Αποστολή Βουδαπέστη: Ημέρα 10η, κολλημένες στο… 2009

Η μέρα ξεκίνησε από το… 2009, εκεί που έμεινε και χθες δηλαδή.

Βουδαπέστη Πηνελόπη Γκιώνη – [email protected]
φωτογραφίες Στεφανία Ντόκου – sportsimages.gr

Και σήμερα το πρωί η Στεφανία μας ξύπνησε με Black Eyed Peas (αλήθεια λέω) και κάπως έτσι ξεκίνησε μια ακόμη μέρα στο 2009. Η φωτογράφος μας εδώ και μερικές μέρες ζει κάπου στο 2009 αφού ακούμε σε μόνιμη βάση Lady Gaga και Florida (ποιον;). Επίσης, ήρθε η ώρα να αποκαλύψουμε και πως ζούμε πρακτικά κάπου λίγο μετά το 2009. Η καλωδιακή (με τίποτα) τηλεόραση του σπιτιού παίζει μόνο Two and a half men και μάλιστα συγκεκριμένους κύκλους (ο Τσάρλι είναι κοντά στο να πεθάνει) ενώ έχει και μερικά επεισόδια από Φιλαράκια (που όταν το σίριαλ γυριζόταν εμείς δεν υπήρχαμε ούτε σα σκέψη στα μυαλά των μαμάδων μας).

Αυτό εμάς μας αρέσει γιατί ούτε ή άλλως πληρώνουμε το Netflix για να παρακολουθούμε αυτές τις σειρές όμως…. υπάρχει ένα όμως. Κάθε μέρα βλέπουμε σχεδόν τα ίδια επεισόδια. Βρισκόμαστε δηλαδή στο σημείο που σχεδόν έχουμε μάθει τους διαλόγους (όσους δεν γνωρίζαμε από πριν) και τα λέμε εμείς πριν τα πει η Τζένιφερ Άνιστον ή ο Τσάρλι Σιν. Βέβαια, ας μην είμαστε κακές, βάζει και διαφημίσεις. Μόνο για φάρμακα. Αποκλειστικά για φάρμακα. Παντός τύπου φάρμακα. Μεγάλη φαρμακευτική βιομηχανία η Ουγγαρία, δεν της το είχαμε. Ή πάθαμε overdose. Τουλάχιστον αν αρρωστήσουμε στο επόμενο διάστημα (από απλό κρύωμα μέχρι σκωληκοειδίτιδα) ξέρουμε τι να αγοράσουμε.
Κάποια στιγμή, κλείσαμε την τηλεόραση. Έπρεπε να πάμε στο κολυμβητήριο. Στο δρόμο για την αρένα παρατηρήσαμε ότι στη Βουδαπέστη δεν υπάρχουν κάδοι. Όχι, δεν είναι ότι δεν τους είδαμε. Δεν υπάρχουν. Μόνο εκείνοι οι μικροί που βάζεις ένα μπουκαλάκι νερό και ενάμιση χαρτομάντηλο και φαίνονται ασφυκτικά γεμάτοι υπάρχουν, σε κάθε γωνία. Λογικά κάπως αλλιώς κινούνται τα πράγματα εδώ αλλά εμείς ζούμε ακόμα σε τροχιά Ελλάδας και δεν έχουμε πάρει γραμμή.

Περιμέναμε με ανυπομονησία τον αγώνα της Ελλάδας. Ξέραμε πως η Ισπανία είναι δύσκολη ομάδα, ψάξαμε και είδαμε πως έχει διάρκεια και παράδοση πια στο πόλο. Πιστέψαμε όμως πως η φρέσκια ομάδα του Μορφέση θα κάνει την υπέρβαση. Οι παίκτριες μπήκαν στην πισίνα και ξεκινώντας καλά, πιστέψαμε ακόμη παραπάνω πως θα θα δούμε έναν αγώνα όπως του 2018 στο ευρωπαϊκό και η Εθνική θα πετάξει εκτός την Ισπανία.

Αυτό δεν έγινε. Η ομάδα δέχθηκε κάποια γκολ που της έριξαν τη ψυχολογία και την έκαναν να μη μπορεί να αντιδράσει και να επιτεθεί. Έτσι, η Εθνική γυναικών έμεινε εκτός ημιτελικού. Δεν πειράζει. Ο κόουτς τα είπε πολύ σωστά. Η ομάδα είναι φρέσκια, είναι ικανή, είναι υγιής, είναι μαχητική. Σε λίγο καιρό, θα κοντράρει στα ίσια ομάδες όπως η Ισπανία. Δεν έχει τίποτα να χάσει, είναι ψυχωμένη που λέμε. Συνεχίζει απτόητη.

Αύριο, θα δούμε την προσπάθεια των ανδρών απέναντι στην πολύ δυνατή Κροατία. Εμείς, ελπίζουμε σε μια ανατροπή…

Καληνύχτα από την Βουδαπέστη.

ΥΓ.Τo 2009 η Εθνική ομάδα πόλο των γυναικών έκανε την απαρχή για τη μεγάλη πορεία που την έφερε στην κορυφή του κόσμου. Ήταν στο παγκόσμιο της Ρώμης που η παλιά φρουρά άρχισα να αποχωρείκαι να αναλαμβάνουν οι… πιτσιρίκες. Από το πουθενά έφτασαν στην 4αδα. Μια που κολλήσαμε στο 2009, δεν το ξαναρχίζουμε και αυτό;