Άρης, Ηρακλής, ΠΑΟΚ μια οικογένεια!

Γίνεται να συνυπάρχουν αθλητές από τις τρεις μεγάλες ομάδες της Θεσσαλονίκης; Γίνεται και μάλιστα όχι μονο συνυπάρχουν, αλλά ο ένας υποστηρίζει τον άλλον στους αγώνες, παρά το γεγονός ότι είναι αντίπαλοι ο ένας με τον άλλον. Γνωρίστε τρία παιδιά που διδάσκουν το… αρχαίο πνεύμα αθάνατο.

της Ελεονώρας Ρωσιάδου
[email protected]

Σε μια χώρα που τα περισσότερα ΜΜΕ προβάλουν μόνο ποδόσφαιρο και μπάσκετ, με το φανατισμό να έχει κατακλύσει τα γήπεδα, το ξεπούλημα των αξιών στο βωμό του χρήματος να απομακρύνει τους φιλάθλους και η βία να προβάλλεται κάθε Σαββατοκύριακο σαν κάτι το φυσιολογικό, υπάρχει και ένα άλλο άθλημα το οποίο όχι μόνο αναδεικνύει τη χώρα σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά το πνεύμα του θυμίζει αρχαία Ελλάδα. Με πρωταγωνιστές και αθλητικά πρότυπα τον Κώστα Φιλιππίδη, την Νικόλ Κυριακοπούλου και την Κατερίνα Στεφανίδη οι οποίοι θριαμβεύουν στην παγκόσμια σκηνή του άλματος επί κοντώ και με τους Εμμανουήλ Καραλή, Δημήτρη Καραγιάννη, Νίκο Νεράντζη να φαίνονται άξιοι συνεχιστές, υπάρχει και η ακόμα μικρότερη φουρνιά αθλητών που αποδεικνύει με την σειρά της πως το επί κοντώ και γενικότερα ο στίβος ανήκει στην κορυφή του πνεύματος στην αθλητική πυραμίδα. Σε ένα τόσο τεχνικό αγώνισμα όπου η τρέλα είναι απαραίτητη για να βγάλεις εις πέρας τις τούμπες στον αέρα και να κρέμεσαι ανάποδα, μια παρέα παιδιών από την Θεσσαλονίκη δίνει το παράδειγμα της ευγενούς άμιλλας σε όλη τη χώρα. Τι και αν ο καθένας αγωνίζεται με διαφορετικό διακριτικό στο στήθος, οι πρωταθλητές Χάρης Παυλίδης (Ηρακλής), Γιώργος Ρόμπας (ΠΑΟΚ) και Γιάννης Ρίζος (Άρης) την ώρα που στα αθλήματα του… χρήματος ενδεχομένως να μην μπορούσαν να συνυπάρξουν ούτε στην κερκίδα, οι ίδιοι λειτουργούν σαν οικογένεια και πανηγυρίζουν την τριπλή επιτυχία τους στο πανελλήνιο πρωτάθλημα της κατηγορίας τους. Υπό την καθοδήγηση του προπονητή τους Νίκου Βαρσάμη σάρωσαν και τα 3 μετάλλια πριν από μια εβδομάδα στα Γιαννιτσά και δηλώνουν πως η ουσία δεν κρύβεται στα διαφορετικά χρώματα της φανέλας τους αλλά στο πόσο τυχεροί νιώθουν που προπονούνται μεταξύ τους σαν αδέλφια.

Ξεκίνημα από την πάλη!
Ο Χάρης Παυλίδης(Ηρακλής) αφού πέρασε από επτά αθλήματα μέχρι να κατασταλάξει στο επί κοντώ, με άλμα στα 4.15μ. κέρδισε το πανελλήνιο χρυσό μετάλλιο και μας μίλησε για τις μέχρι τώρα εμπειρίες του στο χώρο του στίβου. «Στον Ηρακλή βρέθηκα από πολύ μικρότερος όταν ξεκίνησα να κάνω πάλη, στην συνέχεια πέρασα από πολλά αθλήματα. Πινγκ πονγκ, πολεμικές τέχνες, χάντμπολ, κολύμβηση, κικ μποξ για να μείνω τελικά στον στίβο. Αυτό που νομίζω ότι με κέρδισε στο αγώνισμα του επί κοντώ είναι ο ενθουσιασμός που νιώθω όταν είμαι στον αέρα με το κοντάρι. Με τα παιδιά είμαστε πολύ δεμένοι σαν οικογένεια και νιώθω υπέροχα που γνωριστήκαμε. Ελπίζω να παραμείνουμε τόσο καλοί φίλοι και δεμένοι ακόμα και μετά το επι κοντώ σε μεγαλύτερη ηλικία».

«Είμαστε οικογένεια»
Ο αθλητής του ΠΑΟΚ Γιώργος Ρόμπας με άλμα στα 3.90μ. κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο και αναφέρει στο Sportsfeed την σπουδαιότητα του να στηρίζει ο ένας τις προσπάθειες του άλλου. «Εγώ στον στίβο βρέθηκα εντελώς τυχαία, μέσα από έναν συμμαθητή μου ο οποίος είναι και συναθλητής μου τώρα, γιατί απλά είχα την περιέργεια να δω πως είναι να αθλειται κανένας στον στίβο! Έκανα τάε κβον ντο πριν έρθω στον στίβο και για αυτό δεν διέκρινα κάποιο σωματικό ή μυϊκό πρόβλημα στην αρχή. Στο αγώνισμα μου άρεσε περισσότερο το γεγονός ότι είναι απολύτως τεχνικό και ότι η πρόκληση στο να φτάσει κάνεις τόσο ψηλά είναι αυτό που με εξιτάρει περισσότερο! Τον σύλλογο τον οποίο εκπροσωπώ τον διάλεξα τυχαία διότι σε αυτόν ήταν τα παιδιά που γνώριζα στην αρχή! Το γεγονός ότι είμαστε φίλοι και κάνουμε προπόνηση όλοι μαζί προσωπικά μου αρέσει απίστευτα διότι με αυτό τον τρόπο δενόμαστε μαζί σαν μια οικογένεια και τα παιδιά του συλλόγου τα έχω σαν αδέρφια μου γιατί ξέρω πως ότι χρειαστώ θα είναι εκεί και θα με στηρίξουν και το έχουν αποδείξει αυτό πολλές φορές! Είναι πολύ σημαντικό σε ένα ατομικό άθλημα να είσαι δεμένος με τους συναθλητές σου και χάρηκα απίστευτα που ήμασταν όλοι μαζί στο βάθρο σαν αδέρφια,δεμένοι και στηρίζοντας ο ένας τον άλλο μέχρι το τέλος αυτής της σεζόν».

Οικογένεια από την πρώτη στιγμή
Ο Γιάννης Ρίζος με τη φανέλα του Άρη πέτυχε άλμα στα 3.60μ. κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο. Άξιος συνεχιστής του πατέρα του Ανδρέα Ρίζου, δίνει την δική του εκδοχή για την καθημερινή συνύπαρξη με τους συναθλητές και φίλους του. «Την πρώτη επαφή στον στίβο την έκανα χάρη στους γονείς μου που με πήγαν δοκιμαστικά στη σχολή επί κοντώ. Στο αγώνισμα τελικά παρέμεινα λόγω του ότι είναι απίστευτα εντυπωσιακό και τεχνικό και από τον πρώτο μου αγώνα κατάλαβα πως θα έχω μέλλον σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο που έκανα πριν. Στον Άρη βρίσκομαι επειδή με παρότρυνε ο πατέρας μου, ο οποίος είναι φανατικός οπαδός της ομάδας όπως και εγώ. Είναι πολύ όμορφο συναίσθημα το ότι είμαι φίλος με τα παιδιά και τους νιώθω σαν οικογένεια μου, δέθηκα μαζί τους από την πρώτη μέρα που τους γνώρισα. Επίσης νιώθω πολύ χαρούμενος που κατάφερα να κερδίσω ένα από τα πανελλήνια μετάλλια και χαίρομαι ακόμα περισσότερο για τους φίλους μου γιατί μετά από τη δικιά μου χαρά ακολουθεί και η δικιά τους χαρά. Αν δεν υπήρχαν στη ζωή μου δε θα βρισκόμουν σε αυτό το επίπεδο του αγωνίσματος».

Έρχεται και τέταρτος!
Τέταρτος της παρέας και του πρωταθλήματος ήταν ο Κώστας Τσιχλακίδης του ΠΑΟΚ με άλμα 3.50μ., ο οποίος μπορεί να μην κέρδισε μετάλλιο αλλά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της υπέροχης αυτής αθλητικής οικογένειας. Την ώρα που η χώρα μας φαίνεται να διαιρείται και να αποδυναμώνεται, ο ερασιτεχνικός αθλητισμός μέσα από αυτά τα παιδιά διδάσκει ήθος και αθλητικό ιδεώδες και καλό θα ήταν να παραδειγματιστούμε όλοι μας.

Τα φοβερά παιδιά του επί κοντώ της Θεσσαλονίκης. Από αριστερά, Γιάννης Ρίζος, Γιώργο Ρόμπας, Κώστας Τσιχλακίδης και Χάρης Παυλίδης.