Ο Ουαλός Γκέρεντ Τόμας δεν είναι τυχαίος αθλητής. Δεν ήταν όμως το μεγάλο φαβορί για τη νίκη στον 105ο Γύρο Γαλλίας. Για να φτάσει στα 32 του στο βάθρο του Παρισιού έπρεπε προηγουμένως να κατακτήσει δύο χρυσά Ολυμπιακά και τρία παγκόσμια μετάλλια στην πίστα και να υποστεί ρήξη σπλήνα από ένα κομμάτι σίδερου που καρφώθηκε στην κοιλιά του.
του Στέφανου Σουλιώτη
Στην αφετηρία του τελευταίου ετάπ του Γύρου Γαλλίας ο Τόμας έψαξε τον συμπατριώτη και συναθλητή του Λουκ Ρόου για να φωτογραφηθούν μαζί με την ουαλική σημαία. Για ένα μικρό κράτος των 3.000.000 κατοίκων που ζει υπό τη σκιά της Αγγλίας και οποιαδήποτε επιτυχία καπελώνεται από τα βρετανικά χρώματα, η νίκη στο μεγαλύτερο ποδηλατικό αγώνα μόνο αισθήματα περηφάνιας και συγκίνησης μπορεί να τους προσφέρει.
Ο Τόμας δεν είναι από τους ποδηλάτες που περνάει απαρατήρητος. Κάθε άλλο μάλιστα. Θα μπορούσε πολύ νωρίτερα να είχε διακριθεί σε γκραν τουρ αν δεν εκτελούσε χρέη βοηθού. Στον γαλλικό Γύρο που μόλις ολοκληρώθηκε ο 32χρονος Ουαλός θα αποτελούσε το εναλλακτικό σχέδιο της Σκάι σε περίπτωση που κάτι δεν πήγαινε καλά με τον Φρουμ. Ο μέχρι πρότινος κάτοχος του τίτλου δε μπόρεσε να υπερασπιστεί το στέμμα του και παρέδωσε τον θρόνο του στον Τόμας ο οποίος έγινε ο πρώτος Ουαλός και ο τρίτος Βρετανός που κατακτά την κίτρινη φανέλα.
Όπως συμβαίνει σε κάθε επιτυχία, αυτό που φαίνεται είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου καθώς από κάτω κρύβονται πτώσεις (πολλές πτώσεις), αποτυχίες, εγκαταλείψεις και χειρουργεία. Η επαφή του Τόμας ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς αλλά δε συνεχίστηκε με τον ίδιο τρόπο. Το 2004 σε ηλικία 18 ετών, κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων στο σκρατς και τη δεύτερη θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο αγώνισμα των πόντων. Τον επόμενο χρόνο βρέθηκε στην Αυστραλία όπου ένα ατύχημα τον κράτησε εκτός για αρκετούς μήνες. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης ο προπορευόμενος αθλητής χτύπησε ένα κομμάτι μέταλλου το οποίο έριξε κάτω τον Τόμας, με αποτέλεσμα το μέταλλο να καρφωθεί στην κοιλιά του. Ο Τόμας υπέστη εσωτερική αιμορραγία και ρήξη σπλήνα με συνέπεια να οδηγηθεί στο χειρουργείο.
Τα πρώτα ρεκόρ του Τόμας στο Γύρο
Η πρώτη επαφή του με τον Γύρο της Γαλλίας έγινε κατά τύχη αφού η τότε ομάδα του ευτύχησε να λάβει μία από τις τρεις προσκλήσεις των διοργανωτών. Έτσι το 2007, σε ηλικία 20 ετών, ο Τόμας ήταν ο νεότερος ποδηλάτης του Γύρου εκείνης της χρονιάς και ο πρώτος Ουαλός μετά τον Κόλιν Λιούς το 1967. Από τότε αρχίζει και μία σχέση λατρείας με τους συμπατριώτες του αφού εκείνοι δεν χάνουν την ευκαιρία να τον ακολουθούν σε κάθε αγώνα και να ανεμίζουν την ασπρο-πράσινη σημαία με τον κόκκινο δράκο. Για την ιστορία αξίζει να σημειωθεί πως σε εκείνη την πρώτη του παρουσία στο Τουρ, ο Τόμας τερμάτισε 140ος σε σύνολο 141 αθλητών.
Στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου σημείωσε πρώτα παγκόσμιο ρεκόρ με την ομάδα της Βρετανίας στου ημιτελικούς της καταδίωξης, και ύστερα πανηγύρισε το χρυσό μετάλλιο με νέο παγκόσμιο ρεκόρ. Ως ένθερμος Ουαλός όμως τη χαρά του μετρίασε το γεγονός ότι δεν είχε το δικαίωμα να πανηγυρίσει με τη σημαία της χώρας του μιας και αγωνιζόταν ως Βρετανός.
Η επόμενη παρουσία του στον Γύρο Γαλλίας πραγματοποιήθηκε το 2010, καταλαμβάνοντας την 67η θέση. Στους Ολυμπιακούς του 2012 ήταν η στιγμή να πανηγυρίσει το δεύτερο χρυσό μετάλλιο στην ομαδική καταδίωξη καταρρίπτοντας δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ. Ο Τόμας έχτιζε σταδιακά το προφίλ του αθλητή που μπορούσε να πλασαριστεί ψηλά σε έναν μεγάλο αγώνα δρόμου χωρίς να είναι όμως ο κλασικός ανηφορίστας. Άλλωστε η σωματοδομή του ταίριαζε περισσότερο σε ένα all rounder ποδηλάτη παρά σε κάποιον που θα καταπίνει τις ανηφόρες.
Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Ουαλός ήταν πάντα ένας βοηθός πολυτελείας για την ομάδα της Σκάι τόσο για τον Φρουμ όσο για τον Ρίτσι Πορτ. Το 2016 ήταν το έτος που ο Τόμας θα αναλάμβανε ρόλο αρχηγού στον Γύρο Ιταλίας έστω και αν αυτόν θα τον μοιραζόταν με τον Μίκελ Λάντα. Ωστόσο μία σύγκρουση με μοτοσυκλέτα στο ένατο ετάπ τον έθεσε νοκ άουτ για τη συνέχεια του αγώνα. Η κακοδαιμονία του συνεχίστηκε και λίγες εβδομάδες αργότερα, στον γαλλικό Γύρο. Έχοντας νικήσει στο πρώτο ετάπ και έχοντας φορέσει την κίτρινη φανέλα για πέντε ημέρες, ο Τόμας τραυματίστηκε και αποχώρησε εξαιτίας πτώσης στο ένατο ετάπ.
Στο φετινό Τουρ ο Ουαλός κράτησε χαμηλά τους τόνους ακόμα και όταν ο Φρουμ έδειχνε σημάδια αδυναμίας ώσπου πλέον κατά τη διάρκεια του αγώνα έγινε σαφές ότι ο Τόμας έγινε το πρώτο βιολί στην ομάδα. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν και αυτή τη φορά είχε στη διάθεσή του τον κάτοχο τεσσάρων τίτλων γαλλικού Γύρου. Ο Τόμας νίκησε σε δύο συνεχόμενα ορεινά ετάπ και φόρεσε την κίτρινη φανέλα μετά την ενδέκατη ημέρα. Αν υπάρχει αδιαμφισβήτητο φαβορί για τα φετινό βραβείο του καλύτερου Ουαλού αθλητή, τότε αυτός δεν είναι άλλος από τον Τόμας. Πέρασαν χρόνια από τότε που ο Ράιαν Γκιγκς με τους ποδοσφαιρικούς τίτλους ή ο Κόλιν Τζάκσον με τα παγκόσμια χρυσά μετάλλια σε ανοιχτό και κλειστό στίβο μονοπωλούσαν την αθλητική ζωή της χώρας. Ακόμα και αν ο Γκάρεθ Μπέιλ οδήγησε το σύλλογό του στην κατάκτηση της ποδοσφαιρικής Ευρώπης, δε μπορεί παρά να μην ξύνει το κεφάλι του βλέποντας τις εκδηλώσεις λατρείας προς το πρόσωπο του 32χρονου Τόμας.
