Λίγες ώρες απέμειναν για τη σέντρα του εναρκτήριου αγώνα του 20ου μουντιάλ ποδοσφαίρου ανάμεσα σε Βραζιλία και Κροατία , και οι μαχητικοί Βαλκάνιοι δείχνουν αποφασισμένοι να μην αποτελέσουν απλούς κομπάρσους στη μεγάλη φιέστα των διοργανωτών.
του Νίκου Κούδα
[email protected]
follow me @nkoudas
Σύμφωνα με ένα παλιό γνωμικό του Β’ παγκοσμίου πολέμου «Καλύτερα να πέσεις στα χέρια των Ναζί, παρά σε εκείνα των ανδρών της Ουστάσι». Ουστάσι (από το σερβοκροατικό Ustasve = επαναστάτης) ήταν η ονομασία των περιβόητων μελών της εθνικιστικής και εξτρεμιστικής Κροατικής Επαναστατικής Οργάνωσης (σερβοκροατικά Hrvatska Revolucionarna Organizacija), η οποία έδρασε πριν και στη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου και συνδέθηκε με ναζιστικού χαρακτήρα ωμότητες στην ενιαία τότε Γιουγκοσλαβία. Αυτό το σκοτεινό παρελθόν της βαλκανικής χώρας ήρθε δυστυχώς και πάλι στο προσκήνιο τον περασμένο Νοέμβριο, αμέσως μετά το νικηφόρο 2-0 κόντρα στην Ισλανδία, που επισφράγισε την πρόκριση των Κροατών. Τότε, αλγεινή εντύπωση είχε προκαλέσει η ενέργεια του αμυντικού Γιόζιπ Σίμουνιτς, όταν κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών πήρε το μικρόφωνο και φώναξε τέσσερις φορές τη φράση “Za Dom” («Για την πατρίδα»), με τους οπαδούς να του ανταπαντούν με την ιαχή “Spremni” («Έτοιμοι»)! Η συγκεκριμένη κραυγή ξύπνησε ανατριχιαστικές μνήμες, καθώς είναι ακριβώς η ίδια που χρησιμοποιούσε το φιλοναζιστικό καθεστώς των Ουστάσι. Η τιμωρία της ΦΙΦΑ ήταν αμείλικτη, καθώς επέβαλε στον 36χρονο ποινή αποκλεισμού 10 αγωνιστικών, που θα του στερήσει τη συμμετοχή στη διοργάνωση.
Η Βραζιλία της Ευρώπης
Αυτή η γεμάτη αντιφάσεις εθνική ομάδα, αποτελούμενη από ποδοσφαιριστές τεχνίτες, γεμάτους φαντασία, αλλά ταυτόχρονα σκληροτράχηλους και ικανούς για ενέργειες όπως αυτή του Σίμουνιτς, στέκεται ως το πρώτο εμπόδιο στον δρόμο της ντελικάτης Βραζιλίας του Νεϊμάρ. Μία Κροατία, που είχε την ευλογία να διαθέτει τη δεκαετία του ‘90 στις τάξεις της όλη την «αφρόκρεμα» του πρώην γιουγκοσλαβικού ποδοσφαίρου, με προσωπικότητες όπως αυτές των Ζβόνιμιρ Μπόμπαν, Νταβόρ Σούκερ και Προσινέτσκι, που της είχαν χαρίσει το προσωνύμιο «Βραζιλία της Ευρώπης». Και φυσικά μία Κροατία που στο παρθενικό της παγκόσμιο κύπελλο, το 1998, είχε βρεθεί μόλις 90 λεπτά από τον μεγάλο τελικό, υποκύπτοντας τελικά στην ανωτερότητα της διοργανώτριας Γαλλίας του Ζινεντίν Ζιντάν. Η σημερινή Κροατία μπορεί να μη θυμίζει σε πολλά εκείνη τη «χρυσή φουρνιά», ωστόσο παραμένει μία αξιόμαχη και «πονηρή» ποδοσφαιρικά ομάδα, που ξέρει να παίρνει αποτελέσματα με όποιον τρόπο χρειαστεί, ένα σύνολο από «μπαρουτοκαπνισμένους» street fighters. Σημαντικό ρολο σε αυτό παίζει και ο φιλόδοξος νεαρός προπονητής της, ο 43χρονος πρώην διεθνής μέσος Νίκο Κόβατς, που απολαμβάνει της απολύτου εμπιστοσύνης και του σεβασμού των παικτών του.
Ο μαέστρος Μόντριτς
Ο μεγάλος σταρ των Βαλκάνιων είναι αναμφίβολα ο 29χρονος «μαέστρος» της πρωταθλήτριας Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης, Λούκα Μόντριτς. Ένας από τους καλύτερους επιτελικούς μέσους στον κόσμο, ο Μοντριτς αποτελεί τον δημιουργικό νου αυτής της ομάδας, ικανός να ξεκλειδώσει οποιαδήποτε άμυνα με τις κάθετες πάσες του. Στο πλευρό του ο Ιβάν Ράκιτιτς. Ο μέσος της Σεβίλλης (και προσεχώς της Μπαρτσελόνα) έχει κάνει εξαιρετική χρονιά (αποκορύφωμα η κατάκτηση του Γιουρόπο λιγκ) και είναι από τους κορυφαίους στο δημιουργικό κομμμάτι. Δυστυχώς για Μόντριτς και Ράκιτιτς δεν θα έχουν ως άξιο συμπαραστάτη του τον επιθετικό «οδοστρωτήρα» της Μπάγερν Μονάχου που ακούει στο όνομα Μάριο Μάντζουκιτς, καθώς ο 28χρονος φορ είναι τιμωρημένος για την πρεμιέρα, εξαιτίας της κόκκινης κάρτας που είχε δεχθεί στα μπαράζ με τους Ισλανδούς. Ωστόσο το κενό του αναμένεται να καλύψουν ο -νατουραλιζέ- γεννημένος στη Βραζιλία Εντουάρντο, ο Νίκιτσα Γέλαβιτς και ο πολύπειρος Ίβιτσα Όλιτς, ενώ με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται το ντεμπούτο του νέου μεγάλου ταλέντου της χώρας, του 20χρονου Ματέο Κόβασιτς της Ίντερ Μιλάνου. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι Κροάτες θα πουλήσουν πολύ ακριβά το τομάρι τους, καθοδηγούμενοι από τον εμβληματικό αρχηγό τους, τον 32χρονο ρέκορντμαν συμμετοχών (113) Ντάριο Σρνα, μυαλό και καρδιά αυτής της εθνικής.
Η τρωτή Βραζιλία
Στην αντίπερα όχθη, οι οικοδεσπότες Βραζιλιάνοι μπορεί να μπαίνουν στο τουρνουά ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, ωστόσο η κυριαρχία τους δεν είναι και τόσο αυτονόητη, όσο τα ΜΜΕ επιδιώκουν να την προβάλουν. Κι αυτό γιατί η συγκεκριμένη «σελεσάο» στερείται ενός πραγματικού ηγέτη. Σίγουρα τον ρόλο του σούπερ σταρ έχει επωμιστεί ο «λαμπερός», αλλά άπειρος από μουντιάλ, Νεϊμάρ Τζούνιορ των 22 ετών, με το βάρος των προσδοκιών ενός ολόκληρου έθνους στους ώμους του, που ίσως αποδειχθεί μπούμερανγκ… Προσθέστε σε αυτό και μία άμυνα ερωτηματικό, με βασικό στυλοβάτη τον Τιάγκο Σίλβα της Παρί Σεν Ζερμέν του ποιοτικά μέτριου γαλλικού πρωταθήματος, και συνεργάτες τον άρτι αφιχθέντα στο Παρίσι Νταβίντ Λουίς και τον φαντεζί, αλλά συχνά φλύαρο, Ντάνι Άλβες της Μπαρτσελόνα, και θα καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι η οικοδέσποινα ίσως είναι περισσότερο τρωτή απ’ ό,τι θέλουν να την παρουσιάζουν. Άλλωστε η αφόρητη πίεση του κοινού για εξιλέωση από το περιβόητο κάζο του «Μαρακανάζο», το 1950, ενδέχεται να λυγίσει τελικά τους παίκτες του Φελίπε Σκολάρι…
