Μιλήσαμε με τον Πέτρο Κυπριανού, έναν από τους πιο καταξιωμένους προπονητές παγκοσμίως, για την Ελλάδα και την Κύπρο, το αργυρό μετάλλιο που κατέκτησε με το Μάικελ Ουίμπο και βέβαια, τα αγαπημένα του σύνθετα.
Συνέντευξη Παναγιώτης Βότσης
[email protected]
Ο Κύπριος προπονητής που ζει μόνιμα στις ΗΠΑ είναι εδώ και μερικά χρόνια αρχιπροπονητής του τμήματος στίβου στο πανεπιστήμιο της Τζόρτζια, ένα από τα πιο ενεργά πανεπιστήμια της Αμερικής στον κλασικό αθλητισμό. Από τα χέρια του έχουν περάσει επίσης πολλοί Έλληνες και Κύπριοι αθλητές τα τελευταία 15 χρόνια, όπως ο Σάββας Διακονικόλας, η Τατιάνα Γκούσιν, ο Αντώνης Μέρλος, η Λεοντία Καλλένου, ο Αλέξανδρος Πουρσανίδης, η Γεωργία Στεφανίδη κ.α. Τον συναντήσαμε στο στάδιο Καλίφα της Ντόχα πάνω από την κερκίδα του μήκους, όπου σε λίγο θα έβλεπε την αθλήτρια του, τη Τζαμαϊκανή Σανίς Πόρτερ, στον προκριματικό του μήκους. Λίγες ημέρες πριν, ο Εσθονός δεκαθλητής του γκρουπ του, Μάικελ Ουίμπο, κατάφερε να ανέβει στο 2ο σκαλί του βάθρου με ατομικό ρεκόρ 8604β., καθιστώντας τον ίδιο το μοναδικό Κύπριο στον οποίο χρεώθηκε μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Ο Κυπριανού χει βρει τη συνταγή της επιτυχίας εδώ και χρόνια στο εξωτερικό, συνεχίζει να αναπτύσσει με επιτυχία το φυτώριο πρωταθλητών του πανεπιστημίου του και σίγουρα είναι μία φωνή που αξίζει να ακουστεί.
Πως βλέπετε τον ελληνικό και τον κυπριακό στίβο;
Φαίνεται να υπάρχει μία κίνηση προς το καλύτερο, και τρανταχτό παράδειγμα είναι ο συνάδελφος Αντώνης Γιαννουλάκης που κάνει φοβερή δουλειά. Πρέπει όμως να βγουν περισσότεροι σαν και αυτόν. Πρέπει να προωθηθεί ο υψηλός αθλητισμός σε καλύτερα επίπεδα και πρέπει να καταλάβουν όλοι οι προπονητές ότι πρέπει να βοηθάει ο ένας τον άλλον. Εάν δεν αλλάξει αυτό τα μετάλλια δε θα έρθουν. Κλασικό παράδειγμα η Εσθονία. Είναι μία χώρα με πληθυσμό 1.5 εκατομμυρίου και πήραν 2 αργυρά μετάλλια λόγω της καλής επικοινωνίας και της αλληλοβοήθειας που έχουν. Θεωρώ ότι η Ελλάδα έχει και τους αθλητές και τους προπονητές για να πάρει πολλά περισσότερα μετάλλια και να μη στηρίζεται στο μέλλον μόνο στην Κατερίνα (Στεφανίδη) και το γκρουπ Πομάσκι. Οι πιο έμπειροι προπονητές πρέπει να βγουν μπροστά και να βοηθήσουν τους νεότερους.
Είναι και θέμα στήριξης από την ομοσπονδία;
Και βέβαια είναι θέμα στήριξης. Ο υψηλός αθλητισμός πρέπει να γίνει καλύτερος. Επίσης, χρειάζεται χημεία μεταξύ αθλητή και προπονητή για να πετύχει η συνταγή. Το λέω και από τη θέση του αρχιπροπονητή στο πανεπιστήμιο της Τζόρτζια, γιατί έχω 120 άτομα από κάτω και πρέπει να εξασφαλίσω ότι θα γίνει το σωστό ταίριασμα. Η καλύτερη συνεργασία βγάζει τα καλύτερα αποτελέσματα. Ο υγιής συναγωνισμός χρειάζεται και μεταξύ των προπονητών. Ο καλύτερος ας κερδίσει. Αυτή η νοοτροπία φέρνει μεγάλα αποτελέσματα και το βλέπω αυτό στις ΗΠΑ, κάθε μέρα.
Υπάρχει συνεννόηση μεταξύ των προπονητών στις ΗΠΑ;
Ναι υπάρχει. Όλοι είμαστε μαζί για τον αθλητή. Η κουλτούρα που υπάρχει δεν περιέχει μιζέρια και κακία και αυτό είναι και μέσα στην νοοτροπία και των αθλητών.
Πώς καταφέρατε να φτάσετε στο αργυρό μετάλλιο στο δέκαθλο;
Ο Μάικελ το 2012 ήταν ένα αδύνατο παιδί από την Πόλβα της Εσθονίας και πριν έρθει στις ΗΠΑ είχε κοντά στους 7200β. ατομικό ρεκόρ. Δεν τον ήθελε κανένας και μου είχε στείλει email να με ρωτήσει αν ενδιαφέρομαι. Τον είδα να πηδάει ύψος και μου άρεσε πάρα πολύ, είχε 2.05μ τότε. Μέσα σε 2 ώρες του έδωσα φουλ υποτροφία. Ξεκινήσαμε λοιπόν πριν από 7 χρόνια και σιγά σιγά ανέβαινε στη βαθμολογία. Αυτό ήταν το 4ο του παγκόσμιο πρωτάθλημα, είχαμε αρχίσει από τη Μόσχα το 2013. Έπρεπε να αποτύχει 1-2 φορές, είχαμε και τραυματισμούς μέσα σε αυτά τα χρόνια. Είναι ένας αθλητής που ξεκίνησε από το 0 αλλά ήξερε τι ήθελε, και έμαθε πολύ καλά το σύστημα προπόνησής μου, έπαιρνε τις γνώσεις σαν σφουγγάρι. Πλέον έχει αποδείξει ότι είναι αθλητής μεγάλων αγώνων. Πίστευα ότι θα άρπαζε το χρυσό στην Ντόχα, αλλά δεν πειράζει, καλό είναι και το αργυρό (γέλια).
Βοηθάει το γεγονός ότι έχετε φτιάξει ένα γκρουπ με δεκαθλητές; Υπάρχει στήριξη και μεταξύ τους;
Το δέκαθλο και το έπταθλο είναι 50% ο προπονητής και 50% η ομάδα. Αυτή τη στιγμή έχω 7 παιδιά που ο χειρότερος έχει 7500β. Όταν έρχεσαι σε επαφή κάθε μέρα με τέτοιο συναγωνισμό, φτάνεις στον αγώνα-στόχο έτοιμος.
Κατά τη γνώμη σας οι αθλητές που σπουδάζουν παράλληλα σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ «καίγονται» από τους πολλούς αγώνες του NCAA;
Όχι, τουλάχιστον στο δικό μου πανεπιστήμιο, για να μην το γενικεύω. Όπως βλέπεις και στο παγκόσμιο της Ντόχα έχουμε αθλητές που τα πηγαίνουν εξίσου καλά στα εθνικά και παγκόσμια πρωταθλήματα, μετά το κολλεγιακό. Μέχρι τώρα μετράμε μία 5η και μία 2η θέση στην ομάδα. Είναι όλα θέμα προπονητή. Εμένα το μόνο που με νοιάζει είναι το NCAA, το παγκόσμιο πρωτάθλημα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Πρέπει να φεύγουν οι αθλητές εκτός Ελλάδας, έστω και για μικρό διάστημα;
Πάντα το έλεγα αυτό και θα φέρω ξανά το παράδειγμα του Γιαννουλάκη. Ήταν ο πρώτος που εδώ και πολλά χρόνια βγαίνει έξω για προετοιμασία. Πρέπει οι Κύπριοι και Έλληνες προπονητές να φεύγουν στο εξωτερικό με τα γκρουπ τους. Για παράδειγμα τώρα τον Απρίλιο θα έρθει γκρουπ Γερμανών να κάνει προετοιμασία μαζί μας. Είχα μία Γερμανίδα στην ομάδα μου, με κάλεσαν για σεμινάριο και από εκεί ξεκίνησε μία συνεργασία. Πρέπει όλοι να αφήσουν τις μικρότητες και να ακολουθήσουν το παράδειγμα Γιαννουλάκη. Υπάρχουν προπονητές με καλά μυαλά και θέληση και το είδα στην ΚΟΕΑΣ όταν είχα πάει το Μάρτιο. Πρέπει να υπάρξουν όμως συνέργειες, να γίνονται καμπς, να ανοίξουν τα μυαλά όλων. Πολλές φορές έχω πει και στον ΣΕΓΑΣ και στην ΚΟΕΑΣ να έρθουν για προετοιμασία και σε εμένα. Τι καλύτερο να έχεις έναν προπονητή που μιλάει τη γλώσσα για τη βασική συνεννόηση και ένα καλό γκρουπ στο οποίο θα βοηθάει ο ένας τον άλλον. Εγώ πιστεύω πάρα πολύ σε αυτό.
Πώς βλέπεται το δέκαθλο στην Ελλάδα;
Είμαι λίγο απογοητευμένος γιατί τα παιδιά θέλουν, αλλά πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη στήριξη στα σύνθετα. Δε γίνεται να υπάρχει μόνο ένας αθλητής στην ιστορία του δεκάθλου πάνω από 8000β. Είναι απαράδεκτο. Υπάρχουν και καλοί αθλητές και καλοί προπονητές οπότε δεν ξέρω τι γίνεται λάθος. Το παιδί που ήταν στη Σουηδία, ο Άρης Περιστέρης, είναι μεγάλο ταλέντο. Δεν υπάρχει λόγος να μην κάνει πάνω από 8000β., ειδικά με τις ρίψεις που έχει. Ο άλλος Έλληνας, ο Σπυριδωνίδης, έχει καλή βάση από τη γερμανική σχολή και πιστεύω κι αυτός θα ξεπεράσει τους 8000β.
