Connect with us

EDITORIAL

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΡΟΥΝ: Από αναμονή σε αναμονή, σε μία αίθουσα γεμάτη… ρεκόρ

Published

on

Ταξίδι περίπου 12 ωρών, αναμονή σχεδόν τριών ωρών για υποχρεωτικά, προληπτικά τεστ σε μία αίθουσα γεμάτη πρωταθλητές. Αυτός ο συνωστισμός μας είχε λείψει και ήταν ωραία ακόμη και τώρα που ήμασταν πεινασμένες και φορούσαμε διπλές μάσκες…

Το ξύπνημα στις 04:00 το ξημέρωμα είναι από μόνο του βάναυσο και κάπως έτσι η μέρα δεν ξεκίνησε και ιδανικά. Στο αεροδρόμιο όλα ήταν ομαλά, εκτός από έναν κύριο που αρνούνταν πεισματικά να βάλει τη μάσκα του αλλά ήταν μόνο ένας οπότε το προσπεράσαμε. Πρώτη πτήση, Αθήνα-Φρανκφούρτη. Ο κύριος που προσπεράσαμε νωρίτερα τελικά ήταν στη δική μας πτήση και ώρες μετά παραμένουμε εντυπωσιασμένες από τον επαγγελματισμό της αεροσυνοδού που φαινόταν πάρα πολύ πως ήθελε να τον χαστουκίσει που δεν την άκουγε αλλά κυρία, δεν το έκανε! Η υπόλοιπη πτήση συνοδεύτηκε από ιστορίες από την… περίπου εμπόλεμη Βαγδάτη ενός απεσταλμένου αστυνομικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πέρασαν οι ώρες σα νερό.

Στη Φρανκφούρτη οι δυόμιση ώρες αναμονής πέρασαν κάπως δύσκολα αφού η αϋπνία είχε αρχίσει να μας επηρεάζει. Την ίδια ώρα η Εθνική ήταν στο Άμστερνταμ, πιστεύαμε θα φτάναμε την ίδια ώρα περίπου. Το Φρανκφούρτη-Βαρσοβία ήταν οριακά βασανιστικό καθώς ενώ θέλαμε πραγματικά να κοιμηθούμε έπρεπε παράλληλα να συμπληρώσουμε απαραίτητα έγγραφα λόγω covid. Και μπορεί όλο το αεροσκάφος να μοιράστηκε τρία στιλό αλλά γενικά οι κανόνες τηρήθηκαν. Από τη Βαρσοβία με βανάκι για το Τόρουν, περίπου δύο ώρες και 45 λεπτά. Τις αξιοποιήσαμε δεόντως, μας έλειπε ύπνος.

Και φτάνουμε στο καλό. Πηγαίνουμε κατευθείαν στην αρένα, αφού το τεστ πριν κάνουμε οτιδήποτε άλλο ήταν απαραίτητο. Περιμέναμε λίγο, και λίγο ακόμη μετά και λίγο περισσότερο και τελικά μπήκαμε στο ιατρικό κέντρο. Και αφού περιμέναμε και λίγο ακόμη, τελικά κάναμε το τεστ και θα έπρεπε να περιμένουμε στην αίθουσα αναμονής. «Μέσος όρος αναμονής είναι οι δύο ώρες» μας λέει μία κοπέλα και νομίζω ότι το βλέμμα μας είχε τόση απόγνωση, που στεναχωρήθηκε κι εκείνη. Και κοιτώντας δεξιά, η Εθνική.

Ήδη μία ώρα πριν από εμάς στην αναμονή, με τον επικεφαλής προπονητή Γιώργο Πομάσκι να έχει αρχίσει να βγάζει… καπνούς αφού μετά από ώρα στο περίμενε κανείς δεν τους είχε ενημερώσει. Η αλήθεια είναι πως θα έπρεπε οι διοργανωτές να έχουν οργανωθεί καλύτερα, χάθηκαν σήμερα αλλά έχουν τη δικαιολογία του «πρωτάρη» σε τέτοιες καταστάσεις. Στο τρίωρο που περάσαμε, με 5-7 αποτελέσματα τεστ την ώρα κατά μέσο όρο να γίνονται γνωστά, τουλάχιστον είδαμε Λαβιλενί, Μαγιέρ, Ουρένια, Τιάμ, Ντονγκμό. Όλοι με την ίδια ανησυχία. Και εκεί που λέω «Ήρθαν οι Ιταλοί, Τζίμπο (Ταμπέρι για τους άσχετους) που είσαι;» βγήκαν τα αποτελέσματα των τεστ μας και φύγαμε. Τουλάχιστον με αρνητικά τεστ στο χέρι.

Πάμε όμως στα θετικά. Στο κέντρο για τις διαπιστεύσεις όλοι ήταν πολύ ευγενικοί, όπως είναι σε κάθε αποστολή, μας βοήθησαν και μας εξήγησαν ό,τι χρειαζόμασταν. Από αύριο, και αφού θα έχουμε συνέλθει για τα καλά, θα μεταφέρουμε όλα τα νέα μέσα από την πολύ όμορφη αρένα του Τόρουν.

ΥΓ: Για το ξενοδοχείο δεν θα πω τίποτα, παρ’ όλο που ήταν αυτό που περίμενα μετά από 12 ώρες σε ταξίδι. Θα πω μόνο πως το είδα πολύ ωραίο το media center και νομίζω θα ζήσουμε εκεί τις επόμενες ημέρες.

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/