«The city who will have the owner and responsibility to organise the Olympic games of 2004 is … Athens». Αυτά τα λόγια βγαλμένα από τα χείλη του Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ ήρθαν στο νου την στιγμή που ακούγονταν ο Ολυμπιακός ύμνος.
της Σεβαστής Βρακατσέλη
[email protected]
Ρίγη συγκίνησης διαπέρασε το σώμα και δεκάδες αναμνήσεις ξεχύθηκαν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας που γράφτηκε 12 χρόνια πριν για την Ελλάδα. Ένα μεγάλο μέρος της σύγχρονης αθλητικής ιστορίας της χώρας μας μαζί με μεγάλες δόξες του παρελθόντος που έχουν χαρίσει στην Ελλάδα μοναδικές και ανεπανάληπτες στιγμές στην ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων έκαναν τη αίθουσα στα γραφεία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής να μοιάζει πολύ μικρή για να τους χωρέσει. Γιαννιώτης, Πετρούνιας, Κυριακοπούλου, Νικολαΐδου-Ασουμανάκη, Αραούζου, η Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών αλλά και πολλοί ακόμα που απουσίαζαν λόγω αγωνιστικών και προπονητικών υποχρεώσεων περνώντας από μπροστά μας έκαναν τον διπλασιασμό των ελληνικών μεταλλίων σε σχέση με τους Αγώνες του Λονδίνου (από δυο σε τέσσερα δηλαδή) να μοιάζει μικρός.
«Ο μπαμπάς, ο μπαμπάς» φώναζε η κόρη του Νίκου Γέμελου όταν ο τεχνικός των περισσότερων κολυμβητικών επιτυχιών της Ελλάδας ανέβηκε να παραλάβει το βραβείο του και αυτή είναι μεγαλύτερη τιμή. Όπως είναι και τεράστια τιμή να συνομιλείς με τον Ζακ Ρογκ, τον πρόεδρο της Ολυμπιακής επιτροπής όταν επέστρεψαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στη γενέτειρα τους. «Η Αθήνα και η Ελλάδα έχουν πάντα ιδιαίτερη θέση για μένα. Οι αναμνήσεις είναι πολύ έντονες και χαίρομαι όταν βρίσκομαι εδώ» μας είπε εμφανώς χαρούμενος που ήταν παρών σε αυτή την εκδήλωση.
Ευχής έργον η επόμενη αντίστοιχη γιορτή να χρειάζεται μεγαλύτερο χώρο για να πραγματοποιηθεί και ο Εθνικός ύμνος να συνοδεύσει την ελληνική σημαία στην κορυφή του βραζιλιάνικου και όχι μόνο ουρανού.
