Ο πρώτος πολυαναμενόμενος νυχτερινός μαραθώνιος του παγκοσμίου πρωταθλήματος της Ντόχα έλαβε τέλος και εμείς σας μεταφέρουμε την εμπειρία μας, όπως τη ζήσαμε χθες το βράδυ στο παραλιακό μέτωπο της πόλης.
Ντόχα – Παναγιώτης Βότσης – [email protected]
φωτογραφίες – ΑΝ Sports and Media photo agency
Αν και αυτές οι γραμμές γράφονται στις 7:00 το πρωί, η πρωτόγνωρη εμπειρία του ιστορικού νυχτερινού μαραθωνίου μας κρατάει ακόμα σε υπερένταση. Μπορεί οι διοργανωτές, οι αθλήτριες και όλοι οι παρευρισκόμενοι να είχαν ακούσει και διαβάσει για τις συνθήκες στις οποίες θα γινόταν ο μαραθώνιος, όμως το να το ζεις είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Η θερμοκρασία ήταν στους 32-34 βαθμούς Κελσίου με αίσθηση 38-40 και η υγρασία ήταν σταθερά πάνω από το 70%. Αν εμείς που βρεθήκαμε εκεί δυσανασχετήσαμε για τις συνθήκες, δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τι πέρασαν οι αθλήτριες. Από τις 68 που πήραν θέση στην εκκίνηση, οι 40 κατάφεραν να τερματίσουν και ο χρόνος της Ρουθ Τσέπνγκετιτς είναι με διαφορά δύο λεπτών η πιο αργή επίδοση νίκης από όλες τις στάσεις στην ιστορία του θεσμού, ξεπερνώντας και το 2:30:37 της Οσάκα το 2007. Εξαιρετική παρουσία είχε η Ελλάδα με την Γκλόρια Πριβιλέτζιο, η οποία τερμάτισε 29η σε 2:58:43 και ήταν 10η ανάμεσα στις Ευρωπαίες.
Για να σας μεταδώσουμε καλύτερα την εμπειρία μας αξίζει να θέσουμε τον αγώνα σε αντιπαράθεση με την φαντασμαγορική τελετή έναρξης που προηγήθηκε στη βάση του κοινού τους τόπου, το θέαμα. Το τελευταίο ήταν ένα επιτηδευμένα χαρούμενο, χρονομετρημένο σόου, στημένο με τον κόπο πολλών, το οποίο απόλαυσαν με απόλυτη ψυχρία οι λίγοι και οι εκλεκτοί του Κατάρ. Σε αντίθεση, ο μεταμεσονύκτιος μαραθώνιος των γυναικών «ανάβλυζε» από συναισθήματα και υπήρχαν αλληλεπιδράσεις μεταξύ όλων των εμπλεκομένων. Οι αθλήτριες, οι θεατές, οι δημοσιογράφοι, οι φωτογράφοι, οι εθελοντές συγχρωτίστηκαν κάτω από την κοινή ζέστη και την πρωτόγνωρη για όλους νυχτερινή εμπειρία: μπορούσες σχεδόν να πιάσεις το πάθος και την ένταση. Σε αυτό βέβαια βοήθησε και η εικόνα που δημιούργησαν οι διοργανωτές. Οι πύργοι φωτισμού που ήταν τοποθετημένοι στο διάζωμα του παράκτιου δρόμου κατά μήκος της διαδρομής σε συνδυασμό με το φόντο των φωταγωγημένων ουρανοξυστών δημιουργούσαν μία σχεδόν δυστοπική εικόνα, η οποία ταίριαξε απόλυτα με τον άθλο που πραγματοποιούσαν οι αθλήτριες και που παρακολουθούσαμε εμείς οι υπόλοιποι.
Οι πιο δυνατές εικόνες της χθεσινής νύχτας είχαν δύο διακριτές θεματικές. Η πρώτη, πιο ρεαλιστική θεματική περιλαμβάνει τις φωτογραφίες των αθλητριών που έφυγαν υποβασταζόμενες, σε φορεία ή καροτσάκια, και αποτελεί μία αποτύπωση των ανθρώπινων ορίων. Η δεύτερη πιο αισιόδοξη θεματική είναι αυτή της συγκίνησης, η οποία αποτυπώθηκε στα πρόσωπα των αθλητριών που τερμάτισαν αλλά και στα πρόσωπα των θεατών. Χαρακτηριστική η φωτογραφία του 2.5 ετών Άλφονς στους ώμους του παππού του, καθώς περιμένει τη Σουηδή μητέρα του, Γιοχάνα Μπάκλουντ, να ολοκληρώσει το δικό της άθλο. Ο συνδυασμός των δύο θεματικών είναι αυτό που λέμε πρωταθλητισμός.
