Connect with us

INTERVIEW

Δεσκουλίδης: «Η ελληνική πάλη πρέπει να αλλάξει»

Published

on

Το όνομα Δεσκουλίδης είναι συνδεδεμένο με την ελληνική πάλη όσο λίγα. Ο Ηρακλής Δεσκουλίδης έχει γράψει χρυσές σελίδες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και κουβαλά πολύ βαριά κληρονομιά καθώς είναι ο εγγονός του πατριάρχη της ελευθέρας πάλης, Παράσχου Μπόρα. Αυτήν η κληρονομιά που την κουβαλά δεκαετίες, τον οδήγησε να συστρατευτεί με τον Γιάννη Αρζουμανίδη για να βοηθήσει να βγει η ελληνική πάλη από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει.

συνέντευξη στον Σούλη Μέζο
[email protected]

Δεν αποτελεί καθόλου υπερβολή πως η ελληνική πάλη τη δεκαετία του ’80 ήταν αυτή που κουβαλούσε όλη την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκατομμύρια Έλληνες παρακολουθούσαν από την τηλεόραση τις τιτανομαχίες του Στέλιου Μηγιάκη, του Μπάμπη Χωλίδη, του Γιώργου Χατζηιωαννίδη, του Δημήτρη Θανόπουλου, των Γιώργου και Παναγιώτη Ποικιλίδη, του Γιώργου Ποζίδη και του Ηρακλή Δεσκουλίδη με μεγαθήρια της παγκόσμιας πάλης. Τιτάνες του ελληνικού αθλητισμού που έφεραν στη χώρα μας ένα χρυσό, ένα αργυρό, τρία χάλκινα και 10 πλασαρίσματα στην πρώτη οκτάδα των Ολυμπιακων Αγώνων από το 1980 μέχρι το 1988!
Από το 2004 και μετά η ελληνική πάλη έχει πάει την κατιούσα με τη Μαρία Πρεβολαράκη μόνη της να σηκώνει όλο το βάρος. Για το λόγο αυτό, σπουδαίοι αθλητές βγαίνουν μπροστά για να σηκώσουν και πάλι το άθλημα τους γυρίζοντας σελίδα.
Η ενεργοποίηση του Ηρακλή Δεσκουλίδη έχει ενθουσιάσει όλους όσοι αγαπούν την πάλη καθώς η ενασχόληση του στο πλευρό του Γιάννη Αρζουμανίδη αποτελεί εγγύηση για το άθλημα.
Σε μια από τις σπάνιες φορές που παραχωρεί συνεντεύξεις, δέχθηκε να μιλήσει στο Sportsfeed και να εξηγήσει του λόγους της εμπλοκής του στις επερχόμενες εκλογές της ΕΛΟΠ. Γιατί τώρα και γιατί με τον Γιάννη Αρζουμανίδη.

Η σχέση του Ηρακλή Δεσκουλίδη με την πάλη κρατάει σχεδόν μισό αιώνα…
Αυτή την στιγμή είμαι πρόεδρος στον Άτλαντα Καλλιθέας. Από την πάλη έχω πάρει πολλές χαρές και πολλές στεναχώριες. Την ελευθέρα πάλη την έφερε στην Ελλάδα ο παππούς μου Παράσχος Μπόρας και έχω ένα συναισθηματικό δέσιμο με το άθλημα. Όταν το 1957 ιδρύθηκε ο Άτλας Καλλιθέας έγινε και το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα, καθώς μέχρι τότε διεξάγονταν πανελλήνιο πρωτάθλημα μόνο στην ελληνορωμαϊκή. Γεννήθηκα σε ένα περιβάλλον που ήταν μέσα στην πάλη (πάππους, πατέρας) και ήταν μοιραίο να ακολουθήσω.

Τι μπορεί να προσφέρει σήμερα ο Ηρακλής Δεσκουλίδης στην πάλη;
Από το 1970 ήμουν αθλητής μέχρι το 1993 και είχα 23 χρόνια αγωνιστικής παρουσίας. Ακολούθησε μια δεκαετία ως προπονητής  της Εθνικής ομάδας και στην συνέχεια ανέλαβα (έχω ήδη δυο θητείες)  την θέση του πρόεδρου του Άτλαντα Καλλιθέας. Ένας σύλλογος με μεγάλη ιστορία στη ελευθέρα πάλη αλλά και στην άρση βαρών. Γενικά στην πάλη πρέπει να κρατήσουμε τους νεαρούς αθλητές κοντά στο άθλημα. Έχω και μια θητεία ως αντιπρόεδρος στην ομοσπονδία αλλά παραιτήθηκα γιατί έβλεπα ότι παίρναμε στραβό δρόμο.

Γιατί θέλεις αυτό το χρονικό διάστημα να εμπλακείς διοικητικά με την πάλη;
Θέλω να προσφέρω ως εκπρόσωπος του αθλήματος στην ΕΟΕ. Στην Ολυμπιακή Επιτροπή κάθε εκπρόσωπος ομοσπονδίας θα πρέπει να είναι «σημαία» για το άθλημα του για να γνωρίζει τα προβλήματα, αλλά και πως θα πρέπει να τα αντιμετωπίζει. Επειδή έχω συμμετέχει τέσσερις φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες (τρεις ως αθλητής και μια ως προπονητής) φαινόνταν ξεκάθαρα ότι άνθρωποι που εκπροσωπούσαν ομοσπονδίες και προέρχονταν από το άθλημα, λειτουργούσαν σωστά και φαίνονταν ότι αγαπούσαν την πάλη. Ο καθένας που θα βρίσκεται στην Ολυμπιακή επιτροπή θα προσπαθήσει να πάρει όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι της «πίτας» για το δικό του άθλημα. Θα πρέπει να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, ώστε να έχει μια επιχειρηματολογία για να πείσει και τους υπόλοιπους.

Ποια προβλήματα υπάρχουν για τους αθλητές και τα σωματεία;
Δεν γίνεται  να λειτουργούν Εθνικές ομάδες χωρίς οδοιπορικά, καθώς όλα τα παιδιά είναι άνεργα. Παλιότερα ήμασταν στα σώματα ασφαλείας και παίρναμε και κάποια οδοιπορικά αλλά είχαμε μια δουλειά και μια ασφάλεια. Τώρα η ομοσπονδία δεν μπορεί να τους στηρίξει ούτε με λίγα ευρώ. Είναι τυχαίο ότι  δεν είχαμε εκπροσώπηση στο Ρίο και ίσως τώρα στο Τόκιο στους άνδρες;

Γιατί είστε στο πλευρό του Γιάννη Αρζουμανίδη;
Έναν μήνα πριν τις εκλογές δεν άκουσα κανέναν άλλον που να είναι σχετικός με το άθλημα και να θέλει να εκτεθεί. Ποιος άλλος υπάρχει;. Αν άκουγα  ότι θα συμμετείχε ο Στέλιος Μηγιάκης θα το σκεφτόμουν αλλά ξέρω ότι δεν θέλει. Ο Γιάννης Αρζουμανίδης έχει δυο παγκόσμια μετάλλια, κάτι που έχουν πετύχει μόνο ο Μπάμπης Χωλίδης και ο Πέτρος Γαλακτόπουλος. Πέρα από ότι ήταν κορυφαίος στην πάλη έχει διακριθεί και στον στίβο της ζωής. Είναι πετυχημένος επαγγελματίας και διακρίνεται και σε αυτό.

Η κατάσταση στην σημερινή ελληνική πάλη;
Αυτή την στιγμή έχουν ολοκληρωθεί οι αγώνες για τους αθλητές που θα αγωνιστούν στα προ-Ολυμπιακα τουρνουά. Μακάρι να έχουμε και άλλες συμμετοχές στο Τόκιο, πέρα της Μαρίας Πρεβολαράκη. Το βλέπω όμως δύσκολο γιατί τα παιδιά δεν είναι έτοιμα και δεν ευθύνονται αυτά, αλλά οι συνθήκες που προετοιμάστηκαν. Δεν υπάρχει Εθνικό προπονητήριο για τις Εθνικές ομάδες, κανένας σχεδιασμός.

Αν σε καλούσε η υπάρχουσα διοίκηση να συμμετέχεις μαζί της θα ακολουθούσες;
Ήμουν παλιότερα στην ομοσπονδία και έφυγα γιατί είδα ότι δεν μπορούσα να κάνω αυτά που ήθελα και μπορούσα και όσα είπαμε δεν τα τηρήσαμε. Έτσι αποχώρησα για να μην γίνομαι γραφικός και να τσακώνομαι. Στις προηγούμενες εκλογές εκδήλωσα ενδιαφέρον και έβαλε υποψηφιότητα για την ΕΟΕ αλλά όταν είδα το κλίμα και ήθελαν τον Ξενοφώντα Αθανασίου, παραιτήθηκα για να τους διευκολύνω.

Αν ήταν στο χέρι σου τι θα άλλαζες στην ελληνική πάλη;
Πρέπει να υπάρχει Εθνικός προπονητής. Η ομοσπονδία έχει ονομάσει 10-20 ομοσπονδιακούς προπονητές και δεν υπάρχει ουσιαστικά Εθνικός προπονητής και πάντα είναι διαφορετικοί. Η Εθνική ομάδα έχει μόνιμο χαρακτήρα και χρειάζεται  προπονητήριο όπου θα βρίσκονται πολλοί παλαιστές σε υψηλό επίπεδο και αυτό δεν μπορεί να γίνει στα σωματεία. Εκεί δεν υπάρχει επαγγελματίας προπονητής, φυσιοθεραπευτής, διατροφολόγος, διαιτολόγο και γενικά όσα θα πρέπει να έχει κάποιος για να μπορέσει να είναι σε υψηλό επίπεδο και ανταγωνιστικός στο εξωτερικό.

Ένα άλλο πρόβλημα έχει να κάνει με τους αγώνες, όπου τα σωματεία θα πρέπει να καλύψουν την μετακίνηση και την διαμονή των αθλητών, αλλά  δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Όταν ήμουν στην ομοσπονδία είχαμε καθιερώσει τις προκριματικές φάσεις του πανελληνίου πρωταθλήματος, ώστε μέσα από τρεις φάσεις να προκρίνεται συγκεκριμένος αριθμός αθλητών (οι καλύτεροι). Έτσι η ομοσπονδία θα μπορεί να καλύψει  συγκεκριμένους αθλητές και όχι δεκάδες που θα είναι ένα μεγάλο κόστος για την διεξαγωγή των αγώνων. Τώρα γίνεται ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα, όπου τα σωματεία θα πρέπει να πληρώσουν από την τσέπη τους όλα αυτά και έτσι περιορίζεται η συμμετοχή. Είναι τυχαίο ότι  πάμε σε γενική συνέλευση με 58 σωματεία και σοβαρή δραστηριότητα βλέπω ότι έχουν σχεδόν 20 έχοντας αθλητική δράση και τα υπόλοιπα οριακά έχουν δικαίωμα ψήφου. Παλιότερα είχαμε 250  και από αυτά τα 100 καλλιεργούσαν το άθλημα. Αυτό είναι συρρίκνωση του αθλήματος.

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/