Το όνομά του είναι Ρολάν Ντουσατελέ και είναι Βέλγος, πολυεκατομμυριούχος επιχειρηματίας, μάχιμος πολιτικός και έμπρακτος λάτρης του ποδοσφαίρου. Ως εδώ τίποτα το ασυνήθιστο, θα σκεφτεί κανείς. Κι όμως, ο εν λόγω κύριος είναι ο ιδιοκτήτης όχι μίας, αλλά έξι διαφορετικών ομάδων από πέντε διαφορετικές χώρες!
του Νίκου Κούδα
[email protected]
follow me @nkoudas
Το μέλλον του ποδοσφαίρου βρίσκεται στην πολυιδιοκτησία, τόσο από επιχειρηματικής, όσο και από καθαρά αθλητικής πλευράς, καθώς θα βοηθήσει στην εξέλιξη νέων ταλαντούχων ποδοσφαιριστών. Αυτό αποτελεί την ακλόνητη πεποίθηση του Ντουσατελέ, ο οποίος αρχίζει να αφήνει το στίγμα του στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα, μετρώντας ήδη 6 συλλόγους σ’ αυτή την πρωτότυπη, και διαρκώς διευρυνόμενη, συλλογή του από ομάδες. Και επειδή τίποτα δεν γίνεται τυχαία από τον έμπειρο επιχειρηματία, η πρακτική της «διασποράς» επιτρέπεται από την ΟΥΕΦΑ, αρκεί φυσικά οι εμπλεκόμενες ομάδες να μην αγωνίζονται στις ίδιες διοργανώσεις.
Γεννημένος πριν από 67 χρόνια στην περιοχή Μέρκσεμ της φλαμανδόφωνης Αμβέρσας, ο Ντουσατελέ έκανε την τεράστια περιουσία του δραστηριοποιούμενος στον χώρο των ηλεκτρονικών και των ακινήτων, με την εταιρεία του “Staprix NV” να τον έχει φέρει αυτή τη στιγμή στην 18η θέση της λίστας των πλουσιότερων ανθρώπων του Βελγίου, με την προσωπική του περιουσία να ανέρχεται στα 502 εκατομμύρια Ευρώ το 2011!
Οι πρώτες ομάδες που εξαγόρασε ήταν οι ντόπιες Σιντ Τρούιντεν (Β’ εθνική) και η φημισμένη Σταντάρ Λιέγης, πρωταθλήτρια πριν από λίγα χρόνια στην Α’ κατηγορία της χώρας. Ακολούθησαν η ουγγρική Ουίπεστ (Α’ εθνικής) και η γερμανική Καρλ Τσάις Ιένα (Δ’ εθνικής). Τελευταία του αποκτήματα ήταν η αγγλική Τσάρλτον Αθλέτικ που αγωνίζεται στην Τσάμπιονσιπ τον περασμένο Γενάρη, καθώς και η ισπανική Αλκορκόν, επίσης ομάδα της Β’ εθνικής κατηγορίας.
Σύμφωνα με το όραμα του Ντουσατελέ, ο μόνος τρόπος για να λειτουργήσει πλέον ένας σύλλογος στη σύγχρονη, σκληρή πραγματικότητα του Financial Fair Play δεν είναι άλλος από την καλλιέργεια και εξέλιξη των δικών του ταλέντων. Το δίκτυο που εξυφαίνει σε όλη την Ευρώπη αποσκοπεί σε αυτήν ακριβώς τη δημιουργία των απαραίτητων δομών, που θα επιτρέψουν τη βιώσιμη ύπαρξη των ομάδων του.
«Ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει μία ομάδα χωρίς να ξοδεύει τεράστια χρηματικά ποσά κάθε χρόνο είναι αναπτύσσοντας νεαρούς παίκτες» δηλώνει χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Αυτό είναι το μοναδικό μοντέλο. Αν δείτε την εθνική ομάδα του Βελγίου, πέντε από τους παίκτες που ξεκίνησαν στα δύο τελευταία παιχνίδια προέρχονται από την ακαδημία της Σταντάρ Λιέγης – Φελλαϊνί, Μιραλάς, Τσαντλί κ.α. Αυτό το δίκτυ ομάδων είναι πολύ ενδιαφέρον, καθώς μπορεί να δώσει εμπειρία στους ποδοσφαιριστές στο κατάλληλο κάθε φορά επίπεδο».
Πάντως τα αποτελέσματα δείχνουν για την ώρα να τον δικαιώνουν. Παρά την αυστηρή κριτική που δέχτηκε αρχικά από τους οπαδούς της Σταντάρ, όταν απέλυσε τον πρώην προπονητή Μιρτσέα Ρέντνιτς, η ομάδα της Λιέγης έκανε ένα εντυπωσιακό ντεμαράζ, και από την απογοητευτική πορεία της περσινής χρονιάς, βρίσκεται ήδη 10 βαθμούς μπροστά στο βελγικό πρωτάθλημα.
Το μέλλον του ποδοσφαίρου είναι ήδη εδώ…
