Αποστολή Ντόχα: «Κάνουμε υψηλό αθλητισμό από την 1η μέρα»

Είχαμε την τιμή να μιλήσουμε με τον μοναδικό Έλληνα προπονητή με τρεις αθλητές και με κερδισμένο μετάλλιο στο παγκόσμιο της Ντόχα, τον Αντώνη Γιαννουλάκη.

Ντόχα Παναγιώτης Βότσης – [email protected]
φωτογραφίες – ΑΝ Sports and Media photo agency

Βρεθήκαμε μαζί του στο ξενοδοχείο της κυπριακής αποστολής, λίγες ώρες πριν πάρει το αεροπλάνο της επιστροφής και λίγες ώρες μετά την δίκαιη απονομή του χάλκινου μεταλλίου των 110μ. με εμπόδια στον Ορλάντο Ορτέγκα. Αργότερα μάλιστα στην παρέα μας ήρθαν και ο Μίλαν με τον Ορλάντο και είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε και μαζί τους. Οι δύο τους μαζί με την Ελένη Αρτυματά και τη Ραμόνα Παπαϊωάννου είχαν μία εξαιρετική χρονιά φέτος στο σύνολο, παρά τις όποιες ατυχίες. Πρώτα μας μίλησε ξεχωριστά για τον κάθε ένα και στη συνέχεια απάντησε στις υπόλοιπες ερωτήσεις μας.

Ελένη Αρτυματά

«Η Ελένη ήρθε με προϋποθέσεις για κάτι καλύτερο. Όμως περισσότερο λόγω της λανθασμένης τακτικής στα πρώτα μέτρα και σε μικρότερο βαθμό λόγω ενός κρυώματος που είχε πριν πέντε μέρες, στέρησε από τον εαυτό της μία θέση στην 24άδα και το κάτι καλύτερο που μπορούσε να κάνει. Δυστυχώς αυτοί οι αγώνες έφυγαν, και τώρα πάμε για τους τέταρτους και τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες της. Είμαι πολύ περήφανος για την πορεία της γιατί είναι πολύ δύσκολο να πάρεις ένα παιδί στα 18 και να φτάσει να συμμετάσχει σε τέσσερις Ολυμπιάδες».

Ραμόνα Παπαϊωάννου

«Ξεκίνησε πολύ δυνατά τη χρονιά επιστροφής της και βήμα βήμα έφτασε σε ένα σημείο πολύ καλό στα τέλη Ιουλίου, στα Δρόμεια. Το είχα βάλει και στόχο ότι από εκεί και πέρα θα ήταν μία Ραμόνα καινούργια. Εκεί ήταν πολύ άτυχη με το 22.99 με +2.1 άνεμο, αν σκεφτείς ότι η αμέσως προηγούμενη κούρσα ήταν εντός ορίου. Αυτή είναι η ζωή όμως και αυτός είναι ο αθλητισμός. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Παρά τον τραυματισμό της που ακολούθησε στο ευρωπαϊκό ομάδων, πιστεύω ότι θα είμαστε του χρόνου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο».

Μίλαν Τραΐκοβιτς

–Πώς ήταν η σεζόν του 2019 για τον Μίλαν;
«Είναι πολύ ανταγωνιστικός και θέλει πολύ να πετύχει. Ήταν αυτός που ήθελε από την πρώτη μέρα τη συνεργασία με τον Ορλάντο και είναι προς τιμήν του αυτό. Όταν τελικά ήρθε ο Ορλάντο στο γκρουπ μετά τη Γλασκόβη τον έβαλα απευθείας μέσα στο πλάνο και πήραμε ένα ρίσκο, και για τους δύο και για εμένα. Κρατήσαμε κάποια πράγματα, αλλάξαμε κάποια άλλα, τα οποία ήταν προς όφελος κυρίως και του Μίλαν. Η προπόνηση διαφοροποιήθηκε κατά 30% και τον επηρέασε στους πρώτους αγώνες. Ήμουν σίγουρος όμως ότι αν συνεχίσει σε αυτή τη δύσκολη προπόνηση μαζί με τον Ορλάντο θα έρχονταν στην πορεία πολύ σπουδαία πράγματα. Είχα φοβηθεί αρκετά αλλά εν τέλει χάρηκα πάρα πολύ που δικαιώθηκα με το χρόνο του ημιτελικού. Ο Μίλαν είναι ένας αθλητής που ό,τι του λες κάνει -είναι πολύ σοβαρό παιδί- και όπως μου έλεγε και ο ίδιος χαμογελώντας, θα με χρεώσει μετά. Παρόλο που δεν έβγαιναν μέσα στη χρονιά τα πράγματα, δεν με χρέωσε ποτέ, και για αυτό πήγε και καλά. Αν είχε αρχίσει να αμφισβητεί το πλάνο θα είχαμε πρόβλημα. Δεν το αμφισβήτησε ούτε ο Ορλάντο που ήταν καινούργιος σε αυτό» είπε, και συνέχισε για τον Μίλαν: «Προσαρμόστηκε σε μία προπόνηση η οποία για εμένα είναι πολύ καλή και ελπίζω στο Τόκιο να είμαι λίγο τυχερός και να δω και τα δύο παιδιά στον τελικό, και γιατί όχι και κάτι πιο σπουδαίο. Λίγο δύσκολο, αλλά τίποτα δεν είναι εύκολο στη ζωή».
Τι συνέβη στον τελικό;
«Στον τελικό πληρώσαμε ότι άλλαξε το πρόγραμμα και καθυστερήσαμε να μπούμε στις γρήγορες ταχύτητες μέσα στα εμπόδια. Μπήκαμε τον τελευταίο μήνα και δεν προλάβαμε να δουλέψουμε κάποια πράγματα. Όταν μπαίνεις σε αυτές τις ταχύτητες πρέπει να μπορείς να μαζευτείς χωρίς να χάσεις την ταχύτητά σου. Ο Μίλαν στον τελικό προσπάθησε να κάνει ένα ακόμα πιο δυνατό ανέβασμα από αυτό του προκριματικού, του ήρθε λίγο κοντά το εμπόδιο, αιφνιδιάστηκε και το έπιασε με το πίσω πόδι. Είναι κρίμα γιατί μπορούσε να πάρει μετάλλιο. Με αυτή την προπόνηση όμως θα δούμε ένα μεγάλο Μίλαν από εδώ και πέρα, πολύ πιο δυνατό από τις προηγούμενες χρονιές».

Ορλάντο Ορτέγκα

Περιγράψτε μας τη χρονιά του από όταν τον αναλάβατε μέχρι την Ντόχα.
«Το χειμώνα έτρεξα πάρα πολύ με το ταλέντο του. Μαζί δεν έχουμε βγάλει χειμερινή προπόνηση. Από το Μάρτιο και μετά δεν προλάβαμε να δουλέψουμε πάρα πολλά πράγματα ώστε να μπορούμε να είμαστε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση για τέτοιους αγώνες. Δε σου κρύβω όμως ότι ήρθαμε στην Ντόχα για το χρυσό. Δεν υπήρχε κάτι άλλο να βλέπουμε. Αυτό που γνωρίζαμε από όλες της κούρσες της χρονιάς είναι ότι ο Αμερικανός (Χόλογουεϊ), που ήταν από τα φαβορί, έπεφτε αρκετά στο τέλος και ότι ο Ορλάντο ανεβαίνει πολύ από το 7ο εμπόδιο και μετά. Ξέραμε ότι θα μείνουμε πίσω στην αρχή, αλλά με το που τον είδα να ανεβαίνει λέω μέσα μου ότι τελείωσε, το μετάλλιο είναι σίγουρο. Μετά το 9ο εμπόδιο όμως βρίσκει μπροστά του όμως τον Μακλάουντ. Ήταν άδικο. Οι θυσίες ενός χρόνου και τα όνειρα ενός αθλητή να πηγαίνουν όλα στράφι γιατί σε φρέναρε ο διπλανός. Έχει χάσει την ισορροπία του 4 φορές μέσα σε ένα χρόνο και ελπίζω να μη ρίχνει τους διπλανούς του εσκεμμένα. Δε νομίζω να το έκανε αυτό αθλητής μου πάντως. Ευτυχώς η IAAF έκρινε λογικά και απέδωσε δικαιοσύνη και έδωσε το μετάλλιο στον Ορλάντο, το οποίο θα του δώσει φτερά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Τι έδεσε τον Ορλάντο στο γκρουπ;
Από την πρώτη μέρα που έρχονται στο γκρουπ περνάω στα παιδιά μου το μήνυμα ότι εδώ κάνουμε υψηλό αθλητισμό. Τις πιο πολλές φορές τα καταφέρνω. Όταν σε πλησιάζει λοιπόν ένας αθλητής όπως ο Ορλάντο Ορτέγκα που από το 2012 τρέχει κάτω από 13.10 αν μη τι άλλο νιώθεις όμορφα. Εμείς τον αγκαλιάσαμε. Ήταν κάτι που κι εκείνος είχε ανάγκη, να μπει σε μία ομάδα στην οποία τον θαυμάζουν και εκτιμούν την προσωπικότητά του. Επίσης είναι ένα πολύ καλό παιδί που δεν τα έχει βρει εύκολα στη ζωή του, οπότε μπορεί να εκτιμήσει πράγματα. Πιστεύω ότι αισθάνθηκε από την πρώτη στιγμή την ομάδα σαν οικογένεια και εμείς αντίστοιχα τον υποδεχθήκαμε σαν δικό μας παιδί, με πρώτο τον Μίλαν. Έτσι τα πράγματα κύλησαν πολύ εύκολα.

_____________

Από εδώ και πέρα σε τι θα επικεντρωθείτε προπονητικά στον κάθε αθλητή ενόψει του Τόκιο;
Σίγουρα έχεις δει ξεχωριστά πράγματα σε κάθε αθλητή. Στο Μίλαν σίγουρα θα επικεντρωθούμε στη στήριξη της κίνησης στην επίθεση και στον Ορλάντο θα επικεντρωθούμε στη βελτίωση των πρώτων μέτρων, να τα κάνουμε πιο δικά μας. Για την Ελένη έχω αποδεχτεί μετά από τόσα χρόνια ότι φεύγει αργά από το βατήρα (γέλια). Πρέπει να συνεχίζουμε να δουλεύουμε την τακτική των 400μ., θα είναι η τρίτη της χρονιά στην απόσταση και πιστεύω θα πάει καλύτερα.

Πώς ήταν η κοινή περίοδος προετοιμασίας μαζί με τον Κώστα Δουβαλίδη;
«Ήταν ευτυχία. Γίνανε κόντρες, έπεσαν στοιχήματα, πολύς χαβαλές, παράλληλα με σοβαρή δουλειά. Σέβομαι απεριόριστα τον Κώστα γιατί τον ξέρω από πολύ μικρό και έχουμε συνυπάρξει σε πολλές διοργανώσεις. Έχει παρόμοια ιδιοσυγκρασία και κολλάμε, και με εκείνον και και το Μπάμπη (Σδρόλα)».

Ο Μίλαν μας είπε ότι δε σας αρέσει ο κλειστός στίβος στην Ολυμπιακή χρονιά. Πείτε μας για το πλάνο του 2020.
Όντως δε μου αρέσει ο κλειστός στη συγκεκριμένη χρονιά. Θα κάνουμε την προετοιμασία μας στη Νότια Αφρική και αν όλα πάνε κατ’ ευχήν θα δούμε πως θα είμαστε και θα αποφασίσουμε τότε αν θα κάνουμε 2-3 αγώνες ή αν θα πάμε στο παγκόσμιο της Κίνας. Αν τα παιδιά χρειάζονται ένα διάλειμμα από την προπόνηση, θα πάμε για αγώνες. Να ακούσουν μία εκκίνηση, να συναγωνιστούν πάλι με τους άλλους αθλητές. Δε θα κάνουμε όμως σίγουρα το φορμάρισμα του Μπέρμιγχαμ ή της Γλασκόβης. Έχουμε σοβαρές βλέψεις για το Τόκιο.