Στο Κάλι ξεκινά σε λίγη ώρα το παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου παίδων, κορασίδων. Στην Κολομβία όπου ο στίβος ξεκίνησε με μία παταγώδη το μακρινό 1932 αλλά πλέον περηφανεύεται πως έχει αθλήτρια που δε χάνει με τίποτα.
της Ελεονώρας Ρωσιάδου
[email protected]
Πέντε χρόνια μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του πρώτου Kολομβιανού αθλητή που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Τζόρτζ Πέρι να ολοκληρώσει το μαραθώνιο το 1932 στο Λοζ Άντζελες, δημιουργήθηκε η ομοσπονδία στίβου της Κολομβίας αποτελώντας το νέο μέλος της αντίστοιχης ομοσπονδίας νοτίου Αμερικής. Την αμέσως επόμενη χρονιά (1938) στην πρωτεύουσα Μπογκοτά διεξήχθη το… Μπολιβαριανό πρωτάθλημα στίβου, όπου οι Κολομβιανοί κέρδισαν τέσσερα αγωνίσματα.
Ο Τζέιμι Απαρίτσιο ήταν ένας από τους πρώτους αθλητές που έφτασε να έχει επιδόσεις με ηπειρωτικό αντίκτυπο. Τρέχοντας στα 400μ. με εμπόδια κατάφερε να κερδίσει χρυσά μετάλλια σε πρωταθλήματα της Μπολιβάρ, της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και Καραϊβικής όπως και τους παναμερικάνικους αγώνες.
Μια δεκαετία αργότερα (60s) ο Αλβάρο Μέχια ήταν ο κορφαίος δρομέας της Κολομβίας στους δρόμους μεγάλων αποστάσεων. Κερδίζοντας αμέτρητα χρυσά μετάλλια σε διάφορα ηπειρωτικά πρωταθλήματα κατάφερε να τερματίσει 10ος στα 10χλμ. των Ολυμπιακών Αγώνων στο Μεξικό (1968) και τρία χρόνια αργότερα to 1971 να κερδίσει το μαραθώνιο της Βοστόνης.
Ο νικητής του μαραθώνιου στο Βερολίνο το 1982 Ντομίνγκο Τιμπαντουίζα ήταν ένας ακόμα ταλαντούχος αθλητής που έβγαλε η Κολομβία στις μεγάλες αποστάσεις. Τα εθνικά ρεκόρ στα 5.000μ και 10.000μ που πέτυχε το 1978 είναι ακόμα… απλησίαστα.
Το βάδην αποτελεί ένα ακόμα δυνατό αγώνισμα στο οποίο οι Κολομβιανοί (όπως όλοι οι Λατινοαμερικάνοι) εξελίχθηκαν με τα χρόνια. Η βαδίστρια Κουερουμπίν Μορένο το 1987 κατάφερε για πρώτη φορά στην ιστορία να… σκαρφαλώσει στην όγδοη θέση παγκόσμιου πρωταθλήματος.
Παρ’ όλη την μέχρι τότε επιτυχία των ανδρών, το πρώτο παγκόσμιο μετάλλιο για την Κολομβία ήρθε από γυναίκα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελόνης το 1992, η Χιμένα Ρεστρέπο πέτυχε νέο ρεκόρ Νοτίου Αμερικής στα 400μ. με 49.64 κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο.
Χρειάστηκαν 19 χρόνια για να ξανακερδίσει παγκόσμιο μετάλλιο η χώρα αλλά το 2011 η συγκομιδή στο Νταεγκού ήταν διπλή. Οι Λουίς Φερνάντο Λόπεζ και Κατρίν Ιμπάργκουεν (φωτογραφία) κέρδισαν από ένα χάλκινο μετάλλιο στο βάδην των 20χλμ. και στο τριπλούν αντίστοιχα. Η Ιμπάργκεν κατάφερε εκτός από σπουδαία αθλήτρια της Κολομβίας να αποτελέσει και μια από τις καλύτερες στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Από το 2012 που κέρδισε τη δεύτερη θέση στους Ολυμπιακούς και έδωσε ένα από τους καλύτερους αγώνες στην ιστορία, δεν έχει χάσει ούτε μια φορά μέχρι και σήμερα. Μετά και τη νίκη της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα το 2013 έγινε η πρώτη παγκόσμια πρωταθλήτρια στην ιστορία της Κολομβίας. Με τη θετική συγκυρία ότι Ιμπάργκουεν βρίσκεται στο αποκορύφωμα της καριέρας της, ξεκινά σε λίγο το παγκόσμιο πρωτάθλημα παίδων και κορασίδων στο Καλί. Αν και στο παρελθόν η συγκεκριμένη πόλη έχει αποτελέσει έδρα για μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις, στην ουσία είναι η πρώτη φορά που η Κολομβία αναλαμβάνει να διοργανώσει ένα αθλητικό γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας.
