Ο Φεβρουάριος είχε μπει για τα καλά στη ζωή μας. Η ανθρωπότητα είχε αρχίσει να ασχολείται με την προφητεία των… Βίκινγκ , οι οποίοι προέβλεπαν το τέλος του κόσμου στις 22 Φεβρουαρίου 2014! Οι Μάγιας είχαν διαψευστεί, αλλά οι Βίκινγκ έμοιαζαν πιο αξιόπιστοι. Στην Ελλάδα, όμως, είχαμε άλλα ενδιαφέροντα.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Κάποιοι αναζητούσαν απαντήσεις στο ερώτημα «αν μπορεί να χτυπήσει ο Ολυμπιακός τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ» και άλλοι για το πώς καταφέρνει η ΕΟΚ και διοργανώνει τελικούς κυπέλλου χωρίς οπαδούς των φιναλίστ, που όμως πάντα βρίσκουν τρόπο και μπαίνουν στο γήπεδο.
Υπήρχαν, όμως, και κάποιοι που σκέφτονταν πιο σοβαρά ζητήματα. Στη λεωφόρο Κηφισίας, στο σπίτι της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής είχε σημάνει συναγερμός. Ο Σπύρος Καπράλος και οι πρόεδροι των ομοσπονδιών αναζητούσαν τρόπο να αποτρέψουν το λουκέτο στον ελληνικό αθλητισμό. Εξέλιξη που έμοιαζε αναπόφευκτη από την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε ψαλίδι 50% στην κρατική επιχορήγηση. Τα 11 εκατ. ευρώ έμοιαζαν ικανά να καλύψουν μόνο τις μισθοδοσίες, τις ασφαλιστικές εισφορές και λειτουργικά έξοδα. Ο αθλητισμός πήγαινε περίπατο. Πόσο μάλλον ο πρωταθλητισμός…
Στο μυαλό του Καπράλου άρχισε να στριφογυρίζει η ιδέα των ιδιωτικών χορηγιών. Το θεσμικό πλαίσιο, βέβαια, παρέμενε ένα υψηλό εμπόδιο. Ο πρόεδρος της ΕΟΕ αναζητούσε τα… παράθυρα στη νομοθεσία για να περάσει στο στάδιο της υλοποίησης. Ο χρόνος περνούσε! Παράλληλα έπειτα από τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, η επιχορήγηση επανήλθε στα επίπεδα του 2013. Το μοντέλο της αθλητικής υιοθεσίας έμοιαζε να ξεθωριάζει. Μέχρι που στα μέσα Απριλίου επισκέφθηκαν τον Καπράλο ο Παναγιώτης Μάντης και ο Παύλος Καγιαλής. Οι δύο ιστιοπλόοι με τις απανωτές διακρίσεις στα 470 εξέφρασαν στον πρόεδρο της ΕΟΕ τον προβληματισμό τους.
«Αισθανόμαστε απελπισμένοι», του είπαν. Όχι επειδή είχαν ετοιμάσει τις βαλίτσες τους για το Ιέρ της Γαλλίας μέσω Ιταλίας. «Δεν μας πειράζει που θα πάμε με αεροπλάνο στο Μιλάνο και από ‘κει στη Νότια Γαλλία με νοικιασμένο αυτοκίνητο», εξήγησαν στον Καπράλο. Άλλο ήταν το πρόβλημά τους. Τα δύο παιδιά είχαν πάρει το πράσινο φως από την Ομοσπονδία και έτσι προχώρησαν στην παραγγελία ενός σκάφους στη Νέα Ζηλανδία. Όταν ο κατασκευαστής τους ενημέρωσε για την ολοκλήρωση της δουλειάς του, τα μαντάτα από το ταμείο της Ομοσπονδίας γέμισαν αγωνία τον Μάντη και τον Καγιαλή. Λεφτά δεν υπήρχαν και οι Νεοζηλανδοί απείλησαν να πουλήσουν αλλού το σκάφος.
Ο Καπράλος άκουγε συγκινημένος. Εκεί οριστικοποίησε την απόφασή του για το πρόγραμμα «Υιοθετήστε έναν αθλητή στον δρόμο για το Ρίο 2016». Χωρίς να το καλοσκεφτεί είπε στους δύο πρωταθλητές ότι υπάρχει εταιρία να τους βοηθήσει οικονομικά για τον αθλητικό εξοπλισμό. «Θα πάρετε το σκάφος σας όπως είχατε προγραμματίσει».
Ο Παναγιώτης και ο Παύλος έφυγαν άλλοι άνθρωποι από το σπίτι της ΕΟΕ. Πήγαν στο Ιέρ όπως είχαν προγραμματίσει, αλλά με εντελώς διαφορετική ψυχολογία. Για πρώτη φορά διαπίστωναν πώς είχαν κόσμο δίπλα τους που νοιαζόταν για τους ίδιους, αλλά και για τον αθλητισμό γενικότερα. «Παίζει σημαντικό ρόλο η ψυχολογία σε έναν αθλητή», μού είπαν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για την υλοποίηση του προγράμματος. Η υιοθέτηση ενός αθλητή στον δρόμο για το Ρίο οφειλόταν και στη δική τους κίνηση να επισκεφτούν τον Καπράλο. Ίσως εκείνη την ώρα σκέφτηκαν ότι «η μισή ντροπή δική μας, η μισή δική τους», Η ουσία ήταν πώς η δική τους αποφασιστικότητα μπολιάστηκε με τις ιδέες που είχε ο πρόεδρος της ΕΟΕ και μετατράπηκε σε δύναμη! Κάπως έτσι γεννήθηκε το πρόγραμμα όπως το παρουσίασε ο Καπράλος το βράδυ της 3ης Νοεμβρίου 2014. Κάπως έτσι ήρθε το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Ιέρ. Το ένα από τα τέσσερα που κατέκτησαν οι Μάντης – Καγιαλής μέσα στο 2014. Ο απολογισμός τους ένα χρυσό και δύο ασημένια στους αγώνες του παγκοσμίου κυπέλλου και ένα χάλκινο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Η ψυχολογία που λέγαμε!
Με την επιστροφή από το Ιέρ, οι δύο πρωταθλητές έμαθαν και για την υιοθεσία τους από τη Starbulk Carriers Corp! Εκτός από την έμπνευση, τη δύναμη, ο Μάντης και ο Καγιαλής έγιναν και το όχημα για να πειστούν οι επόμενοι αθλητικοί γονείς ότι ο Καπράλος όχι απλά είχε πάρει πολύ σοβαρά το πρόγραμμα, αλλά έμπαινε και μπροστάρης μέσα από την εταιρία, στην οποία εργαζόταν! Το νερό είχε μπει στο αυλάκι και τα πανιά οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στο βάθρο της αθλητικής υιοθεσίας…
