Ο ιερέας-προπονητής που συνδυάζει θρησκεία και αθλητισμό στο Βόλο

Ο ΑΣ Δημητριάς είναι ένας αθλητικός σύλλογος κωπηλασίας από το Βόλο που έχει και θρησκευτικό υπόβαθρο, ένας συνδυασμός που έγινε πραγματικότητα χάρη στην προσπάθεια του πατέρα Δημήτρη.

Ο πάτερ Δημήτρης Κοτρώτσος μαζί με μερικούς ακόμα γνώστες του χώρου δημιούργησαν το 2016 το παράρτημα κωπηλασίας του αθλητικού συλλόγου ΑΣ Δημητριάς ο οποίος λειτουργεί κάτω από τη στέγη της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος, στις Αλυκές του Βόλου. Ο πρωτεργάτης του συλλόγου έχει μεγαλώσει στο Βόλο, μία πόλη με την μεγάλη κωπηλατική ιστορία, και στα τέλη της δεκαετίας του ’80 κωπηλατούσε και ο ίδιος στον ΝΟΒΑ. Μετά από μερικά χρόνια που πέρασε στη μακρινή Νέα Ζηλανδία, μία χώρα με μεγάλη ανάπτυξη στην κωπηλασία, επέστρεψε στον τόπο του και έγινε εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Στεφάνου Αλυκών. Με εφόδιο τις γνώσεις που είχε μαζέψει και αφού έπεισε το μητροπολίτη της περιοχής, κ. Ιγνάτιο, ξεκίνησε να τρέχει το σύλλογο που μετά από τέσσερα χρόνια λειτουργίας γιόρτασε φέτος τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες. Συγκεκριμένα ο ΑΣ Δημητριάς κατέκτησε την προηγούμενη εβδομάδα το πρώτο του μετάλλιο σε πανελλήνιο πρωτάθλημα ΑΓ, χάλκινου χρώματος, στη δίκωπο μετά πηδαλιούχου των ανδρών με τους Χρυσόστομο Τάσιο, Γιώργο Μιχάλη και Παναγιώτα Κωτρότσου.

Στο ίδιο πρωτάθλημα στο Σχινιά έδωσε το παρών και το Sportsfeed. Συναντήσαμε τον πατέρα Δημήτριο προκειμένου να μας διηγηθεί την ιστορία του ΑΣ Δημητριάς, τη φιλοσοφία που θέλει να περάσει αλλά και για τις κούρσες στις οποίες τράβηξε και ο ίδιος κουπί: «Στον ΑΣ Δημητριάς δεν προωθούμε τον πρωταθλητισμό στο 100%. Θέλουμε να μαζέψουμε τα παιδιά μετά από μία ηλικία που η εκκλησία τα χάνει. ‘Εχουμε βέβαια τα κατηχητικά αλλά από το γυμνάσιο και μετά τα παιδιά αρχίζουν και φεύγουν. Για αυτό το λόγο αποφασίσαμε να εισέλθουμε στο χώρο του αθλητισμού, από τον οποίο προέρχομαι κι εγώ. Εγώ ήμουν αθλητής στο ΝΟΒΑ ως πηδαλιούχος από το 1986 έως το 1989. Σήμερα έτρεξα στην τετράκωπο μετά πηδαλιούχου ανδρών όπου βγήκαμε 4οι και στο τετραπλό σκιφ στον μικρό τελικό. Μου αρέσει πάρα πολύ, το κάνω τόσα χρόνια και δε με κουράζει. Και στη Νέα Ζηλανδία που ήμουν κουπί έκανα. Εκεί είναι το πιο δημοφιλές άθλημα μετά το ράγκμπι, η κωπηλασία είναι υποχρεωτική στα σχολεία».

Για το σκεπτικό του πίσω από τη δημιουργία του συλλόγου τόνισε: «Ερχόμενος πίσω ήθελα να περάσω αυτή τη φιλοσοφία, να πάρω παιδιά από το γυμνάσιο και μετά, να τα γυμνάσω και να τα κάνω αθλητές στο σώμα και στο πνεύμα, να συνδυάσουν την εκκλησιαστική πνευματική κατήχηση με την πνευματική. Έτσι θεωρώ ότι μπορούμε να βγάλουμε καλούς ανθρώπους στην κοινωνία. Τώρα αν κάποια παιδιά από αυτά γίνουν πρωταθλητές έχει καλώς, είτε σε εμάς είτε σε κάποιο άλλο σωματείο. Φέραμε και την παράκτια κωπηλασία ώστε να φέρουμε και τους γονείς των παιδιών κοντά στην κωπηλασία και την άθληση».

Με τον ΑΣ Δημητριάς η πόλη του Βόλου έχει πλέον τρεις ενεργούς συλλόγους κωπηλασίας, κάτι που ενισχύει τη θέση του ως σημαντικό κέντρο ανάπτυξης του αθλήματος στην Ελλάδα. Η φιλοσοφία του συλλόγου δε δεν αφήνει χώρο για ανταγωνισμό και αντιπαλότητα εντός του Παγασητικού κόλπου: «Το πιο ιστορικό σωματείο στην περιοχή μας είναι ο Ναυτικός όμιλος Βόλου και οι Αργοναύτες. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις στην κωπηλασία θα τον βρεις από κάτω. Στην πορεία έγινε ο ΕΟΑΝΑΒ που εξελίχθηκε χρόνο με το χρόνο, έγινε κι αυτός πολυνίκης, έβγαλε Ολυμπιονίκες όπως το Βασίλη Πολύμερο και το Νίκο Σκιαθίτη. Τώρα ξεκινήσαμε κι εμείς στην άλλη άκρη της πόλης, στις Αλυκές, γιατί δε θέλουμε να μπαίνουμε στα πόδια τους. Η εκκλησία δεν έχει αυτό το ρόλο, θα τους τροφοδοτήσει ίσως με αθλητές όταν εκείνοι θελήσουν να ανέβουν επίπεδο και δεν είναι ικανοποιημένοι σε εμάς. Όλοι όμως μαθαίνουμε και αναπτύσσουμε την κωπηλασία μέσα στην πόλη του Βόλου». Να σημειωθεί ότι προπονητής σήμερα στο σύλλογο είναι ο Στέργιος Παπαχρήστος, ο οποίος στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 2012 είχε πάρε την 4η θέση στην τετράκωπο των ανδρών μαζί με τους Γιάννη Τσίλη, Γιώργο Τζιάλλα και Γιάννη Χρήστου.