Θέλει μεγάλη δύναμη να ξεπεράσεις ένα ατύχημα που σου στέρησε το μισό… σώμα και ακόμα μεγαλύτερη να δηλώνεις ευτυχισμένος που σου συνέβη κάτι τέτοιο. Ο Άλεξ Ζανάρντι, τα είχε όλα, έχασε πολλά και κέρδισε τα πάντα!
Η ιστορία του Ιταλού πρώην πιλότου της φόρμουλα 1 και νυν Παραολυμπιονίκη είναι λίγο πολύ γνωστή. Το 2001 είχε ένα σοβαρό ατύχημα σε αγώνες καρτ στην πίστα του Λάουσιτζρινγκ στη Γερμανίας, που αποτέλεσμα είχε τον ακρωτηριασμό των δυο ποδιών του. Ωστόσο όμως, Ο Ζανάρντι ξεπέρασε γρήγορα το σοκ του τραυματισμού του και παίρνει μέρος και πάλι σε αγώνες ταχύτητες από το 2003 έως το 2009 αγωνιζόμενος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αυτοκινήτων τουρισμού για την Ρόιαλ όοτορσπορτ έως το 2009 με μια BMW 320i προσαρμοσμένη στην αναπηρία του Ζανάρντι. Έχοντας αγωνιστεί σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες μηχανοκίνητου αθλητισμού, ο Ιταλός ήθελε και νέες αθλητικές προκλήσεις.
Σε ηλικία 44 ετών, τον Οκτώμβρη του 2011 συμμετείχε στο Ironman της Χαβάης που αποτελείται από 3,8 χιλιόμετρα κολύμπι, 180 χιλιόμετρα ποδηλασία και 42 χιλιόμετρα αγώνα δρόμου. Ο Άλεξ Ζανάρντι κολύμπησε τα 3,8 χιλιόμετρα, χρησιμοποίησε ένα χειρήλατο ποδήλατο για το μέρος της ποδηλασίας και το κομμάτι του τρεξίματος το έκανε με αναπηρικό αμαξίδιο. Ολοκλήρωσε τον αγωνα σε 9 ώρες 47 λεπτά και 14 δευτερόλεπτα.
Ούτε αυτό όμως ήταν αρκετό. Ο Ζανάρντι ήθελε το υπέρτατο και ένα χρόνο αργότερα πηγαίνει στο Λονδίνο με την Παραολυμπιακή ομάδα της Ιταλίας. Αγωνίστηκε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο άθλημα της χειρήλατης ποδηλασίας και κατέκτησε δύο χρυσά μετάλλια στην ατομική χρονομέτρηση και ταχύτητα δρόμου κατηγορίας Η4 και ένα αργυρό στις μεικτές κατηγορίες Η1-4 με την ομάδα σκυταλοδρομίας δρόμου. Οι στιγμές που ακολούθησαν όταν τερμάτισε και πήρε το πρώτο του μετάλλιο ήταν συγκλονιστικές. Στην επιστροφή του στην Ιταλία, έγινε δέκτης εκδηλώσεων που ούτε οι αρτιμελείς Ιταλοί Ολυμπιονίκες δε βίωσαν ένα μήνα νωρίτερα.
Η πρώτη αγάπη
Ωστόσο όμως, οι επιτυχίες του στους Παραολυμπιακούς, δεν μπόρεσαν να τον κρατήσουν μακρία από τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Την πρώτη του αγάπη. φέτος επέστρεψε στους αγώνες ταχύτητας και πάλι για την Ρόιαλ Μότορσπορτ, αυτή την φορά για μια BMW Z4 GT3. «Αυτό που με οδήγησε να επιστρέψω στη δράση ήταν ένας συνδυασμός πάθους και φιλοδοξίας. Ασφαλώς, το πάθος ήταν ανέκαθεν μεγαλύτερο από τη φιλοδοξία μου. Διαφορετικά δεν πιστεύω ότι θα είχα φτάσει εδώ που είμαι σήμερα. Αν είσαι μόνο φιλόδοξος, αυτό δεν διαρκεί πολύ. Ασφαλώς θα ήμουν πιο ευτυχής εάν στην πορεία καταφέρω να κερδίσω σε έναν αγώνα. Σε άλλη περίπτωση, δεν θα βρισκόμουν εδώ. Αλλά γενικά θέλω να προσπαθήσω να κερδίζω κάθε Σαββατοκύριακο» δήλωσε ο Ζανάρντι.
Οι Αγώνες του 2016
Τα δύο χρυά και ένα αργυρό μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς του Λονδίνου, έχουν ανοίξει την όρεξη του Ζανάρντι ο οποιος στα 47 του χρόνια δεν λέει να το βάλει κάτω και θέλει να ταξιδέψει για να αγωνιστεί και στο Ρίο. Το 2016 όταν θα είναι 49 ετών. «Δεν μπορώ να σταματήσω να κάνω κάτι που αγαπώ – θα συνεχίσω με τα χειροκίνητα ποδήλατα. Οι αγώνες αυτοκινήτου είναι προγραμματισμένοι αρκετά αραιά σε όλη τη σεζόν και θα μου αφήνουν άφθονο χρόνο να ασχολούμαι και με άλλα πράγματα, ένα από τα οποία είναι σίγουρα η χειροκίνητη ποδηλασία. Ασφαλώς, πρέπει να αποδεχτώ ότι θα χρειαστεί να κάνω κάποιους συμβιβασμούς. Αλλά στόχος μου είναι μία συμμετοχή στους Παραολυμπιακούς του 2016 στο Ρίο. Εκείνη τη σεζόν προφανώς θα πρέπει να επιλέξω το ένα από τα δύο, επειδή δεν μπορείς να προετοιμάζεσαι για Παραολυμπιάδα και ταυτόχρονα να τρέχεις σε αγώνες αυτόκινήτου».
