Με βάση την εμπειρία που έχω αποκτήσει γυμνάζοντας και masters αθλητές, όπως λέγονται διεθνώς οι διαχρονικοί-βετεράνοι αθλητές, έχω διαπιστώσει ότι η μεγάλη επιθυμία τους για αγωνιστική συμμετοχή, η προσπάθεια για βελτίωση των επιδόσεων τους και η φλόγα για διάκριση είναι ανάλογη, ίσως και μεγαλύτερη από τους νέους αθλητές.
του Πλούταρχου Σαρασλανίδη
προπονητής στίβου
Παράλληλα, στην χώρα μας, διαπιστώνω ότι ο αριθμός των ασχολουμένων με τον «βετερανισμό» πολλαπλασιάζεται κάθε χρόνο, ακολουθώντας την τάση του δρομικού κινήματος στις μεγάλες αποστάσεις. Φέτος στον κλειστό στίβο έχουν αγωνισθεί 110 βετεράνοι μας στους βαλκανικούς αγώνες και 30 στους παγκόσμιους.
Είναι γεγονός ότι οι διαχρονικοί αθλητές, με τις πολλές αγωνιστικές κατηγορίες (35+ έως 90+) ανά πενταετία, δημιουργούν ένα μεγάλο δείγμα αθλητών και ένα πρωτάθλημα, που περιλαμβάνει όλα τα αγωνίσματα και όλες τις αγωνιστικές κατηγορίες, μπορεί να διαρκεί πολύ περισσότερο, σε ώρες και ημέρες, από τα πρωταθλήματα του αγωνιστικού αθλητισμού των Ομοσπονδιών. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι στο τελευταίο Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου 2019, που μόλις τελείωσε στο Τορούν της Πολωνίας, φιλοξένησε 4.000 αθλητές επί 7 ημέρες. Αντίστοιχα στο τελευταίο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου(2018) στην Μάλαγα της Ισπανίας, συμμετείχαν 8000 αθλητές και το πρόγραμμα υλοποιήθηκε σε τρία (3) στάδια ταυτόχρονα, από το πρωϊ μέχρι το βράδυ συνεχώς, επί 9 ημέρες!
Προφανώς όλοι οι αγώνες των βετεράνων, μεταξύ των οποίων και οι πιο σημαντικοί, είναι «αόρατοι» από τα Μ.Μ.Ε. κάτι που δεν συμβαίνει με τους αγώνες των δρόμων μεγάλων αποστάσεων, όπου φυσικά μετέχουν και κορυφαίοι σύγχρονοι αθλητές. Όμως οι οργανωτές των διεθνών αγώνων βετεράνων προβάλουν στο διαδίκτυο ζωντανά το πρόγραμμα τους και οι ίδιοι οι αθλητές «ανεβάζουν» φώτο και στοιχεία από τους αγώνες τους.
Η ιδιαιτερότητα των διαχρονικών αθλητών είναι ότι μετέχουν χωρίς επιλογή και χωρίς όρια συμμετοχής με μια δήλωση προς τους οργανωτές που επικυρώνεται από την εθνική ομοσπονδία βετεράνων. Ο μεγάλος αριθμός των συμμετοχών, εκτός από τα παραπάνω, προκύπτει από το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές ηλικιακές κατηγορίες και επίσης δεν υπάρχει περιορισμός στη συμμετοχή των αγωνισμάτων… Σημειώνω ότι οι βετεράνοι συμμετέχουν αποκλειστικά με δικά τους έξοδα (συμμετοχής στους οργανωτές, μετακίνησης, διαμονής). Για παράδειγμα στο παγκόσμιο το κόστος συμμετοχής είναι 80 Ευρώ και επιπλέον 20 Ευρώ για το αντιντόπιγκ κοντρόλ.
Σε όλους τους αγώνες των βετεράνων και ειδικότερα στο Παγκόσμιο επίπεδο στις μικρές (35-45ετών) και στις μεσαίες (50-60ετών) ηλικιακές κατηγορίες υπάρχει η μεγαλύτερη συμμετοχή και υψηλό επίπεδο επιδόσεων. Αντίθετα η συμμετοχή στις μεγάλες κατηγορίες (80 – 90+) είναι πολύ περιορισμένη. Με άλλα λόγια οι αγωνιστικές διακρίσεις, αντικειμενικά, δεν έχουν τον ίδιο βαθμό δυσκολίας. Ακόμη και σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχουν περιπτώσεις που οι συμμετέχοντες δεν είναι παραπάνω από τρεις και έτσι όλοι «κατακτούν» μετάλλιο. Όμως η χαρά της συμμετοχής και η ατομική βελτίωση των επιδόσεων δημιουργούν, σε όλες τις αγωνιστικές κατηγορίες, τα ίδια ψυχικά συναισθήματα.
Προπονητικά η εμπειρία που απέκτησα μου λέει ότι οι βετεράνοι πρέπει να εφαρμόζουν την φιλοσοφία του αναπτυξιακού αθλητισμού. Προτεραιότητα έχουν οι φυσικές ικανότητες βάσης και η τεχνική σε όσους έχουν προβλήματα τεχνικών λαθών. Επίσης η εφαρμογή των προπονητικών αρχών και κυρίως της προοδευτικής επιβάρυνσης. Συνήθως το μυαλό των ανθρώπων κάνει το λάθος να πιστεύει ότι το σώμα θα εκτελέσει ΑΜΕΣΑ ότι εντολή του δώσουμε. Όμως το σώμα θέλει τον χρόνο του για να αφομειώσει τις τεχνικές διορθώσεις και τις προπονητικές επιβαρύνσεις για να αποκτήσει νέες προσαρμογές. Οι αθλητές και ακόμη περισσότερο οι βετεράνοι θα πρέπει να μάθουν να «ακούνε» το σώμα τους…
Κλείνοντας θα ήθελα να προτείνω οι Πανελλήνιοι βετεράνων να αποτελούν το βασικό κριτήριο για την συμμετοχή σε διεθνείς αγώνες, έτσι ώστε να εκπροσωπείται η χώρα μας από τους καλύτερους, ανά αγώνισμα και κατηγορία. Επίσης η συμμετοχή να περιορίζεται σε 2 ατομικά αγωνίσματα και μια σκυταλοδρομία, έτσι ώστε η συμμετοχή να είναι «γιορτή» και όχι καταπόνηση.
