Connect with us

CEV Eurovolley 2019

Ας το χαρούμε όλοι

Published

on

Από τα χαράματα της περασμένης Τετάρτης, οπότε και πήρα το κατόπι την αποστολή της Εθνικής γυναικών σ’ αυτή την ιστορική της επιστροφή σε τελική φάση Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, νιώθω ότι είναι σα να πέρασαν κάποια χρόνια κι όχι 4 μέρες…

Άγκυρα Δημήτρης Τυχάλας
tihalas@sportsfeed.gr

Ίσως γιατί μέσα σ’ αυτές τις ημέρες έγιναν πολλά (μικρά και μεγάλα), ίσως γιατί η συνύπαρξη μ’ αυτήν την ωραία παρέα σε κάνει να γίνεσαι ένα μαζί τους, ίσως γιατί μ’ όλα όσα έχω ακούσει, διαβάσει (προφανώς ισχύει και για κάποιους άλλους για πράγματα που έχω πει και γράψει κι εγώ) νιώθω αυτή την περίφημη χαρμολύπη. Γιατί αρχίζω να πιστεύω πλέον ότι στο βόλεϊ μας δέρνει τόσος μαζοχισμός που η χαρά πάντα θα συνοδεύεται από τη λύπη.

Αρκούσε όμως μια βόλτα χθες το βράδυ στις ελληνικές αθλητικές ιστοσελίδες, όπου δέσποζε η πρεμιέρα του VAR (αυτό που θα έδιωχνε τη δυσπιστία ντε) για να αντιληφθώ ξανά πόσο τυχερός είμαι που βρίσκομαι στην εξωτική Άγκυρα.

Όλοι όσοι ασχολούνται με το βόλεϊ τη θέλαμε πολύ αυτή τη νίκη με τη Γαλλία. Την είχαμε ανάγκη. Ήταν το οξυγόνο που μας έλλειπε εδώ και καιρό και γι’ αυτό οφείλουμε το πρώτο ευχαριστώ στα κορίτσια και σ’ όλο το σταφ γι’ αυτή την εξαιρετική παράσταση που μας χάρισαν. Και θα γίνει ακόμη πιο μεγάλο αυτό το ευχαριστώ εφόσον σήμερα κάνουμε το 2 στα 2 με την Φινλανδία, διασφαλίζοντας (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) την παρουσία μας στους 16 που ήταν ο βασικός μας στόχος. Κι αν τα καταφέρουμε από την 3η μόλις μέρα του τουρνουά θα είναι πραγματικά πολύ σπουδαίο.

Κι όσοι θεωρούν ότι δεν είναι δα και κάποια σπουδαία επιτυχία αυτό, ανήκουν στην ίδια κατηγορία μ’ αυτούς που υποστηρίζουν ότι το γυναικείο βόλεϊ σε επίπεδο εθνικών ομάδων βγήκε από το… σκοτάδι για πρώτη φορά μετά το 2001 (το 2002 παίξαμε στο παγκόσμιο, το 2004 στους Ολυμπιακούς, πριν 4 χρόνια ημιτελικό Ευρωπαϊκού λιγκ με Αζερμπαϊτζάν, συν τις επιτυχίες κορασίδων, νεανίδων).

Ότι κι αν υποστηρίζει όμως ο καθένας μας (ξέρετε υπάρχει και η μέση λύση), σημασία έχει ότι αυτά τα παιδιά που είναι εδώ ζουν το όνειρο τους, απολαμβάνουν την κάθε στιγμή και μέχρι τώρα τα λόγια τους συνοδεύονται κι από πράξεις…

Μην τρελαθούμε δεν γίναμε υπερδύναμη, το ταβάνι μας τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι συγκεκριμένο, προφανώς θα έρθουν και δύσκολα βράδια (ελπίζουμε όχι σήμερα αν και η Φινλανδία είναι πραγματικά καλή ομάδα), ωστόσο η ουσία είναι ότι είμαστε (ως εθνική) εδώ κι εδώ (σε τέτοια τουρνουά) θα πρέπει να μείνουμε.. Κι αυτά τα τρελοκόριτσα είναι ικανά να μας αναγκάσουν να βγάλουμε πλακάτ (κι ας μην έχει τηλεοπτική μετάδοση για να το δει κανεις) «Μάνα στείλε λεφτά θα μείνω κι άλλο…».

ΥΓ: Θανάση το πριμ το έχεις δώσει ήδη με το ταξίδι της αποστολής

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/