Η πανδημία δυστυχώς έχει επηρεάσει ποικιλοτρόπως τη ζωή δισεκατομμυρίων ανά τον πλανήτη. Στο κομμάτι του αθλητισμού συγκεκριμένα, έχει σημασία να καταλάβουμε τους λόγους για τους οποίους είναι καταστροφική η αποχή από την προπόνηση και τους αγώνες για έναν αθλητή υψηλού επιπέδου.
Από όλο το φάσμα των αθλημάτων, αυτά που ανήκουν στον υγρό στίβο είναι από αυτά που πλήττονται αισθητά από την πανδημία με δεδομένο ότι οι αθλητές τους μένουν αναγκαστικά εκτός νερού λόγω του κλεισίματος των εγκαταστάσεων και του γενικής καραντίνας. Ειδικά στην κολύμβηση, πολλοί από τους κορυφαίους αθλητές μένουν κάθε χρόνο εκτός πισίνας μόνο στις περιόδους των διακοπών, και αυτό για ένα διάστημα όχι μεγαλύτερο από 10-15 ημέρες. Από προπονητική σκοπιά και με δεδομένο ότι οι αθλητές έμπαιναν, πριν ξεσπάσει η πανδημία, στην τελική ευθεία για το Τόκιο, χάνεται μεγάλο μέρος της προπόνησης που έχτισαν με κόπο τους προηγούμενους μήνες. Επίσης, το ευρωπαϊκό κολύμβησης είναι ακόμα στο αέρα για το αν θα μεταφερθεί τον Αύγουστο ή το Μάιο του 2021 και ενώ σε άλλες χώρες της Ευρώπης όπως η Ουγγαρία και η Σουηδία οι κορυφαίοι κολυμβητές κάνουν κανονικά προπονήσεις, οι Έλληνες πορεύονται στα τυφλά.
Ο προπονητής και καθηγητής του ΤΕΦΑΑ Αθηνών, Αλέξανδρος Νικολόπουλος, που έχει αναλάβει κορυφαίους Έλληνες κολυμβητές όπως ο Ανδρέας Βαζαίος και ο Παναγιώτης Σαμιλίδης μας έδωσε μία εικόνα της παρούσας κατάστασης υπό το πρίσμα του δικού του ρόλου. Συγκεκριμένα δήλωσε στο Sportsfeed: «Η αίσθηση και η επαφή με το νερό είναι το πιο σημαντικό σε αυτό το άθλημα. Εκτός νερού μπορείς να διατηρήσεις τη φυσική σου κατάσταση αλλά μέσω του νερού αλλάζουν όλα. Υπάρχει ένας νέος σχετικά επιστημονικός όρος που ονομάζεται aquaticity, ή υδροβιότητα, που περιγράφει το κατά πόσο ένας άνθρωπος είναι κοντά, είν τοαι ένα με υδάτινο περιβάλλον. Αν είσαι εκτός περιβάλλοντος δεν μπορείς να αξιοποιήσεις στο μέγιστο και τα οφέλη της προπόνησης που κάνεις εκτός νερού. Χρειάζεσαι ένα χρονικό διάστημα για να προσαρμόσεις την καλή φυσική κατάσταση στην κολυμβητική διαδικασία. Το βασικότερο στοιχείο όλων είναι η αίσθηση, με αυτή κολυμπάει ο αθλητής. Η έκφραση -δεν πιάνω νερό σήμερα- που λέμε συχνά περιγράφει ακριβώς αυτό, ότι ο αθλητής δεν μπορεί να εφαρμόσει σωστα την τεχνική του, δεν έχει καλή αίσθηση της ταχύτητας και της τεχνικής. Αν θέλουμε να το πάμε παρακάτω έχει να κάνει με το νευρικό σύστημα, το αισθητήριο κομμάτι που έχει να κάνει με το νερό πρέπει να το έχει καθημερινά ο κολυμβητής. Μπαίνουμε στην τρίτη εβδομάδα της καραντίνας άρα και εκτός νερού, και δυστυχώς το μέλλον είναι δυσοίωνο». Στη συνέχεια, για το πως επηρεάζεται η Ολυμπιακή τους προετοιμασία λόγω αυτού, πρόσθεσε: «Πέρα από την αερόβια ικανότητα, όλα τα υπόλοιπα συστήματα, ισχύς, ανοχή στο γαλακτικό, έκκριση γαλακτικού, χάνονται το πολύ σε 10 μέρες οπότε στην ουσία ξεκινάς πάλι από την αρχή. Αυτή η περίοδος αποχής από το νερό μπορεί να επηρεάσει ακόμα και την προετοιμασία μας για τους Ολυμπιακούς του 2021 γιατί θα ξεκινήσουμε ήδη με ένα μείον τον αγωνιστικό προγραμματισμό της νέας χρονιάς».
Αυτή όμως η κατάσταση έχει επηρεάσει έντονα τον αθλητισμό και σε αναπτυξιακό επίπεδο, αφού έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους όλα τα σωματεία που αποτελούν τη βάση του αθλητικού οικοδομήματος. Για αυτά τα ζητήματα που προκύπτουν είναι μεγάλο το διακύβευμα σύμφωνα με τον ίδιο: «Αυτή τη στιγμή τους περισσότερους προπονητές μας απασχολεί και η συνέχεια, το μετά, και σε σωματειακό επίπεδο. Θα πρέπει οι ομοσπονδίες όταν ανοίξουν και πάλι οι αθλητικοί χώροι να πάρουν πρωτοβουλίες. Ειδικά για το κολύμπι πρέπει φέτος τον Αύγουστο να παραμείνουν ανοιχτά όλα τα κολυμβητήρια, να παραταθεί η περίοδος άσχετα με το άν θα γίνουν πρωταθληματα. Οι σύλλογοι άρα και ο αθλητισμός εν συνεχεία θα έχουν μεγάλα προβλήματα. Πως θα φέρουμε πάλι τα παιδιά στο κολυμβητήριο, στο στάδιο, στο κορτ; Είναι ένα τεράστιο θέμα και πρέπει ήδη όσοι ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό να σκέφτονται λύσεις για το μετά».
