Ψυχή από χρυσάφι!

Όταν μία ολόκληρη χώρα είναι… σκασμένη επειδή έχασες το χρυσό ευρωπαϊκό μετάλλιο κυριολεκτικά στο τελευταίο άλμα , όμως εσύ δηλώνεις χαρούμενη για το σπουδαίο κατόρθωμα της αντιπάλου σου, τότε σίγουρα έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικά σπάνιο είδος αθλητή και κυρίως ανθρώπου. Αυτό το ιδιαίτερο πλάσμα ακούει στο όνομα Κατερίνα Στεφανίδη, η οποία απέδειξε στην πράξη ότι το αρχαιοελληνικό ιδεώδες του ευ αγωνίζεσθαι είναι σημαντικότερο από οποιαδήποτε διάκριση…

συνέντευξη Νίκος Κούδας
[email protected]
follow me @nkoudas
φωτογραφίες Άγγελος Ζυμάρας

Η 24χρονη επικοντίστρια του ΑO Φιλοθέης, που τα τελευταία χρόνια σπουδάζει και τελειοποιεί την τέχνη της στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Στάνφορντ της Καλιφόρνιας, βρέθηκε ένα βήμα από την κορυφή της Ευρώπης μένοντας τελικά στο δεύτερο σκαλί για μόλις πέντε εκατοστά, με «θύτη» τη Ρωσίδα Αντζέλικα Σιντόροβα. Κι όμως, το αυθεντικό χαμόγελο της Κατερίνας και η ζεστή αγκαλιά στην αντίπαλό της αμέσως μετά το τέλος του αγώνα, πιστοποίησαν με τον καλύτερο τρόπο το μεγαλείο ψυχής της Ελληνίδας πρωταθλήτριας.

Κατερίνα, θερμά συγχαρητήρια. Να είσαι πάντα γερή και να έχεις επιτυχίες! Έχεις γυρίσει στην Ελλάδα;
Ευχαριστώ πολύ! Όχι, δυστυχώς επέστρεψα στις ΗΠΑ.

Τουλάχιστον πρόλαβες λίγες διακοπές…
Μπα, καθόλου. Έχω και δύο αγώνες ακόμη και μετά ξεκινάω στη σχολή, οπότε δεν έχει διακοπές φέτος.

Βαρύ πρόγραμμα, αλλά φαντάζομαι κοιτάζοντας το μετάλλιο, νιώθεις ότι αξίζει τον κόπο!
(Γέλια) Ε, βέβαια!

Τι είδους αγώνες σου έχουν απομείνει;
Μου έχουν μείνει οι δύο τελευταίοι αγώνες της σειράς Diamond League, στις 24 και 28 Αυγούστου (σ.σ. Σε Μπέρμιγχαμ και Ζυρίχη αντίστοιχα).

Στο πανεπιστήμιο ξεκίνησες κανονικά ή από Σεπτέμβριο τώρα;
Η σχολή μου ξεκίνησε κανονικά και απλά θα πρέπει να χάσω μία εβδομάδα, την επόμενη, για τους αγώνες.

Πώς αισθάνθηκες όταν είδες τον πήχυ να μένει στη θέση του στο τρίτο άλμα της Σιντόροβα;
Πραγματικά χάρηκα πάρα πολύ. Βεβαίως θα ήθελα να το είχα περάσει κι εγώ, αλλά δεν μπορώ να στεναχωρηθώ επειδή κάποια αθλήτρια τα πήγε καλά. Το ευ αγωνίζεσθαι είναι πολύ σημαντικό. Η Σιντόροβα βρισκόταν στην 4η θέση εκείνη τη στιγμή και αυτό που έκανε ήταν μία μεγάλη υπέρβαση. Πραγματικά το χάρηκα γι’ αυτήν!

Είναι πολύ σπουδαίο αυτό που λες. Στην τηλεόραση έδειχνες πάντως πολύ ήρεμη και συνειδητοποιημένη. Νιώθεις γεμάτη με όσα πέτυχες φέτος;
Ναι, φέτος ήταν μία πάρα πολύ καλή χρονιά για εμένα. Ο στόχος μου ήταν ένα μετάλλιο και τον πέτυχα. Ξέρω ότι έχω λίγο ακόμα μέσα μου, και θα προσπαθήσω να πετύχω ένα ατομικό ρεκόρ στους επόμενους δύο αγώνες, το οποίο βέβαια αν γίνει θα είναι και πανελλήνιο ρεκόρ. Από εκεί και πέρα θέλω να ξεκουραστώ σωματικά και κυρίως ψυχικά, ώστε να μπορέσω να ξεκινήσω την προετοιμασία μου φρέσκια.

Πώς είδες το επίπεδο του ανταγωνισμού στον τελικό; Διδάχθηκες κάτι καινούριο σχετικά με τις βασικές αντιπάλους σου;
Το επίπεδο ήταν πολύ καλό και πιστεύω ότι και οι τέσσερις αθλήτριες που περάσαμε τα 4.60μ. δικαιούμασταν ένα μετάλλιο. Φυσικά στον κάθε αγώνα διδάσκεσαι κάτι. Απλά αυτό που ήταν πολύ σημαντικό για εμένα ήταν ότι πραγματικά χάρηκα τον αγώνα, έφτασα κοντά στο ρεκόρ μου και έδειξα ότι μπορώ να ανταποκριθώ σε μεγάλους αγώνες.

Ποιο είναι το σλόγκαν που θεωρείς ότι περιγράφει καλύτερα το δικό σου 2014;
Φέτος έχω μιλήσει πολλές φορές για τη σημασία της σταθερότητας, και εννοώ σε όλα τα επίπεδα, επιδοσιακά, σωματικά και ψυχικά. Δεν μπορεί κάποιος αθλητής που στον ένα αγώνα κάνει ρεκόρ και στον άλλο είναι πολύ μακριά από το ρεκόρ του, να κάνει κάποια διάκριση. Η σταθερότητα κερδίζει μετάλλια. Από εκεί και πέρα, φέτος πέρασα πραγματικά φανταστικά στην προπόνηση κατά τη διάρκεια του χρόνου, και χάρηκα πάρα πολύ όλους τους αγώνες της σεζόν. Αυτή η ψυχική ηρεμία-σταθερότητα νομίζω ότι ήταν εξίσου σημαντική για τις επιτυχίες μου τη φετινή χρονιά.

Πού στοχεύεις μετά;
Όπως είπα και πριν θα ήθελα πολύ να κάνω ένα ατομικό και βέβαια πανελλήνιο ρεκόρ φέτος, πριν το τέλος τη χρονιάς. Στη συνέχεια ευελπιστώ σε μία ακόμη διάκριση στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου στην Πράγα το 2015 και βέβαια μακροπρόθεσμα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Πεκίνου.

Ακόμη και στα ανεπιτυχή άλματά σου, έδειχνες πάντως ότι «το έχεις» το ύψος όπως λέμε, χάνοντας το κάτι παραπάνω στις λεπτομέρειες. Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε από την Κατερίνα σε επίπεδο επίδοσης;
Ξέρω ότι δεν έχω πλησιάσει ακόμα τα ύψη των δυνατοτήτων μου. Ξέρω επίσης ότι μπορώ να πηδήξω ακόμη πιο ψηλά φέτος, και γνωρίζοντας ότι μέσα στη χρονιά που διανύουμε έβαλα πολύ καλές βάσεις προπονητικά, πιστεύω ότι του χρόνου θα μπορέσω να φτάσω πολύ ψηλότερα, αν βέβαια είμαι υγιής.