο Μπεστ είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο και τον «Τζόρτζι» αρκετά χρόνια αργότερα να δηλώνει χωρίς ίχνος μετριοφροσύνης, «…αν είχα γεννηθεί πιο άσχημος, κανείς δε θα μιλούσε τώρα για τον Πελέ».
To 1976 η Βόρεια Ιρλανδία αντιμετωπίζει στο Ρότερνταμ την Ολλανδία για τα προκριματικά του παγκοσμίου κυπέλλου. Οι Ολλανδοί έχουν τρομοκρατήσει τους πάντες με το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο και με τον Γιόχαν Κρόιφ να θεωρείται εκείνη την εποχή ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του πλανήτη φιλοδωρούσαν με τριάρες τους αντιπάλους τους.
Ο Μπεστ βρισκόταν στα τελευταία του. Καθ’ οδόν για το γήπεδο Ιρλανδός δημοσιογράφος τον ρωτά πως νιώθει για το παιχνίδι αλλά και για τον Κρόιφ που είχε τον τίτλο του καλύτερου ποδοσφαιριστή στον κόσμο. «Ποιος Κρόιφ; Ο καλύτερος είμαι εγώ. Θα το δεις στο παιχνίδι».
Η ομάδα φτάνει στο γήπεδο και ετοιμάζεται να εισέλθει στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μπεστ φορώντας τη φανέλα με το νούμερο 11 μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο τελευταίος. Λίγο πριν πατήσει το χορτάρι το μάτι του πιάνει μια ξανθιά Ολλανδέζα που κρατά ένα λουλούδι και φωνάζει το όνομα του. Όλοι βρίσκονται στη σέντρα για να ξεκινήσει το παιχνίδι, αλλά αυτός τρέχει στην κερκίδα και παίρνει το λουλούδι, ανταποδίδοντας με χειροφίλημα.
Ο αγώνας βρίσκεται κάπου στα μέσα του πρώτου ημιχρόνου και ο Μπεστ παίρνει την μπάλα κάπου στο κέντρο. Σηκώνει το κεφάλι και ψάχνει τον Κρόιφ. Τον βλέπει στην αντίθετη πλευρά από την εστία της Ολλανδίας. Ξεκινά μια κούρσα προς το μέρος του «ιπτάμενου Ολλανδού» και ντριμπλάροντας τρεις «οράνιε» φτάνει τετ α τετ με τον Κρόιφ. Μονομαχία στο γκαζόν. Με μία απίστευτης ιδιοφυΐας κίνηση, ο Μπεστ περνά την μπάλα κάτω από τα πόδια του Κρόιφ και καθώς απομακρύνεται σηκώνει ψηλά τη δεξιά γροθιά κλείνοντας το μάτι στην κερκίδα. Το παιχνίδι τελείωσε 0-0 αλλά κανείς δε θυμόταν πια το σκορ. Σε όλους αποτυπώθηκε η μαγική κίνηση του Μπεστ.
Το 2002 βρίσκεται το σπανιότατο μόσχευμα ήπατος και υποβάλλεται σε μεταμόσχευση. Στο νησί κάποιοι ξεσηκώνονται για τη σπατάλη του μοσχεύματος για τη χάρη ενός 56χρονου μέθυσου. Απαραίτητη προϋπόθεση για να θεωρηθεί επιτυχημένη η εγχείρηση να μην ξαναπιεί σταγόνα αλκοόλ. Στη Βρετανία, οι ιδιοκτήτες των παμπ αρνούνται να του σερβίρουν ενώ απαγορευτικό έχει αναρτηθεί και σε όλες τις κάβες. Αδυνατώντας να μείνει «στεγνός» φεύγει για την Ισπανία και εξαντλεί τα αποθέματα της Μαγιόρκα σε αλκοόλ έχοντας πάντα ξανθιά θηλυκή συντροφιά. Δεν μπορούσε να πει όχι στις δυο μεγάλες του αγάπες. «Το 1969 αποφάσισα να κόψω το ποτό και τις γυναίκες. Ήταν τα 20 χειρότερα λεπτά της ζωής μου» είχε πει κάποτε και δεν το μετάνιωσε στιγμή. Το μόνο για το οποίο μετάνιωσε ήταν ότι σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 27 ετών. Όπως όλα τα είδωλα έφυγε νωρίς. Το 2005 το ταλαιπωρημένο (δανεικό) συκώτι σταμάτησε να λειτουργεί και σε ηλικία 59 χρονών απεβίωσε. Ο θρύλος του όμως θα μείνει για πάντα, όπως και το τραγούδι που γράφτηκε γι’ αυτό.
Now you move like a downtown dancer / With your hair hung down like a mane / And your feet play tricks like a juggler / As you weave to the sound of your name / Georgie Georgie they call you Belfast Boy / Georgie Georgie you are Belfast’s joy.
