Ο διασυρμός της Βραζιλίας στο Εστάντιο Μινεϊράο από τη Γερμανία με το εκκωφαντικό 1-7 απασχόλησε όλα τα ΜΜΕ του πλανήτη , αλλά και τους ποδοσφαιρόφιλους που αναλώθηκαν σε συζητήσεις και αναζητήσεις για την εξέλιξη του αγώνα.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Απαντήσεις στο ερώτημα «τι προκάλεσε τον διασυρμό της Βραζιλίας» έψαξαν όλοι. Με μία εκδοχή να αποδίδει τις ευθύνες στον άνθρωπο που τις ανέλαβε, στον Λουίς Φελίπε Σκολάρι! Ο Φιλιπάο στήθηκε στον τοίχο επειδή «σκότωσε την αυθεντικότητα της Βραζιλίας». Έχουν απόλυτο δίκιο όσοι υιοθετούν την εκδοχή ότι η «σελεσάο» μεταλλάχθηκε σε μία φτηνή ευρωπαϊκή απομίμηση. Ότι έγινε ένα ποδοσφαιρικό γενόσημο αμφιβόλου αποτελεσματικότητας.
Μόνο που το πρόβλημα των Βραζιλιάνων δεν αφορά μόνο στην Εθνική. Είναι γενικότερο και το διαπιστώνουν όλοι όσοι παρακολουθούν το Μπραζιλέιρο. Ολοένα και περιορίζονται τα αστέρια της μπάλας. Εκείνοι που τιθασεύουν τη στρογγυλή θεά και την κάνουν έρμαιο των διαθέσεών τους.
Η ανάγκη των νεαρών παιδιών να ξεφύγουν από τη μιζέρια μέσα από ένα καλό συμβόλαιο σε μία ευρωπαϊκή ομάδα τους στερεί τη χαρά του παιχνιδιού. Τους μετατρέπει σε αθλητές αντί να τους κάνει ποδοσφαιριστές ικανούς να κάνουν τη διαφορά. Κι εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα. Στις παραλίες τις Κόπα Καμπάνα και της Ιπανέμα μπορεί να βρει κάποιος 10άδες πιτσιρίκια να κάνουν μαγικά με την μπάλα. Ελάχιστες ομάδες, όμως, θα τους εμπιστευθούν, διότι αναζητούν πλέον παίκτες με τη δυνατότητα να προσαρμοστούν άμεσα στις απαιτήσεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου ώστε να φέρουν χρήματα στα ταμεία. Μόνο που στην πράξη ο εξευρωπαϊσμός αποδείχθηκε καταστροφικός. Οδήγησε στον διασυρμό! Με συνέπεια τον απόλυτο εξευτελισμό από μία ομάδα που προσπαθεί να αντιγράψει στοιχεία των Βραζιλιάνων και κυρίως των Ισπανών χωρίς να απαρνηθεί τη δική της ταυτότητα. Σε αντίθεση με τους Βραζιλιάνους που διέγραψαν τους εαυτούς τους και θέλησαν να γίνουν κάτι άλλο που όμως συγκρούεται με το dna τους.
Ακόμα και στις στιγμές που οι Γερμανοί έκαναν πλάκα στον αγωνιστικό χώρο, οι παίκτες του Σκολάρι προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι ήταν κάτι άλλο εκτός από Βραζιλιάνοι. Το αίμα τους έμοιαζε κρύο. Το πρόσωπό τους έμενε ανέκφραστο. Ούτε φάουλ δεν έκαναν. Απαρνήθηκαν την ιστορία τους και το πλήρωσαν ακριβά. Η επιστροφή στις ρίζες αποτελεί μονόδρομο για το ποδόσφαιρο της Βραζιλίας! Κι έτσι, μαζί με τη «σελεσάο» θα αλλάξει η εικόνα και των υπόλοιπων Λατινοαμερικάνων που μπήκαν στο ίδιο τριπάκι, που θέλησαν να γίνουν Ευρωπαίοι στη θέση των Ευρωπαίων. Μα, όλα τα τρόπαια τα κατέκτησε η Βραζιλία με γητευτές της μπάλας. Η Αργεντινή το ίδιο! Ε, αυτούς τους γητευτές χρειάζεται τώρα το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Και τους χρειάζεται περισσότερο από ποτέ για να μη βλέπουμε άλλο ένα παιχνίδι βγαλμένο από ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι οποίοι έχριζαν εξαρχής φαβορί τη Γερμανία για το αυτοματοποιημένο παιχνίδι της.
