Η Κέλλυ Αραούζου έχει προσαρμοστεί στις καινούργιες συνθήκες μετά τις αλλαγές των τελευταίων μηνών και έχει συγκεκριμένη και ξεκάθαρη στόχευση ως προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
του Παναγιώτη Βότση
[email protected]
Λίγο καιρό πριν η 29χρονη κολυμβήτρια επέλεξε να ολοκληρώσει την επιτυχημένη συνεργασία χρόνων που είχε με το Νίκο Γέμελο και να συνεχίσει στο Χαϊδάρι με τον παλιό της προπονητή, τον Παναγιώτη Καλογερόπουλο. Για αυτή την αλλαγή η Αραούζου είπε: «Θεωρώ ότι ήταν ένα καλό σημείο για να γίνει η αλλαγή δεδομένων των συνθηκών, το ότι ένιωθα κάπως στάσιμη τον τελευταίο καιρό. Πέρα από αυτό όμως δεν υπήρχε άλλος λόγος, με τον κύριο Νίκο έχω τις άριστες σχέσεις και θα τις έχω και στο μέλλον. Τον ευχαριστώ παρά πολύ για όλα έκανε για εμένα όλα αυτά τα χρόνια. Είχαμε μια παρά πολύ καλή συνεργασία και σίγουρα δεν οφείλεται σε κακή συνεργασία το ότι έφυγα. Ήταν τελείως δικό μου το θέμα», και πρόσθεσε: «Ο Παναγιώτης Καλογερόπουλος είναι ο προπονητής που είχα μέχρι τα 19 μου όποτε δεν πάω κάπου άγνωστα. Ήταν μια πολύ συγκεκριμένη επιλογή προπονητή και σε άλλη περίπτωση δε θα έφευγα καθόλου. Δε θα πήγαινα ποτέ σε έναν καινούργιο προπονητή στην ηλικία που είμαι και ένα χρόνο πριν τους Ολυμπιακούς γιατί είναι ένα ρίσκο. Το πρόγραμμα του πάντα μου ταίριαζε, εξάλλου με αυτό βγήκα στο προσκήνιο της κολύμβησης. Τότε είχα φύγει από το Χαϊδάρι για άλλους λόγους, δεν είχε γίνει κάτι μεταξύ μας και για αυτό όταν γύρισα τώρα ήταν όλοι με ανοιχτές αγκάλες».
Σε μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση ξεκαθάρισε το τοπίο ως προς τις προκρίσεις που θα κυνηγήσει και περιέγραψε στο Sportsfeed τις νέες συνθήκες προπόνησης, πλάι στη νέα γενιά των αποστάσεων στην Ελλάδα. «Δεν κυνηγάω αποκλειστικά τα 1500μ. Πάντα ήταν παράλληλος στόχος μαζί με τα 10χλμ., δεν έχει αλλάξει κάτι για εμένα. Το ατομικό μου ρεκόρ που είναι κοντά στο όριο το έκανα ενώ κολυμπούσα 10χλμ. οπότε όπως το κυνηγούσα και πριν, έτσι θα το κυνηγήσω και τώρα. Έτσι κι αλλιώς η προπόνηση για το όπεν καλύπτει και αυτές τις αποστάσεις, και για αυτό ήμουν πάντα ανταγωνιστική και εκεί», δήλωσε η Αραούζου, ενώ ήδη έχει δομήσει και τον προγραμματισμό της για τις αρχές του 2020: «Δε θα αγωνιστώ σε κανέναν αγώνα του όπεν στην Ευρώπη, θα αγωνιστώ στον αγώνα της Ντόχα στα μέσα Φεβρουαρίου, ο οποίος συμπίπτει με το χειμερινό όπεν της 50άρας πισίνας. Πέρα από αυτό, θα αγωνιστώ σε έναν αγώνα στο Αϊντχόφεν για τα 1500μ. στις αρχές Απριλίου. Αυτοί είναι οι αγώνες που στοχεύω, λίγοι και καλοί. Αν πιάσω το όριο μέχρι τότε μπορεί να μην πάω καθόλου στην Ολλανδία. Η πρώτη απόπειρα θα είναι στο διεθνές μίτινγκ της Καβάλας στα μέσα Ιανουαρίου. Γενικά πρέπει να πάω κάπου που υπάρχει συναγωνισμός, γιατί στις αποστάσεις στις γυναίκες αυτό ήταν πάντα ένα πρόβλημα στην Ελλάδα. Χρειάζομαι συναγωνισμό για να κυνηγήσω εσωτερικά τα όρια μου».
Εν μέρει το συναγωνισμό που ζητάει αυτό αλλά και τις πιο ανθρώπινες συνθήκες προπόνησης τα έχει βρει και τα δυο στο ανοιχτό κολυμβητήριο του Χαϊδαρίου: «Το Χαϊδάρι έχει το καλό ότι είναι η μόνη ομάδα στο κολυμβητήριο, όποτε είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα με την πισίνα και τη διαχείριση των διαδρομών σε σχέση με το Παπαστράτειο. Τώρα είμαι μόνη μου σε μια διαδρομή και κάνω το πρόγραμμα μου έτσι όπως πρέπει, χωρίς εντάσεις. Τους ευχαριστώ παρά πολύ για τη φιλοξενία τους. Επίσης με βοηθάει παρά πολύ το γεγονός ότι η ομάδα έχει δύο ανερχόμενες αθλήτριες, τη Μέτσιου και την Κατσιάρα. Ο συναγωνισμός πάντα σε πάει ένα βήμα παρακάτω. Τους εύχομαι τα καλύτερα γιατί είναι πολύ δυνατές στις αποστάσεις και η Ελλάδα έχει ανάγκη τέτοιες αθλήτριες».
Τέλος, δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον αποκλειστικό της χορηγό που τη στηρίζει στο δρόμο για το Τόκιο: «Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Γένεσις Φάρμα που είναι ο αποκλειστικός μου χορηγός τα τελευταία 6 χρόνια. Είμαστε πλέον στην τελική ευθεία».
