Τελικός ΠΑΟΚ – ΑΕΚ στη Θεσσαλονίκη και το ελληνικό χάντμπολ έχει μία σπουδαία ευκαιρία μπροστά του.
του Ηλία Τάταλα
[email protected]
Λίγη ώρα πριν η ΑΕΚ των απλήρωτων και των απροπόνητων μεγάλων ψυχών κάνει το θαύμα της απέναντι στον Διομήδη, η ομοσπονδία όρισε τον τελικό για τις 29 Μαρτίου στο κλειστό του ΠΑΟΚ. Ανακοίνωσε παράλληλα τη συμφωνία της με τη ΝΕΡΙΤ για την απευθείας μετάδοση του αγώνα, όπως και του τελικού των γυναικών, μεταξύ ΠΑΟΚ και Νέας Ιωνίας, δύο μέρες νωρίτερα στο ίδιο γήπεδο.
Μεγάλες ομάδες, μεγάλο γήπεδο, τηλεοπτική κάλυψη από ελεύθερο κανάλι. Οι συνθήκες είναι εξαιρετικές ώστε το ελληνικό χάντμπολ να ξαναμπεί στο χάρτη της προβολής και να αποκομίσει οφέλη. Ευτυχώς που ο αγώνας ορίστηκε στο κλειστό του ΠΑΟΚ, χωρητικότητας 8.000 θεατών. Αν είχε οριστεί στη Μίκρα με τη μία και μοναδική κερκίδα και τους 100-200 φιλάθλους για κάθε ομάδα, θα ήταν σαν το σερβίρισμα άλλης μιας μερίδας μιζέριας για το άθλημα.
Μπορεί να γίνει γιορτή;
Οι Κασσάνδρες θα θυμηθούν το φάιναλ φορ της Λαμίας και τα θλιβερά επεισόδια που έγιναν μεταξύ των οπαδών ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, σε μία μαύρη μέρα για το άθλημα. Εκεί, όπου τα μέτρα τάξης ήταν αστεία και δεν υπήρξε καμία οργάνωση από την πλευρά της αστυνομικής διεύθυνσης, με αποτέλεσμα οι κάφροι να ανακαινίσουν την πόλη.
Αυτή τη φορά τα πράγματα πρέπει να είναι διαφορετικά. Η πρόσφατη ιστορία έχει αποδείξει ότι όταν λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα, στα γήπεδα δεν ανοίγει μύτη. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο ποδοσφαιρικός τελικός Άρη – Ολυμπιακού στο Καυτανζόγλειο της Θεσσαλονίκης και ο αντίστοιχος περσινός τελικός Παναθηναϊκού – ΠΑΟΚ στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας. Και στις δύο περιπτώσεις υπήρξε τεράστια μετακίνηση οπαδών, χωρίς να συμβεί το παραμικρό, επειδή όλα έγιναν οργανωμένα. Εδώ το μέγεθος της μετακίνησης των φίλων της ΑΕΚ θα είναι πολύ μικρότερο. Όλα φυσικά θα ξεκαθαρίσουν με τη σύσκεψη για τα μέτρα τάξης. Έχει ενδιαφέρον να δούμε, όμως και την αντίληψη της νέας κυβέρνησης πάνω στο θέμα της διοργάνωσης μιας αθλητικής γιορτής, σε ένα άθλημα που δεν έχει τη σαπίλα και την αναξιοπιστία του ποδοσφαίρου, που για πολλούς αποτελούν γενεσιουργούς αιτίες της βίας. Δεν καταλαβαίνω γιατί να κερδίσουν οι κάφροι και να μην κερδίσει το άθλημα…
Τι θα συμβεί στην πόλη;
Με δύο τελικούς σε διάστημα τριών ημερών η Θεσσαλονίκη μπαίνει στο επίκεντρο του ελληνικού χάντμπολ και θεωρώ αδιανόητο να μην είναι συμμέτοχη η πόλη σε αυτά τα δύο γεγονότα. Θεωρώ αδιανόητο να μη γίνουν επισκέψεις σε σχολεία, να μη στηθούν γηπεδάκια street handball σε Αριστοτέλους και παραλία, να μη νιώσουν πρωταγωνιστές οι αθλητές και οι αθλήτριες των τελικών με διάφορα events, να μη γίνονται διαγωνισμοί με δώρα χορηγών. Το κρίσιμο ερώτημα στο ελληνικό χάντμπολ είναι διαχρονικά το «ποιος θα τα κάνει όλα αυτά;». Η απάντηση είναι απλή. ΟΛΟΙ. Όλοι πρέπει να είναι συμμέτοχοι σε αυτή την προσπάθεια. Σωστά η ομοσπονδία καλεί την ένωση σωματείων χειροσφαίρισης Θεσσαλονίκης και τους συλλόγους για να συνδράμουν. Διότι όλοι μπορούν να έχουν οφέλη. Το χάντμπολ πρέπει να δείξει μία εικόνα εξωστρέφειας και να κερδίσει νέο κόσμο στην πόλη. Τα σωματεία υπάρχουν, τα γήπεδα υπάρχουν. Κατά την ταπεινή μου άποψη, κάθε παράγοντας σωματείου της Θεσσαλονίκης θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να σκέφτεται πώς θα έχει οφέλη από τη διεξαγωγή δύο τελικών στην πόλη του.
Το μεγαλύτερο κέρδος, φυσικά, μπορεί να το έχει ο ίδιος ο ΠΑΟΚ, ο σύλλογος που έχει και το ανδρικό και το γυναικείο τμήμα του στους τελικούς. Πέρσι η ΑΕΚ δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί στο παραμικρό την παρουσία 5.000 θεατών στο κλειστό των Άνω Λιοσίων, για πολλούς και διάφορους λόγους, κυρίως όμως επειδή η διοίκηση του σωματείου δεν επένδυσε ποτέ πραγματικά στο τμήμα χάντμπολ.
Οφέλη φυσικά πρέπει να έχει και η ομοσπονδία. Με ελεύθερη τηλεοπτική κάλυψη, μπορεί και πρέπει να έχει κέρδη από εισιτήρια και χορηγούς. Κοντολογίς, το τριήμερο των τελικών της Θεσσαλονίκης είναι ένα στοίχημα για το ελληνικό χάντμπολ. Η θα το κερδίσουμε ή θα το χάσουμε…
