Έναν απροσδόκητο σύμμαχο στην αντιπαράθεση τους με την παγκόσμια ομοσπονδία βρήκαν οι κολυμβητές, με τον πρόεδρο της World Athletics, Σεμπάστιαν Κόου να τους παρακινεί να έχουν άποψη και φωνή.
Ο Κόου που βρίσκεται στην Αυστραλία παραχώρησε συνέντευξη στην Τέλεγκραφ και υποστήριξε το δικαίωμα των κολυμβητών να διαμαρτύρονται. «Το 1980 στάθηκα απέναντι στην κυβέρνηση της ίδιας της πατρίδας μου για να αγωνιστώ στους Ολυμπιακούς της Μόσχας κόντρα στο μποϊκοτάζ. Η ιστορία του στίβου είναι η ιστορία του Τζέσε Όουενς που σίγασε όλους όσοι πήγαν στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου to 1936 για να δουν την ανωτερότητα της άριας φυλής του Χίτλερ. Είναι στιγμή του χαιρετισμού Black Power στο πόντιουμ των Αγώνων του 1968 στο Μεξικό σε μία εποχή που οι ΗΠΑ είχαν σοβαρά κοινωνικά προβλήματα με το ρατσισμό. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό οι αθλητές να συνδέονται με τον κόσμο. Δεν θέλω να τους κάνω κύρηγμα σε αυτό. Πιστεύω ότι η ελευθερία της έκφρασης και της σκέψης είναι αυτό που λατρεύω στην ανθρωπότητα. Αν οι κολυμβητές έχουν φτάσει που πρέπει να κάνουν τέτοιου είδους ενέργειες (διαμαρτυρία στο πόντιουμ) για να τονίσουν την άποψη τους, τότε το άθλημα έχει πρόβλημα. Οι κολυμβητές δεν το κάνουν επειδή είναι μια απλή αντίδραση, αλλά επειδή υπάρχει έντονη η αίσθηση της απογοήτευσης» τόνισε ο Κόου.
Ο πρόεδρος της WA, στάθηκε περισσότερο στην ενέργεια του Αυστραλού Μακ Χόρτον και του Βρετανού Ντάνκαν Σκοτ που επέλεξαν να μην σταθούν κοντά στον Σουν Γιανγκ κατά τη διάρκεια της απονομής καθώς τον Κινέζο συνοδεύουν κατηγορίες για παραβίαση του κώδικα αντι-ντόπινγκ. Για αυτήν τους την ενέργεια οι δυο κολυμβητές δέχθηκαν προειδοποιήσεις για τιμωρία από την FINA με τον Κινέζο ωστόσο να παλεύει στο CAS να γλιτώσει την τιμωρία, μετά από προσφυγή της WADA κόντρα στην ατιμωρησία της FINA. «Αν αθλητές όπως ο Χόρτον, ο Σκοτ, η Χόσου και ο Σιλντς θέλουν να μιλήσουν, οι διοικούντες της παγκόσμιας ομοσπονδίας οφείλουν να τους ακούσουν και όχι να τους τιμωρήσουν» συμπλήρωσε ο Κόου.
