Ο δευτεραθλητής κόσμου Αποστόλης Τεληκωστόγλου, μετά από μια μεγάλη επιτυχία για το ελληνικό τάε κβον ντο, μιλά στο Sportsfeed για μια από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του ως τώρα.
συνέντευξη Πηνελόπη Γκιώνη
[email protected]
Ο Αποστόλης Τεληκωστόγλου επέστρεψε στην Ελλάδα από το Μάνστεστερ με ένα ασημένιο μετάλλιο γύρω από τον λαιμό του, γράφοντας μια νέα σελίδα στην ιστορία του τάε κβον ντο. Με την δεύτερη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ήρθε στην Ελλάδα ένα ακόμη μετάλλιο από τελικό παγκοσμίου πρωταθλήματος ενώ έγινε ο πρώτος Έλληνας σε τελικό ανδρών. Στον τελικό είχε δύσκολο έργο απέναντι στον χάλκινο Ολυμπιονίκη του Ρίο, τιτλούχο της διοργάνωσης από το 2017 και Νο3 της παγκόσμιας κατάταξης Μιλάντ Μπεϊτζί Χαρτζεγκάνι, ο οποίος έχει ελάχιστες ήττες τα τελευταία τρία χρόνια και έτσι επικράτησε με 22-12, με τον Κοζανίτη αθλητή όμως να δείχνει πως είναι ανταγωνιστικός και πως το χρυσό μετάλλιο δεν είναι μακριά. Παρ’ όλα αυτά, κατέκτησε ένα άξιο αργυρό μετάλλιο το οποίο τον βοηθά σημαντικά να φτάσει όλο και πιο κοντά στον μεγάλο του στόχο, το Τόκιο 2020 αλλά και να καταφέρει να επαναφέρει το τάε κβον ντο στην κορυφή των ατομικών αθλημάτων στην Ελλάδα, καθώς παρά την καλή παράδοση της Ελλάδας στο αγώνισμα δυστυχώς έχει αρχίσει να παρακμάζει. Ο ίδιος, χαρούμενος μετά από μια τόσο σημαντική νίκη που κυνηγούσε καιρό αλλά χωρίς να σταματά την σκληρή δουλειά, που όπως φάνηκε απέδωσε στο μέγιστο, μιλά στο Sportsfeed για τους επόμενους στόχους του, τις φιλοδοξίες του αλλά και για το μεγάλο στοίχημα της πρόκρισης στο Τόκιο 2020.
Πως γιόρτασες το μετάλλιο σου;
Με το που γύρισα την Ελλάδα ο σύλλογος μου (Μακεδονική Δύναμη Κοζάνης) μου είχε επιφυλάξει μια υποδοχή – έκπληξη στην πόλη της Κοζάνης. Από εκείνη την μέρα και μετά περνάω τον χρόνο μου με τους ανθρώπους που αγαπάω και έχω αφήσει αρκετό καιρό λόγο του παγκόσμιου. Προσπαθώ να αναπληρώσω τον χαμένο χρόνο!
Ποσό κοντά είσαι στην κατάκτηση ενός χρυσού μεταλλίου, με τόσο δυνατούς αντιπάλους;
Το χρυσό μετάλλιο είναι θέμα χρόνου και συγκυριών πιστεύω. Σε μια διαφορετική και καλύτερη ίσως μέρα για εμένα θα μπορούσα να το είχα πάρει και στο Μάντσεστερ. Έχω δει, παίξει και κερδίσει τους περισσότερους αθλητές από το τοπ10 στον κόσμο, δεν έχουν τίποτα περισσότερα από εμένα.
Ποιο ήταν το μυστικό για να βγάλεις εκτός όλους τους αντιπάλους σου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα και να φτάσεις στον τελικό;
Μυστικά δεν υπάρχουν στον αθλητισμό. Όλα είναι θέμα θέλησης και, φυσικά, χρειάζεται και τύχη. Άφησα όλο μου τον εαυτό εκεί μέσα από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο αγώνα!
Ποσό κοντά είναι η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Όλο και πιο κοντά. Μετά το παγκόσμιο πρωτάθλημα πήρα αρκετούς βαθμούς και ανέβηκα παρά πολλές θέσεις στην ολυμπιακή κατάταξη. Μέχρι το τέλος του έτους θα διεκδικήσω μια θέση στους πρώτους 6 του κόσμου όπου αυτοί παίρνουν απευθείας εισιτήριο για το Τόκιο αλλά ακόμα κι αυτό να μην γίνει θα διεκδικήσω στην ευρωπαϊκή πρόκριση του χρόνου τον Απρίλιο την θέση μου στην Ολυμπιάδα.
Πιστεύεις πως ήρθε η ώρα το τάε κβον ντο να γίνει ξανά το Νο1 δυναμικό άθλημα στην Ελλάδα και να συνεχίσεις την παράδοση των Μουρούτσου-Νικολαΐδη;
Πιστεύω ότι το τάε κβον ντο πρέπει να επιστρέψει στις διακρίσεις εκεί που ανήκει, εκεί που παλαιότεροι έδειξαν τον δρόμο και έθεσαν τον πήχη. Σε πληθυσμό είμαστε ίσως το μεγαλύτερο ατομικό αγώνισμα στην Ελλάδα και όχι μόνο. Ήρθε η ώρα να φέρουμε ξανά τις διακρίσεις που αρμόζουν στην Ελλάδα!
Ποιος είναι ο επόμενος στόχος;
Επόμενος στον είναι το Grand Prix στην Ρώμη σε 2 βδομάδες (7-9 Ιουνίου) όπου συμμετέχουν οι 32 καλύτεροι αθλητές στον κόσμο. Αμέσως μετά στο Λουξεμβούργο για ακόμα ένα διεθνές πρωτάθλημα.
Τι αγώνες έχεις στο πρόγραμμά σου από εδώ και πέρα;
Το Grand Prix της Ρώμης είναι ο πρώτος στόχος, αμέσως μετά το Λουξεμβούργο και τον Ιούλιο η πανεπιστημιάδα στην Νάπολη. Στην συνέχεια, ακολουθούν 3 Grand Prix από τον Σεπτέμβριο και όπως και αρκετά τουρνουά στο εξωτερικό που θα μας βοηθήσουν στο να μαζέψουμε τους απαραίτητους βαθμούς για την παγκόσμια βαθμολογία.
«Σε όλη αυτήν την διαδρομή με βοήθησαν πολλοί άνθρωποι, ήταν συνολική δουλειά και όχι ατομική. Θα ήταν άδικο να μην τους αναφέρω. Ο σύλλογος μου (Μακεδονική Δύναμη Κοζάνης) με προπονητή τον Αλμασίδη Χρήστο, ο οποίος ήταν μαζί μου στους αγώνες και είναι μαζί μου από την πρώτη μέρα. Τους ομοσπονδιακούς προπονητές, Ιωάννη Μαμέκα, Ζηνέλη Θοδωρή και Εφταιμίδη Παντελή, ο τελευταίος ήταν στην καρέκλα μου στους αγώνες και με βοήθησαν όλοι παρά πολύ. Τον πρόεδρο της Ένωσης τάε κβον ντο βορείου Ελλάδος, κύριο Μανώλη Χρήστο, που με στηρίζει εδώ και πολλά χρόνια. Την ελληνική ομοσπονδία που έστειλε πλήρη ομάδα στο Μάντσεστερ. Τους φυσικοθεραπευτές μου, Μεχτερίδη Στέλιο και Βαβουλίδου Σμάρω. Και τον γυμναστή μου Διάφα Αργύριο. Όπως και να συγχαρώ την υπεύθυνη διαιτησίας Βορείου Ελλάδος που ήταν παρών μετά από την Παγκόσμια πρόσκληση στου αγώνες στο Μάντσεστερ, κυρία Κουτρότσιου Αναστασία».
