120 χρόνια ΣΕΓΑΣ

Με αφορμή την γιορτή για τα 120 χρόνια λειτουργίας του ΣΕΓΑΣ, δηλαδή του θεσμικού φορέα του κλασικού αθλητισμού στη χώρα μας θέλω να προσπαθήσω να αποδόσω την τιμή που αρμόζει στους χιλιάδες ανθρώπους, παράγοντες, προπονητές και κυρίως αθλητές που γαλουχήθηκαν μέσα στα σωματεία τους και αγωνίστηκαν σε αγώνες «ευγενικής άμιλλας».

του Πλούταρχου Σαρασλανίδη
Προπονητής στίβου

Ξεκινώντας από την αρχή, το μακρινό 1897 και στην συνέλευση των αθλητικών σωματείων – ιδρυτικών μελών του ΣΕΑΓΣ (αρχική ονομασία του ΣΕΓΑΣ) φαντάζομαι τον ενθουσιασμό των ανθρώπων αυτών, που αμέσως μετά τους 1ους Ολυμπιακούς Αγώνες της σύγχρονης εποχής, ανέλαβαν την δημιουργία του αθλήματος, με τα καθαρά ερασιτεχνικά δεδομένα της εποχής.
Ο ΣΕΓΑΣ είναι η πρώτη ομοσπονδία που ιδρύθηκε στη χώρα μας και επί πολλές δεκαετίες περιλάμβανε όλα τα αθλήματα (στίβο, γυμναστική, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, κολύμπι, κρίκετ, ξιφασκία, ποδηλασία, βαριά αθλήματα, ιππασία, σκοποβολή, μοντέρνο πένταθλο). Στον ΣΕΓΑΣ ανήκαν και τα κυπριακά αθλητικά σωματεία κατά τη διάρκεια της αγγλοκρατίας του νησιού και μέχρι το 1983. Μακροβιότερος παράγοντας στην ομοσπονδία υπήρξε ο Απόστολος Νικολαΐδης που επί 34 χρόνια διοίκησε ως γενικός γραμματέας 13 χρόνια (1932-1945) και ως πρόεδρος 21 χρόνια (1946-1967).
Ο ΣΕΓΑΣ καθιέρωσε την πρώτη διαβαλκανική αθλητική συνάντηση μεταξύ εθνικών ομάδων το 1928 με τους Βαλκανικούς αγώνες και ήταν συνιδρυτής των Μεσογειακών αγώνων. Επίσης διεκδίκησε, ανέλαβε και οργάνωσε μια σειρά απο κορυφαίους διεθνείς αγώνες όπως, το 6ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα «Αθήνα ’97», τους Πανευρωπαϊκούς ’69 και ’82, τους Πανευρωπαϊκούς κλειστού στίβου ’85, το Παγκόσμιο Ε/Ν ’86, τον Τελικό Γκραν Πρι ’90, το Ευρωπαϊκό Ε/Ν ’91, το παγκόσμιο κύπελλο μαραθωνίου ’95, τον τελικό του Γκραν Πρι το ΄09 και υπήρξε βασικό μέλος της διοργάνωσης των Ολυμπιακών αγώνων του ’04.
Όμως πέρα από τους ανθρώπους που δούλεψαν διοικητικά και οργανωτικά, ο στίβος είναι οι χιλιάδες αθλητές που γυμνάσθηκαν, ονειρεύτηκαν, αγωνίσθηκαν και βελτιώθηκαν πετυχαίνοντας άλλοι ατομικό ρεκόρ, άλλοι οικογενειακό ρεκόρ, άλλοι ρεκόρ πόλεως, άλλοι ρεκόρ μικρής αγωνιστικής κατηγορίας, άλλοι εθνικό ρεκόρ, άλλοι Βαλκανικό, Ευρωπαϊκό, Παγκόσμιο ρεκόρ… Παράλληλα ο στίβος ανέδειξε Ολυμπιονίκες, Παγκόσμιους Πρωταθλητές, Πρωταθλητές Ευρώπης και πολλούς άλλους που πρωταγωνίστησαν και πρωταγωνιστούν σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ο στίβος, ένα άθλημα ατομικό-μοναχικό με αποκλειστικό κριτήριο την μετρήσιμη βελτίωση με αυστηρό κριτή το χρονόμετρο και την μεζούρα, απαιτεί αφωσίωση, υπομονή, επιμονή και πίστη στο να μπορείς να ξεπερνάς τις ικανότητες σου. Το σημαντικότερο είναι ότι οι περισσότεροι αθλητές γυμνάζονται όλο τον χρόνο για 5-10 αγώνες, συνήθως σε όχι καλές εγκαταστάσεις και με άσχημες καιρικές συνθήκες, κυρίως στα ψυχρά μέρη της χώρας μας. Όμως τα παραπάνω ψυχικά «εφόδια» πέρα από την ατομική βελτίωση των επιδόσεων, αποτελούν ένα πρώτης τάξεως εφόδιο για την μετέπειτα ζωή του αθλητή. Και φυσικά χωρίς οικονομικά κίνητρα, αφού το αθλημα παραμένει ερασιτεχνικό, για την μεγάλη πλειοψηφία των αθλητών.
Αυτά τα ίδια προσωπικά στοιχεία αποτελούν την «πρώτη ύλη» και για τους προπονητές του στίβου. Μια ιδιαίτερη κατηγορία «επαγγελματιών» που, αφού υπηρέτηταν το άθλημα ως αθλητές, έχουν ως πρώτο στόχο την χαρά της «δημιουργίας» ενός αθλητή και την ικανοποίηση της διεθνούς διάκρισης, αλλά για πολύ μικρό ποσοστό προπονητών. Έχω νιώσει, ως προπονητής, την ευθύνη των αθλητών μου ως γονέας, ως καθοδηγητής, ως δάσκαλος, ως φίλος, ως εμψυχωτής, ως φίλαθλος, ως υποστηρικτής τους…
Φέτος λοιπόν με αφορμή της γιορτή για τα 120 χρόνια του ΣΕΓΑΣ αξίζει να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τους ανθρώπους του στίβου, τους αφανείς και τους διάσημους, γιατί ΟΛΟΙ αυτοί συνέβαλαν, διαχρονικά, στο οικοδόμημα του ΣΕΓΑΣ. Ως ένα μικρό κομμάτι αυτής της ιστορίας με 43 χρόνια προπονητικής ιδιότητας και 7 χρόνια αθλητικής ιδιότητας χαίρομαι για αυτή την επέτειο και εύχομαι ο ΣΕΓΑΣ να παραμείνει ο οδηγός σε αυτή την πορεία των νέων ανθρώπων.