Ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης είναι ένας αθλητής με τεράστιες αγωνιστικές επιτυχίες και ο αρχηγός της ομάδας μπότσια BC3 που κατέκτησε το μοναδικό χρυσό μετάλλιο στους τελευταίους Ολυμπιακόύς και Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο το 2012. Το Sportsfeed μίλησε μαζί του με αφορμή τις δηλώσεις του ομοσπονδιακού προπονητή Γιώργου Τζίμα και τον ρώτησε τί σημαίνει επιτυχία και τι αποτυχία στον ελληνικό αθλητισμό.
συνέντευξη Αριστομένης Νικολόπουλος
[email protected]
Σε πρόσφατη συνέντευξη του, ο Γιώργος Τζίμας δήλωσε πως ««αποτελεί στοίχημα η είσοδος μας στα μετάλλια των διεθνών διοργανώσεων του 2015. Η τέταρτη θέση που είχαμε πέρυσι σε δύο τελικούς διεθνών διοργανώσεων, ελπίζουμε εφέτος να αποτελέσει μια κακή ανάμνηση για την ΕΘνική». Ο Πολυχρονιάδης, πήρε θέση στις δηλώσεις του προπονητή του. «Στον αθλητισμό γενικά, η έννοια της συμμετοχής έχει κυρίαρχο χαρακτήρα. Είναι αδιαμφισβήτητο ωστόσο, ότι ακόμα και τα παιδιά στο δημοτικό κάνουν τα πάντα για την πρώτη θέση. Ασφαλώς ο καθένας έχει τους στόχους που θέτει ο ίδιος για τον εαυτό του βάσει της δικής του δυναμικής. Σύμφωνα με αυτό, διαχωρίζεται η επιτυχία από την αποτυχία».
Το ίδιο ισχύει και στον πρωταθλητισμό;
Ο πρωταθλητισμός δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον μαζικό αθλητισμό. Εδώ η έννοια της συμμετοχής είναι απούσα. Θεωρώ ότι κάθε αθλητής που κάνει πρωταθλητισμό θα συμφωνήσει μαζί μου, ότι στον πρωταθλητισμό πας αποκλειστικά και μόνο για τη νίκη. Είναι απαραίτητο να κάνεις μία επένδυση ζωής, με όποιο κόστος θυσιών, δυσκολιών, απογοητεύσεων, ενδεχόμενων ρίσκων, ασταμάτητης προσπάθειας και κατάρριψης ορίων αντοχής, για να έχεις τις όποιες πιθανότητες για τη νίκη.
Είναι πάντοτε πιθανό οι απόψεις να διίστανται για το εάν ένα αθλητικό αποτέλεσμα μπορεί να οριστεί ως επιτυχία ή αποτυχία. Η έννοια της επιτυχίας μπορεί να αποτυπωθεί με δύο τρόπους. Πρώτον το γενικό, όπου λαμβάνοντας υπόψη ότι σε μία Παγκόσμια διοργάνωση ανταγωνίζεσαι αντιπάλους από κάθε φυλή και από κάθε γωνία του κόσμου, αντιπάλους που κάνουν εξίσου σκληρό πρωταθλητισμό με σένα, αφιερώνουν δηλαδή ένα τεράστιο μέρος της ζωής τους για να επιτύχουν τον ίδιο –ένα και μοναδικό στόχο που έχεις κι εσύ, το να γίνουν Πρωταθλητές. Στο τέλος όμως της διοργάνωσης, υπάρχει μόνο ένα χρυσό μετάλλιο, ένα αργυρό κι ένα χάλκινο. Βάσει αυτής της ερμηνείας, η πρώτη οχτάδα και κατά πόσο η τετράδα, αποτελεί τεράστια επιτυχία. Ο δεύτερος τρόπος αντίληψης είναι αυτός που έχεις για τον ίδιο σου τον εαυτό ή αυτός που έχει κάποιος τρίτος για εσένα συγκεκριμένα, βάσει προηγούμενων αποτελεσμάτων, δυναμικότητας και αριθμού αντιπάλων, και στόχων για τη συγκεκριμένη διοργάνωση.
Ποια η γνώμη σου για την 4η θέση στο περσινό παγκόσμιο πρωτάθλημα; Αποτελεί και για σένα μία κακή ανάμνηση;
Είναι κανόνας ότι, όποιο και αν είναι το αντικείμενό σου, εάν κατορθώσεις να καταταγείς τέταρτος σε παγκόσμια διοργάνωση, αποτελεί τεράστια επιτυχία. Σε τόσο υψηλού επιπέδου πρωταθλητισμό, κάθε μεγάλη διοργάνωση δεν ανταποκρίνεται απαραίτητα και σε ένα μετάλλιο. Αυτό δεν έχει γίνει πουθενά και σε κανένα άθλημα. Για μένα προσωπικά η 4η θέση και στα ζευγάρια και στο ατομικό, έχει μεγάλη σημασία και κάθε άλλο παρά κακή ανάμνηση αποτελεί, καθώς με αυτές τις διακρίσεις έχουμε σχεδόν «κλειδώσει» την πρόκριση για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο το 2016. Επίσης, ο δρόμος μέχρι τους τέσσερις ήταν πολύ σκληρός. Θυμάμαι ότι δύο παιχνίδια στη φάση των ομίλων ακόμα, κρίθηκαν στη παράταση. Τι θα γινόταν αν δεν είχαμε περάσει από τη φάση των ομίλων; Για τι ανάμνηση θα μιλούσαμε τότε; Σε όλα τα αθλήματα, κανένας πρωταθλητής δεν έχει «κλείσει συμβόλαιο» με το μετάλλιο, και ας μην ξεχνάμε ότι σε οποιοδήποτε άθλημα με μπάλα, όπως και το Μπότσια, υπάρχει και ο παράγοντας τύχη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί στο Μπότσια η Πορτογαλία, μία από τις πιο ισχυρές χώρες Παγκοσμίως, την οποία κερδίσαμε στον τελικό των Παραολυμπιακών του 2012, και η οποία στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στα ζευγάρια BC3 το 2013. Το 2014 ωστόσο στο Παγκόσμιο κύπελλο βγήκε 9η και δύο μήνες αργότερα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ανέβηκε πάλι ψηλά, με το χάλκινο μετάλλιο.
Είναι τεράστια επιτυχία για εμάς, που σε όλες τις διοργανώσεις όλη αυτή τη δεκαετία, δίνουμε το παρόν είτε στον μεγάλο, είτε στον μικρό τελικό.
Οι πιο σημαντικοί αγώνες για εμάς είναι οι Παραολυμπιακοί. Το 2010 είχαμε πάλι βγει 4οι στα ζευγάρια στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, ωστόσο την επόμενη χρονιά κερδίσαμε το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο κύπελλο και το 2012 φέραμε το χρυσό μετάλλιο από τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.
Πόσο εύκολο είναι να διατηρείσαι στην κορυφή του κόσμου για μεγάλο χρονικό διάστήμα;
Το να ανέβεις στην κορυφή είναι δύσκολο. Να διατηρηθείς όμως εκεί σχεδόν ακατόρθωτο. Ανήκω στους λίγους τυχερούς που έχουν κατορθώσει κάτι τέτοιο στη ζωή τους. Έχω ζήσει διοργανώσεις που νιώθεις το απερίγραπτο συναίσθημα του νικητή και βλέπεις περήφανα τη σημαία σου να σηκώνεται στον πιο ψηλό ιστό, έχω ζήσει χαμένους τελικούς που εκείνη ακριβώς τη στιγμή που τελειώνει το παιχνίδι νιώθεις μια απίστευτη πικρία, παρά το γεγονός ότι μόλις κέρδισες το ασημένιο μετάλλιο. Ευτυχώς αυτό το συναίσθημα κρατάει πολύ λίγο. Επίσης έχω γυρίσει από διοργάνωση με δύο μετάλλια και έχω γυρίσει και χωρίς μετάλλιο. Από την 6η θέση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, που ήταν ένας άθλος για μένα τότε, έχω καταφέρει να βρεθώ στην κορυφή την τελευταία 10ετία, τόσο στα ζευγάρια BC3 που ήμασταν τρία συνεχόμενα χρόνια 1οι στην παγκόσμια κατάταξη (2011, 2012, 2013), όσο και εγώ στο ατομικό BC3 που ήμουν 1ος για άλλα τρία συνεχόμενα χρόνια στην παγκόσμια κατάταξη (2007,2008, 2009) και σήμερα είμαι 2ος, με 1 Παραολυμπιακό, 4 παγκόσμια και τρία πανευρωπαϊκά μετάλλια στο ατομικό, και στα ζευγάρια με 1 Παραολυμπιακό, 1 παγκόσμιο και 2 πανευρωπαϊκά μετάλλια. Όλα αυτά βέβαια, ήρθαν με πάρα πολύ προσπάθεια, θυσίες, υπομονή και υποστήριξη.
Οι επόμενοι σου αθλητικοί στόχοι;
Γενικός στόχος της πορείας μου είναι η διατήρηση στην κορυφή. Αυτό το επιτυγχάνω πάντα μέσω των διοργανώσεων της κάθε χρονιάς. Για φέτος έχουμε τρείς μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις για τις οποίες προετοιμάζομαι από την επόμενη μέρα που γύρισα από το Παγκόσμιο του 2014. Ο μεγαλύτερος στόχος της τετραετίας, είναι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες στο Ρίο το 2016 όπου θα καταβάλω κάθε προσπάθεια για να επαναλάβω τις επιτυχίες των δύο προηγούμενων Παραολυμπιάδων.
