Τα νέα παγκόσμια ρεκόρ πάντα τραβούν το ενδιαφέρον των φίλων του αθλητισμού, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα παιδί που προσπάθησε πολύ για να βγει από τη φτώχεια και να γίνει σταρ του στίβου. Ο λόγος για τον Τζόσουα Τσέπτεγκεϊ, που χθες έκανε την καλύτερη κούρσα της ζωής του… μέχρι την επόμενη.
της Πηνελόπης Γκιώνη
[email protected]
O Τσέπτεγκεϊ γεννιέται στην πόλη Καψέγουι, ανατολικά της περιοχής Καπχόργουα, και είναι το ένατο παιδί μιας φτωχής οικογένειας, με πατέρα δάσκαλο και μητέρα αγρότισσα. Η φιλοδοξία του σαν παιδί ήταν να κάνει το χατήρι του πατέρα του και να ακολουθήσει τα αχνάρια του, μπαίνοντας στο πανεπιστήμιο και να γίνει δάσκαλος. Όμως δεν εγκατέλειπε το όνειρό του, να γίνει επαγγελματίας αθλητής. Ξεκίνησε με ποδόσφαιρο και έπειτα πέρασε στον στίβο δοκιμάζοντας το μήκος και το τριπλούν, όταν ακόμη ήταν μαθητής του δημοτικού. Πολύ σύντομα, ξεκίνησε στις μεσαίες αποστάσεις αφού κατάλαβε πως το ταλέντο του κρυβόταν εκεί. Έπειτα, στα 18 του, ο Τσεπτεγκέι μπήκε στο πανεπιστήμιο όμως δεν σταμάτησε να τρέχει. Το καλύτερο σενάριο για ένα φτωχό παιδί από μια επαρχία της Ουγκάντα θα ήταν να ολοκληρώσει τις σπουδές του και να επιστρέψει εκεί για να διδάξει. Δεν ήταν αυτό όμως το πεπρωμένο του Τσέπτεγκεϊ, που συνέχισε να τρέχει μέχρι να γίνει αυτό που ονειρευόταν.
Το 2014 ξεκίνησε τους μεγάλους αγώνες και μετά από ασημένια μετάλλια στο πανεπιστημιακό πρωτάθλημα και το εθνικό πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου ενώ ήταν νικητής στην παγκόσμια πανεπιστημιάδα στο αγώνισμα του ανωμάλου δρόμου. Ήρθε η πρώτη διάκριση όταν στον πρώτο του μεγάλο αγώνα, το παγκόσμιο πρωτάθλημα Κ20, πήρε το χρυσό μετάλλιο στα 10.000μ. Τότε πήρε και την πρώτη του ανταμοιβή για τα επιτεύγματά του, ένα αμάξι από τον πρόεδρο της Ουγκάντα, και δέχθηκε προσκλήσεις από τις ΗΠΑ.
Ακολούθησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο που, όντας ακόμη έφηβος, έδειξε τις μεγάλες του ικανότητες και τερμάτισε έκτος και όγδοος στο 10αρι και το 5αρι αντίστοιχα. Το 2017 βίωσε την πρώτη αποτυχία αφού στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου, μπροστά σε όλους τους συμπατριώτες του στην Ουγκάντα, ξέμεινε από δυνάμεις και τερμάτισε 30ος. Πέντε μήνες αργότερα, για 0.43 εκατοστά του δευτερολέπτου έχασε το χρυσό από τον Μο Φάρα στο 10αρι του παγκοσμίου πρωταθλήματος του Λονδίνου. Από τότε, ο Τσέπτεγκεϊ έδειξε πως ήρθε για να μείνει.
Το 2018 ήταν ο προθάλαμος του ονειρικού 2019 για τον ίδιο. Με 41:05 γίνεται ο κορυφαίος όλων των εποχών στα 15χλμ. και ο δρόμος προς την κατάρριψη ρεκόρ, ξεκινά. Παγκόσμιος πρωταθλητής στη δυσκολότερη διαδρομή ανωμάλου δρόμου, στο Άαρχους τον Μάρτιο (Toughest runner όπως τον ανακύρηξε η World Athletics), νικητής του ντάιαμοντ λιγκ στα 5.000μ., παγκόσμιος πρωταθλητής στη Ντόχα (σε μια φοβερή κούρσα) στο 10αρι. Μέσα σε οχτώ μήνες είχε καταφέρει να συγκεντρώσει τρεις παγκόσμιους τίτλους και έστρεψε τα φώτα πάνω του, για να βάλει το κερασάκι στην τούρτα την κατάλληλη στιγμή. Στον αγώνα της Βαλένθια, χθες 1η Δεκεμβρίου, κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ των 10χλμ. με 26:38 για να ολοκληρώσει μια ονειρική χρονιά.
Πια, επενδύει τα κέρδη του για να φτιάξει ένα νέο αθλητικό κέντρο στην πατρίδα του και να διαδώσει το μήνυμα πως ο αθλητισμός μπορεί να βοηθήσει, όπως έγινε με τον ίδιο. Ομολογουμένως, αν ο Έλιουντ Κιπτσόγκε δεν είχε κάνει φέτος το διαστημικό 1:59 τότε ο Τσέπτεγκεϊ θα ήταν ο κορυφαίος αθλητής για το 2019, δίχως αμφιβολία.
