Από τη Βουδαπέστη επέστρεψε ο Δημήτρης Διαθεσόπουλος. Όπου, βέβαια, βρέθηκε και το Sportsfeed με την Πηνελόπη Γκιώνη και τη Στεφανία Ντόκου. Το μοναδικό ελληνικό μέσο που βρέθηκε στο πλευρό των Εθνικών oμάδων πόλο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Για τη Βουδαπέστη, όμως, ετοιμάζεται και ο Μανώλης Κολυμπάδης για μία συνέλευση των διεθνών οργάνων του πινγκ πονγκ.
Η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας εξελίσσεται σε σημείο αναφοράς για τις εξελίξεις στον αθλητισμό. Κι αν στην υδατοσφαίριση έχει παράδοση, οι Μαγυάροι, όπως τους μάθαμε πιτσιρικάδες, αναπτύσσουν δραστηριότητα και σε άλλα αθλήματα. Δείγμα του σχεδίου τους να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για αθλητικό τουρισμό. Φυσικά, η Βουδαπέστη είναι μία πανέμορφη πόλη. Και οι Ούγγροι επιχειρούν να αναδείξουν τις ομορφιές της για αθλητικό και κυρίως οικονομικό όφελος.
Στην Ελλάδα, βέβαια, ο αθλητικός τουρισμός παραμένει άγνωστο λήμμα. Πολλοί αναφέρονται σε αυτή τη δραστηριότητα, αλλά δεν έχουμε βρει κάποιον να ασχολείται σοβαρά με έναν τομέα που θα μπορούσε να φέρει πολλά έσοδα στην Ελλάδα.
Μην προσπερνάμε τη σημαντικότερη λεπτομέρεια. Ότι ζούμε σε μία χώρα εξαιρετικής ομορφιάς. Και δεν το καταγράφουμε επειδή είμαστε υπερήφανοι ως Έλληνες. Το αντίθετο. Για τις ομορφιές της χώρας γράφουμε. Όχι για τα πεπραγμένα των Ελλήνων. Όλοι όσοι έρχονται στην Ελλάδα, την ερωτεύονται. Άρα, και οι ξένοι συμφωνούν για τις ιδανικές συνθήκες της χώρας. Που μένουν αναξιοποίητες σε επίπεδο αθλητικού τουρισμού. Κι αυτή είναι ευθύνη που βαραίνει τους πάντες. Την πολιτεία, τους ανθρώπους του αθλητισμού, τους επιχειρηματίες, τους πάντες.
Τα γήπεδα και γενικότερα οι εγκαταστάσεις που ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους. Κάποιοι αποδίδουν το πρόβλημα στην οικονομική κρίση, αλλά και πριν από τα μνημόνια επικρατούσαν οι ίδιες συνθήκες. Άρα, όλα είναι θέμα νοοτροπίας.
Τρανή απόδειξη αποτελεί το Καλλιμάρμαρο. Ο Σπύρος Καπράλος έφτιαξε ένα σχέδιο αξιοποίησής του και η εγκατάσταση είναι όχι απλά βιώσιμη, αλλά κερδοφόρα. Όπως συμβαίνει με όλους τους αθλητικούς χώρους της Βαρκελόνης. Όπως επιχειρεί να πράξει με τις δικές της εγκαταστάσεις η Βουδαπέστη.
Το ΟΑΚΑ
Ποιος έχει αμφιβολίες ότι η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή θα μπορούσε να διασφαλίσει τον δημόσιο χαρακτήρα του ΟΑΚΑ εάν το έπαιρνε υπό τον έλεγχό της; Ποιος διαφωνεί ότι θα έβρισκε τρόπους ο Καπράλος να αξιοποιήσει το μεγαλύτερο στάδιο της χώρας που τώρα υπολειτουργεί;
Η πολιτεία, ωστόσο, σκέφτεται κάθε άλλη λύση παρά την ανάθεση του ΟΑΚΑ στην ΕΟΕ. Κάτι ανάλογο έχει συμβεί με πολλές αθλητικές εγκαταστάσεις σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Με σωστή συντήρηση και αξιοποίηση των γηπέδων, των σταδίων και των κλειστών γυμναστηρίων, η Ελλάδα θα αποτελούσε παράδεισο για την προετοιμασία εκατοντάδων αθλητών απ’ όλο τον κόσμο. Κυρίως από τις χώρες του Βορρά. Αλλά εμείς έχουμε φτάσει στο αντίθετο ρεύμα. Στέλνουμε τους αθλητές μας στο εξωτερικό επειδή τα κλειστά στάζουν και μπάζουν. Η χώρα με μία από τις καλύτερες τουριστικές υποδομές παγκοσμίως, με συνεχή ρεκόρ προσέλευσης τουριστών, στο αθλητικό κομμάτι υστερεί. Ίσως και να ισχύει ότι δεν μπορούν να χωρίσουν δύο γαϊδάρων άχυρο. Άλλοι νοιάζονται μόνο για «ό,τι φάμε και ό,τι πιούμε σήμερα», ορισμένοι αδυνατούν να δουν πέρα από τη μύτη τους. Όποια και αν είναι η αιτία, όλοι πρέπει να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να βρουν λύσεις στο πρόβλημα. Να φτιάξουν πλάνο. Να καταθέσουν προτάσεις. Αν δεν στύψουν το μυαλό τους και αν δεν συνεργαστούν, τότε θα ψάχνουν διαρκώς εισιτήρια για κάθε Βουδαπέστη που θα βρίσκεται ένα βήμα πιο μπροστά από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο, την Πάτρα… Οι Ούγγροι θα παίρνουν τα ευρώπουλα, τα ρούβλια και τα δολάρια κι εμείς θα ασχολούμαστε με τον μικρόκοσμό μας. Αυτό θέλουμε; Εμείς απαντάμε ξεκάθαρα: Όχι.
