Για τις καλύτερες και χειρότερες στιγμές στην ως τώρα καριέρα της μίλησε η Κατερίνα Στεφανίδη. H συνέντευξή της δημοσιεύτηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της παγκόσμιας ομοσπονδίας.
του Τόλη Λελεκίδη
[email protected]
Η αργυρή πρωταθλήτρια Ευρώπης πέρσι στη Ζυρίχη αναφέρθηκε σε διάφορες πτυχές της ζωής της και το Sportsfeed σας παρουσιάζει τι ακριβώς είπε η Ελληνίδα πρωταθλήτρια του επί κοντώ.
Οι καλύτεροι φίλοι μου στο στίβο
Δεν θα μπορούσα να πω ένα άτομο. Το αγόρι μου, ο Μίτσελ, θα ήταν ένας. Προπονούμαστε και αγωνιζόμαστε μαζί. Μετά θα μπορούσα να πω ότι όλοι οι προπονητές μου ήταν πάντα οι καλύτεροι φίλοι μου. Ο Νικ (Χάισονγκ), ο Τόμπι (Στίβενσον) και ο προπονητής μου όταν ήμουν στην Ελλάδα, ο Παναγιώτης Συμεωνίδης. Επίσης θα περιλάμβανα στη λίστα και αρκετούς από τους Έλληνες συναθλητές μου.
Η καλύτερη προπονητική συμβουλή
Όταν ήμουν μικρή, ο Έλληνας προπονητής μου εκνευριζόταν όταν μου ζητούσε να διορθώσω κάτι και εγώ προτιμούσα να κάνω κάτι με το οποίο ήμουν πιο άνετη. Μου έλεγε «πρέπει να μάθεις πώς να μαθαίνεις». Δούλεψα μαζί του από όταν ήμουν 10 χρονών, μέχρι τη στιγμή που έφυγα για τις ΗΠΑ. Νομίζω ότι έμαθα πώς να μαθαίνω.
Η μεγαλύτερη επιτυχία μου στο στίβο
Το ασημένιο ευρωπαϊκό μετάλλιο (το 2014) ήταν μεγάλο επίτευγμα, αλλά ίσως το μεγαλύτερο να ήταν το χάλκινο μετάλλιο που είχα κερδίσει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων- νεανίδων στην Πολωνία το 2008. Σε όλα προηγούμενα πρωταθλήματα μικρών ηλικιακών κατηγοριών ήμουν ανάμεσα στα φαβορί, αλλά σε αυτό μετά βίας μπήκα στην ομάδα και μπήκα στον τελικό. Με κάποιο τρόπο κατέληξα να κερδίζω το χάλκινο και να βελτιώσω την επίδοση μου στη σεζόν κατά 15 εκατοστά. Για αυτό είναι το καλύτερο επίτευγμά μου.
Η μεγαλύτερη απογοήτευση
Έχω πάει αρκετά άσχημα στα πανελλήνια πρωταθλήματα. Δεν ξέρω τι συμβαίνει, αλλά ποτέ δεν αγωνίζομαι καλά στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν έχω κερδίσει ούτε μία φορά, οπότε αυτό είναι μεγάλη απογοήτευση.
Το καλύτερο κοντάρι μου
Έχω ένα κοντάρι 4.30μ., το οποίο ήταν το αγαπημένο μου στο κολέγιο. Πλέον είναι σχεδόν πολύ μικρό για εμένα και επικίνδυνο να το χρησιμοποιήσω. Ήταν πάντα το μικρό μου βολικό κοντάρι.
Ο καλύτερος αθλητής που έχω δει ποτέ
Ο Ρενό Λαβιλενί, απλά επειδή είμαι επικοντίστρια και καταλαβαίνω λεπτομέρειες του αγωνίσματος. Έχει πολύ ταλέντο, αλλά επίσης καταφέρνει να ξεπεράσει αρκετά μειονεκτήματα, όπως το ύψος του. Λατρεύω το πώς προσεγγίζει το αγώνισμα. Τον είχα ακούσει σε μία συνέντευξη να λέει: «Όποτε πιάνω ένα μεγαλύτερο κοντάρι, με ψηλότερη λαβή, ενθουσιάζομαι γιατί αυτό σημαίνει ότι πρόκειται να πηδήξω ψηλότερα». Δεν νομίζω ότι κάποιος άλλος επικοντιστής σκέφτεται έτσι.
Η μεγαλύτερη ενοχή
Θα έλεγα πώς συνήθιζα να έχω ωραία μεγάλα γλυκά δόντια για τα γλυκά. Με τα χρόνια, έχω μάθει να τρώω καλύτερα. Μερικές φορές γίνομαι λίγο τεμπέλα με άλλα πράγματα που πρέπει να κάνω σχετικά με την προπόνηση. Μου αρέσει η προπόνηση, αλλά δεν είμαι τόσο καλή στο να φροντίζω τον εαυτό μου εκτός αυτής, οπότε συχνά πρέπει να με πιέσουν για να κάνω φυσικοθεραπεία.
Καλύτερο στάδιο στίβου
Το Μονακό ήταν το στάδιο των ονείρων μου και ήμουν αρκετά τυχερή που κατάφερα να αγωνιστώ εκεί πέρυσι. Γενικά μου αρέσει ο κλειστός στίβος και λατρεύω το Armory στη Νέα Υόρκη, επειδή κάθε θεατής φαίνεται να είναι ψηλότερα από εσένα. Είναι λίγο κλειστοφοβικά, αλλά είναι πραγματικά κουλ. Επίσης, μου αρέσει το κλειστό του Μπίρμιγχαμ στην Αγγλία.
Μετανιώνω περισσότερο
Μακάρι όταν ήμουν μικρότερη κάποιος να με είχε πλησιάσει σχετικά με την αύξηση του βάρους μου, ώστε να μην αντιδράσω σε αυτό (Η Κατερίνα είχε έξι μήνες αποχής από το άθλημα όταν ήταν μικρότερη και πήρε βάρος). Μετά, απλά έτρωγα περισσότερο για να τους αποδείξω ότι έκαναν λάθος. Όμως, αν δεν είχαν γίνει όλα αυτά, δεν θα ήμουν όπως είμαι τώρα, οπότε δεν θα έλεγα ότι μετανιώνω πολλά.
Μεγαλύτερη αντίπαλος
Θα έλεγα η Βίκι Παρνόφ από την Αυστραλία- μία από τις αθλήτριες με τις οποίες είμαστε μαζί από νεάνιδες. Έχουμε ακριβώς την ίδια ηλικία και πηδάμε ψηλά από τότε που ήμασταν πραγματικά πολύ μικρές.
Το μεγαλύτερο επίτευγμά μου εκτός στίβου
Θα έλεγα το γεγονός ότι κάνω PhD, ενώ είμαι επαγγελματίας αθλήτρια. Είναι δύσκολο να τα συνδυάσεις και να είσαι αξιοπρεπής σε αυτά. Ένα άλλο επίτευγμα είμαι πολλή περήφανη για το γεγονός ότι αποφοίτησα από το Στάνφορντ και να εχω το όνομά του στο βιογραφικό μου.
