Ο τελευταίος στόχος

Ο Σπύρος Γιαννιώτης βαδίζει στο μονοπάτι για τον τελευταίο του στόχο. Το Ρίο θα σηματοδοτήσει το φινάλε σε επίπεδο πρωταθλητισμού, μιας τεράστιας καριέρας. Θα μας λείψει…

του Άκη Ιωακείμογλου
[email protected]
φωτογραφίες Κώστας Αμοιρίδης
[email protected] follow me @amiridiskostas
[email protected]

Η κατάκτηση ενός Ολυμπιακού μεταλλίου στο open water αποτελεί το ανεκπλήρωτο όνειρο του Σπύρου Γιαννιώτη. Αυτός είναι και ο τελευταίος στόχος ενός απο τους κορυφαίους αθλητές που έχει αναδείξει η χώρας μας, τον οποίο θέτει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Εκεί όπου θα βάλει τέλος στον πρωταθλητισμό, όπως τόνισε στο Sportsfeed.gr. Ο δρόμος για το Ρίο θα κρατήσει περίπου δύο χρόνια κι έχει αρχίσει εδώ και μερικές εβδομάδες με την προετοιμασία για τις υποχρεώσεις του Προολυμπιακού 2015, στο οποίο ο Έλληνας παγκόσμιος πρωταθλητής θα πορευτεί με σύμμαχό του τη Eurobank μέσω του προγράμματος «Υιοθετείστε έναν αθλητή στο δρόμο για το Ρίο».

Ο μεγαλύτερος αντίπαλος σου είναι ο Τόμας Λουρτζ. Ποια είναι η σχέση που έχετε οι δυο σας;
Έχουμε πολλά τόσο στον τρόπο σκέψης πάνω στο άθλημα όσο και στα χρόνια που ασχολούμαστε με αυτό. Νομίζω ότι είμαστε οι πιο μεγάλοι σε ηλικία. Είμαστε φίλοι αρκετά χρόνια μέσα από το open water και μέσα από τα ταξίδια έχουμε αναπτύξει μία φιλία τόσο οι αποστολές στο σύνολό τους όσο και προσωπικά. Στα ταξίδια δηλαδή μ’ αυτούς κάνουμε παρέα κι αυτοί μ’ εμάς.

Όπως συμβαίνει με όλα τα αγωνίσματα αντοχής σε όλα τα αθλήματα, η ηλικία δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα. Μέχρι πότε θα κολυμπάς;
Τουλάχιστον άλλα δύο χρόνια μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Από εκεί και πέρα θα αναθεωρήσω αλλά σίγουρα θέλω να σταματήσω τον πρωταθλητισμό. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα δω πρώτα σε τι κατάσταση θα είμαι, γιατί τα δύο χρόνια είναι μακριά και πολλά αλλάζουν. Ο τελευταίος στόχος που θέτω όμως είναι το Ρίο.

Μέχρι πέρσι, το open water ήταν το άθλημα των 30+. Τον τελευταίο χρόνο όμως, βλέπουμε αθλητές πισίνας, μικρούς σε ηλικία, να κερδίζουν μετάλλια στο open water. Μεγάλωσε πολύ ο ανταγωνισμός;
Μπαίνουν όλοι και περισσότεροι αθλητές. Το βλέπουν πιο θετικά αθλητές που κολυμπούν στην πισίνα, οι οποίοι είναι πιο γρήγοροι και δημιουργούν μία κατάσταση πιο δυνατή στα πρώτα χιλιόμετρα. Ο συναγωνισμός είναι πιο έντονος. Το αγώνισμα δυσκόλεψε πολύ. Νομίζω όμως ότι όσο μεγαλύτερες είναι οι ηλικίες τόσο πιο σταθεροί και πιο έμπειροι είμαστε σε θέμα προπόνησης και αγώνων, οπότε έχω ελπίδες για το Ρίο.

Οι Ολυμπιακοί του 2016 θα είναι οι πιο δύσκολοι για εσένα; Και λόγω ηλικίας αλλά και λόγω αυξημένου ανταγωνισμού;
Κάθε τετραετία το αγώνισμα γίνεται και πιο δύσκολο. Στο Ρίο θα γίνει πρώτη φορά ο αγώνας σε θάλασσα και θα είναι περισσότερο open water οι συνθήκες.

Έζησες το αγώνισμα από τη γέννηση του. Μαζί με τον Νίκο Γέμελο υπήρξατε από τους πρωτοπόρους παγκοσμίως. Από την εποχή που σας είχαν στο περιθώριο μέχρι τώρα που αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή αγωνίσματα πόσα έχουν αλλάξει;
Ξεκίνησε από ένα άθλημα που δεν ήταν ευρέως γνωστό. Τώρα έχει γίνει γνωστό μέσα από τις διακρίσεις μας και αυτό μας κάνει πολύ χαρούμενους. Δημιουργούμε ένα πολύ ωραίο κλίμα και ο κόσμος το βλέπει πολύ θετικά και το κάνει πλέον σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Βλέπουμε επίσης νέους αγώνες ανά την Ελλάδα με πολλές συμμετοχές και αυτό είναι ό,τι πιο ωραίο μπορεί να φανταστεί ένας αθλητής που εκπροσωπεί τη χώρα του.

Θα αντάλλαζες τα μετάλλια του open water με μετάλλια πισίνας;
Το καθένα έχει την ομορφιά του. Ξεκίνησα από την πισίνα και θα ήταν άδικο να επιλέξω το ένα ή το άλλο. Ό,τι διάκριση έχω πάρει είναι εξίσου καλή και δεν μπορώ να τα συγκρίνω. Σίγουρα η πισίνα έχει άλλη αίγλη, είναι ευρέως γνωστή και είναι από τα πιο δημοφιλή αθλήματα. Το open water είναι αυτό που μου αρέσει περισσότερο αυτή την περίοδο.

Η σχέση σου με τον Νίκο Γέμελο είναι κάτι παραπάνω από σχέση προπονητή-αθλητή.
Η σχέση προπονητή-αθλητή μετράει πολλά χρόνια. Είναι φίλος, είναι κουμπάρος οπότε είναι οικογενειακή η σχέση μας.

Το βίντεο από τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, όπου έχεις τερματίσει και απολογείσαι γιατί δεν κατάφερες να κερδίσεις μετάλλιο για να δώσεις χαρά στους Έλληνες, είναι αυτό που έχει τα περισσότερα views στο internet από οποιαδήποτε άλλο βίντεο σχετικό με την κολύμβηση. Όταν το παρακολουθείς, τί αισθάνεσαι;
Ναι ε; Δεν το γνώριζα. Δεν το βλέπω όμως γιατί μου φέρνει διάφορες μνήμες και έντονες καταστάσεις. Ήταν μία αυθόρμητη στιγμή που δεν θα την άλλαζα ποτέ, άσχετα αν έδειξα τα συναισθήματά μου με τόσο έντονο τρόπο. Έτσι αγωνίζομαι, αυτό το πάθος βγάζω στο νερό. Η διάκρισή μου στο Λονδίνο, η τέταρτη θέση, ήταν φοβερή, για να μην τρελαθούμε κιόλας. Είχα όμως όνειρα για την ύψιστη διάκριση. Πίστευα πολύ, το ένιωθα, δεν έγινε και κάπως έτσι «έσπασα».

Τα πιο δύσκολα νερά που έχεις κολυμπήσει;
Σε αρκετά αλλά μπορώ να σκεφτώ της Αργεντινής που έχει ρεύματα και στην Πορτογαλία που είναι κρύο το νερό.