Απόλυτα ανθρώπινος ήταν ο πόνος του Χουάν Μιγκέλ Ετσεβαρία, του μεγάλου χαμένου του τελικού του μήκους από το δικό μας, Μίλτο Τεντόγλου.
Ο Κουβανός άλτης μέχρι το προτελευταίο άλμα ήταν αγκαλιά με το χρυσό με 8.41μ της 3ης προσπάθειας. Στην αμέσως επόμενη προσπάθεια μία θλάση τον έθεσε εκτός του υπόλοιπου του αγώνα, αλλά με βάση το πως είχαν εξελιχθεί τα πράγματα ήταν σχεδόν σίγουρος ότι θα ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Ο τρομερός και φοβερός Μίλτος Τεντόγλου στην. 6η και τελευταία του προσπάθεια απογειώθηκε στο 8.41μ για να πάρει το χρυσό στην ισοβαθμία, χάρη στο 8.15μ που είχε από την 5η προσπάθεια. Ο Ετσεβαρία προσπάθησε να απαντήσει αλλά η θλάση δεν τον άφησε. Έφτασε κουτσαίνοντας μέχρι τη βαλβίδα, γονάτισε και σπάραξε από τον πόνο για τη τεράστια χαμένη ευκαιρία, ένα μετάλλιο που του έφυγε από τα χέρια στο παρά πέντε.
Στη συνέντευξη τύπου ήταν αρκετά καταβεβλημένος και είχε ήδη ξεσπάσει σε κλάμματα μέσα στο στάδιο. Με τα λόγια του προσπάθησε να περιγράψει όλα όσα ένιωθε: «Είναι απαίσιο. Το να μην μπορεί να απαντήσει ένας άλτης στο τελευταίο άλμα σε έναν τέτοιο αγώνα, λόγω θλάσης. Να μη συμβεί σε κανέναν. Είναι μία αίσθηση πολύ παράξενη, δεν ξέρεις τι να κάνεις και πως να αντιδράσεις γιατί απλά δεν μπορείς να κάνει κάτι». Για το αν κρατήθηκε στα πρώτα άλματα, πρόσθεσε: «Στα άλματά μου τα έδωσα όλα με εξαίρεση νομίζω το 8.41μ που πάτησα και πολύ πίσω. Δεν ήθελα να κάνω άκυρο και κυνήγησα μία επίδοση απλά για να ανέβω πρώτος. Είναι πολύ δύσκολο να χάνεις το χρυσό μετάλλιο έτσι, και μάλιστα με την ίδια επίδοση. Για αυτό με πονάει πολύ. Με πονάει η ψυχή μου, το πόδι μου, όλα. Νιώθω χαμένος. Το ονειρεύτηκα τόσο, το σκέφτηκα τόσο στο κεφάλι μου, το πρώτο σκαλί του βάθρου και το χρυσό μετάλλιο. Θα ήταν κάτι ιστορικό για το νησί μας. Και το έχασα με την ίδια επίδοση στην τελευταία προσπάθεια. Δεν υπάρχει κάτι χειρότερο. Δεν μπόρεσα να κρατήσω τα δάκρυά μου».
Σε ερώτηση για τον εξαιρετικό του Έλληνα αντίπαλο που σήμερα του πήρε μέσα από τα χέρια το μεγαλύτερο μετάλλιο όλων, τόνισε: «Ο Τεντόγλου έτσι όπως κυλούσε ο αγώνας νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που θα μπορούσε να κάνει αυτή την επίδοση ή και ακόμα περισσότερο. Η μοναδική ελπίδα που είχε ήταν αυτό το άλμα, και το έκανε. Προσπάθησα να πηδήξω μετά αλλά λόγω της θλάσης δεν μπορούσα. Αγωνιζόμαστε μαζί από το 2017. Είναι ένας πολύ καλός άλτης και σήμερα με εξέπληξε αρκετά. Του δίνω συγχαρητήρια, είναι μεγάλη επιτυχία, και θα συνεχίσουμε να δίνουμε μάχες όπως η σημερινή».
