Να κερδίσεις χρυσό μετάλλιο σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου είναι επιτυχία. Να κερδίσεις δύο χρυσά, είναι κατόρθωμα. Να κερδίσεις τριπλούν και μήκος είναι απίθανο. Ο Γιώργος Κωστάκης, είναι απίθανος. Ο Έλληνας πρωταθλητής τα κατάφερε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Αμεα στο Σουόνσι στην κατηγορία Τ47 (αναπηρία άνω άκρου). Άκουσε δύο φορές τον Εθνικό Ύμνο και ένιωσε το καλό να… τριτώνει όταν στην επιστροφή του στην Ελλάδα πήρε και το χρυσό της… υποδοχής.
συνέντευξη Αριστομένης Νικολόπουλος
[email protected]
Ο Γιώργος Κωστάκης είναι 26 ετών, μυημένος στον αθλητισμό από την παιδική του ηλικία όταν έπαιζε ποδόσφαιρο. Από το 2006 άρχισε να αγωνίζεται στο στίβο έχοντας τα… γνωστά αποτελέσματα.
Γιώργο συγχαρητήρια για την εξαιρετική παρουσία στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με τις πρωτιές στα δυο αθλήματα που συμμετείχες. Τα περίμενες τα δύο χρυσά μετάλλια;
Η αλήθεια είναι ότι περίμενα να είμαι στο βάθρο των νικητών. Στο τριπλούν ήμουν πρώτος στην παγκόσμια κατάταξη και αν κατάφερνα να πιάσω τις επιδόσεις μου θα ήταν λογικό να είμαι στο βάθρο. Στο μήκος πίστευα στο μετάλλιο αλλά δεν περίμενα να φτάσω μέχρι την πρώτη θέση και να κατακτήσω το χρυσό.
Με την εμφάνιση σου στο Σουόνσι από ότι φαίνεται έχεις ανέβει επίπεδο. Από το περσινό παγκόσμιο στη Λιόν και το χαλκινο μετάλλιο στο τριπλούν, βρίσκεσαι σταθερά σε ανοδική πορεία. Που οφείλεται αυτό;
Δεν άλλαξε κάτι στην προπόνηση μου, απλά άρχισαν να βγαίνουν τα αποτελέσματα της δουλειάς που κάνουμε. Έχουμε υπομονή και με την επιμονή έρχονται τα αποτελέσματα σαν φυσική συνέχεια των κόπων και των προσπαθειών με τους προπονητές μου. Αρχικά ξεκίνησα με τον Γιώργο Τοπτσή και από πέρσι τον Σεπτέμβριο με τους Λευτέρη Ραφαϊλάκη και Νίκο Βαΐου δουλεύουμε εντατικά για να φέρουμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.
Τι περιλαμβάνει μια προπόνηση σου κατά την προετοιμασία;
Ζέσταμα, διατάσεις, δρομικές ασκήσεις, ανοίγματα σε ευθείες 60 μέτρων για περισσότερη ένταση και από εκεί και πέρα βάρη και κάποια τεχνικά μέρη. Aν δεν κάνω βάρη κάνω άλματα. Αυτά είναι μια πολύ γενική και απλουστευμένη περιγραφή γιατί όλα αυτά είναι πολύ πιο σύνθετα κατά την διάρκεια της προπόνησης. Πραγματικά είναι κάτι πολύ επίπονο αλλά, η επιβράβευση που έρχεται στους αγώνες, μας κάνει και τα ξεχνάμε όλα.
Ο ελληνικός αθλητισμός στο κομμάτι του Παραολυμπιακοί κινήματος φαίνεται να μην έχει επηρεαστεί από την κρίση. Οι διακρίσεις συνεχίζουν να έρχονται και μπορούμε να πούμε ότι αυξάνονται κιόλας. Πως το εξηγείς;
Μάλλον στο ότι συνεχίζουμε να προσπαθούμε αγνοώντας τα οικονομικά προβλήματα. Η θέληση και η αγάπη για τον αθλητισμό παραμερίζει τις οικονομικές δυσκολίες και συνεχίζουμε με αυτά που έχουμε. Θα μου πεις αν είχαμε και οικονομική βοήθεια όλα δεν θα ήταν καλύτερα; Σίγουρα, αλλά τι να κάνουμε; Πορευόμαστε με ότι έχουμε. Εγώ για παράδειγμα συνεχίζω να προπονούμαι και να αγωνίζομαι από την αρχή με ελάχιστη έως καθόλου οικονομική στήριξη αλλά ο αθλητισμός για εμένα έχει γίνει τρόπος ζωής και δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν.
Η σεζόν για φέτος ολοκληρώθηκε. Τί ακολουθεί το 2015;
Το πανελλήνιο πρωτάθλημα και κορύφωση θα είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Κατάρ αν έχω πιάσει τα όρια. Τωρα προηγείται η ξεκούραση. Δέκα ημέρες θα κάνω διακοπές και στην συνέχεια θα κάνουμε τον προγραμματισμό της νέας χρονιάς.
Μας συνήθισες στα μετάλλια. Θα ακολουθήσουν και άλλα;
Αν είμαστε καλά, ένα μετάλλιο τουλάχιστον στο μήκος πρέπει να το πάρω στο παγκόσμιο. Θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι όμως, ότι υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός και τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Όπως και να έχει, εμεις θα πάμε για το καλύτερο έχοντας προετοιμαστεί κατάλληλα. Ο μεγαλύτερος στόχος βέβαια είναι η συμμετοχή στους Παραολυμπιακούς του Ρίο το 2016, όπου δεν το κρύβω ότι θέλω και εκεί ένα μετάλλιο.
Πως ένιωσες από την υποδοχή κατά την επιστροφή σου στην Ελλάδα;
Μεγάλη συγκίνηση. Είμαι περήφανος για τον τόπο μου, για την Ελλάδα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους για αυτή την υποδοχή ήταν εκπληκτικό αυτό που έζησα, ήταν μια πρωτόγνωρη κατάσταση και ίσως από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου. Σα να κέρδισα και τρίτο χρυσό!
