Αυτή την ερώτηση θέτει η παγκόσμια ομοσπονδία η οποία απευθύνθηκε σε σχετικούς επιστήμονες για να μιλήσουν για το επίπονο άθλημα υπό το πρίσμα της νέας τεχνολογίας και με αφορμή το ιστορικό ρεκόρ του Κιπτσόγκε στο στίβο.
Ο Έλιουντ Κιπτσόγκε τον Οκτώβριο κατέρριψε το φράγμα των 2 ωρών στο μαραθώνιο ολοκληρώνοντας την ειδικά διαμορφωμένη διαδρομή στη Βιέννη σε 1:59:40. Το επίτευγμά του είναι σχεδόν εξωγήινο παρά τη βοήθεια που είχε από τα πρωτότυπα παπούτσια νέας τεχνολογίας της Nike, τα Vaporfly, και για αυτό είχε τοσο μεγάλη απήχηση ακόμα και εκτός του χώρου του στίβου.
Η γιατρός Σάρα Ντέιβι, ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο του Κόβεντρι πιστεύει ότι είναι δυνατό να δούμε ένα αντίστοιχο ρεκόρ στην κωπηλασία αλλά πρώτα έχουμε να ξεπεράσουμε μεγάλες διαφορές. «Υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες και μεγαλύτερος συναγωνισμός στο τρέξιμο», δήλωσε η Ντέιβι, η οποία είναι η ίδια δρομέας και προπονήτρια στίβου. Με πρότερη εργασία στη βρετανική ομοσπονδία κωπηλασίας πάνω στη φυσιολογία της άσκησης έχει δει εκ των έσω και τα δύο αθλήματα. «Στο τρέξιμο υπάρχει επίσης μεγαλύτερη εξατομίκευση όσον αφορά την υποστήριξη από την αθλητική επιστήμη. Στο στίβο υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία ως προς το τι μπορεί να βελτιωθεί με την τεχνολογία: το δάπεδο ή τον προσωπικό εξοπλισμό, όπως για παράδειγμα τα παπούτσια». Θυμίζουμε ότι το συγκεκριμένο μοντέλο έκανε τέτοιο πάταγο ανάμεσα στους αθλητές του μαραθώνιου μέσα στο 2019 που ανάγκασε την παγκόσμια ομοσπονδία στίβου να δημιουργήσει νέο κανονισμό ο οποίος απαγορεύει τα πρωτότυπα παπούτσια.
Η Ντέιβι αναφέρθηκε και στις ευνοϊκές συνθήκες που υπάρχουν στα ατομικά αθλήματα: «Είναι δύσκολο να διαχωρίσεις πολλές φορές την επίδραση των τεχνολογικών βελτιώσεων από την επίδραση των βελτιώσεων στη φυσιολογία. Υπάρχει η τάση να βελτιώνονται και τα δύο ταυτόχρονα. Όταν η Νike αποφάσισε να βρει και να βοηθήσει κάποιον να σπάσει αυτό το φράγμα στο μαραθώνιο έβαλε επιστήμονες να βρουν τον καλύτερο μαραθωνοδρόμο. Έκαναν εκτιμήσεις για τη μέγιστη αερόβια ικανότητα και το όριο του γαλακτικού οξέος των αθλητών αλλά και για τις ταχύτητες σε συγκεκριμένες αποστάσεις. Χρησιμοποίησαν αυτά τα δεδομένα για να βρουν τι ικανότητες χρειάζονται από έναν αθλητή προκειμένου να μπορέσει να διατηρήσει την ταχύτητά του και να ξεπεράσει το φράγμα των δύο ωρών». Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Στην κωπηλασία χρησιμοοποιούμε αντίστοιχα τεστ φυσιολογίας. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι οι αθλητικές επιστήμες παρέχουν υποστήριξη προσαρμοσμένη στον κάθε δρομέα μαραθωνίου. Θα μπορούσε να γίνει το ίδιο αν ακολουθούσαμε την ίδια προσέγγιση στην κωπηλασία; Αν δηλαδή ακολουθούσαμε τη διαδικασία επιλογής αθλητών και εξατομικευμένης έρευνας θα μπορούσε ένας άνδρας κωπηλάτης να σπάσει το φράγμα των 5:15 και μία γυναίκα κωπηλάτρια το φράγμα των 6:00 στα 2000μ στο εργόμετρο; Θα ήταν μία ενδιαφέρουσα πρόκληση».
Παρότι το συγκεκριμένο παπούτσι θα ήτνα μη πρακτικό για την κωπηλασία, ο ειδικός της εμβιομηχανικής Βόλκερ Νόλτε βλέπει ομοιότητες μεταξύ των δύο αθλημάτων. «Στο τρέξιμο υπάρχει πολύ μικρός χρόνος επαφής με το έδαφος, μέσα στο οποίο προωθείται όμωες ο αθλητής. Σε αυτό το σημείο μπορείς να επωφεληθείς από την επιστροφή ενέργειας που προσφέρει το παπούτσι. Αντίστοιχο παράδειγμα στην κωπηλασία μπορεί να είναι το πως το κουπί από ανθρακόνημα αποθηκεύει και στη συνέχεια απελευθερώνει την ενέργεια του κωπηλάτη μέσω της κουπιάς». Η καλύτερη σύγκριση όμως για τον ίδιο μπορεί να γίνει με ένα τεχνολογικό κομμάτι που είχε βοηθήσει και ο ίδιος να φτιαχτεί αλλά τελικά απαγορεύτηκε λόγω της μεγάλης βοήθειας που δινει στους κωπηλάτες: «Ο ολκωτός σκαρμός είναι μία παρεμφερής τεχνολογική παρέμβαση που βοηθάει τον αθλητή να χρησιμοποιήσει όλη του την ενέργεια αποκλειστικά για την πρόωση». Να σημειωθεί ότι στην Ολυμπιακή κωπηλασία αυτή τη στιγμή επιτρέπονται τα τα ολκωτά σέλματα (κινούμενα καθίσματα) και οι φορητοί σκαρμοί που είναι στερεωμένοι στα πλευρά.
