Ο βροχερός καιρός της Αγγλίας δεν θα μπορούσε να του σταθεί εμπόδιο στο όνειρο.
του Θοδωρή Σαλαντη
Όταν στα 2002 -2003 αποφάσισε να κάνει μεταπτυχιακό στη διοίκηση αθλητισμού στο κορυφαίο βρετανικό πανεπιστήμιο,το Loughborough, είχε κατασταλάξει ότι η λήξη της αθλητικής αγωνιστικής καριέρας, δεν θα ήταν παρά η έναρξη μιας νέας εποχής από άλλα μετερίζια στον ελληνικό αθλητισμό. Πρωταθλητής Ευρώπης και Ελλάδας στα σπριντ είχε μάθει ότι ακόμη και στην ταχύτητα, ο απεριόριστος χρόνος της σκληρής δουλειάς έφερνε αποτελεσματα. Επί σειρά ετών έχτιζε λιθαράκι-λιθαράκι τη γνώση πάνω στην αθλητική διοίκηση.
Ο Αλέξης Αλεξόπουλος είχε πάντα μια ευθύτητα στον λόγο και τις απόψεις του. Απέφευγε τις στρογγυλοποιήσεις και την διπλωματική τακτική, έβλεπε τον στόχο ευθεία και έκανε ότι έπρεπε για να τον πετύχει. Καθαρές και ξάστερες οι πρακτικές του, τέρας εργατικότητας και ευθύνης. Ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια στην αθλητική διοίκηση και μάρκετιγκ στον πλανήτη, φρόντισε να του δώσει τη γνώση έτσι ώστε να είναι δημιουργός γεγονότων και όχι να τα ακολουθεί. Του πρόσθεσε δε και το θράσος εκείνο που απαιτεί η τόλμη που έχουν οι πρωταγωνιστές.
Είναι ένα από τα πολλά παιδιά του στίβου που διαπρέπουν στην ζωή ο Αλέξιος Αλεξόπουλος. Μεγάλος αγωνιστής! Πρόεδρος του Πανελληνίου, του ιστορικού συλλόγου της Κυψέλης, μήτρα του ελληνικού αθλητικού αλλά και του Ολυμπιακού κινήματος. Αποφάσισε να αναλάβει, όταν η παρακμή φαινόταν ότι είχε νικήσει κάθε ελπίδα. «θα τα καταφέρουμε» έλεγε στους ανθρώπους του συλλόγου, κοιτάζοντας με σφιγμένες γροθιές, από το εσωτερικό του ιστορικού καφέ, τα δεκάδες παιδάκια που έκαναν στίβο στα κουλουάρ που και αυτός από μικρός ανεβοκατέβηκε εκατομμύρια φορές.
«Δεν κοιμάμαι τα βράδια αλλά θα βρούμε τις λύσεις» μου εκμυστηρεύθηκε σε μια από τις συζητήσεις μας πριν από καιρό. «Ο Πανελλήνιος είναι ο ιστορικός συλλογος με … εξίσου ιστορικά χρέη. Βαζουμε όλοι πλάτη, προπονητές, διοικητικό προσωπικό δεν εγκαταλείπουμε την μάχη. Και θα τα καταφέρουμε, σε αυτές τις δυσκολες εποχές. Ο σύλλογος είναι οι άνθρωποι του, υπάρχει ο κοινός στόχος της νίκης , θα πετύχουμε»
Ο Αλεξόπουλος, μπαίνοντας στα 50 του χρόνια ζωής, αποκομίζει καθημερινά εμπειρίες. Ο ΣΕΓΑΣ και η ανάπτυξη του στίβου ήταν πάντα η αγάπη του και το άγχος του. Θυμάμαι, μου είχε αναφέρει σε κείνη την συνάντηση στις αρχές του καλοκαιριού ότι θα επιθυμούσε να εμπλακεί στα διοικητικά της ομοσπονδίας. «Νομίζω ότι η διοικηση Σεβαστή έκλεισε τον κύκλο και θα πρέπει να φύγει με τιμή» μου είπε.
Χθες ανακοίνωσε επισήμως την υποψηφιότητα του στις ερχόμενες εκλογές του ΣΕΓΑΣ. Στη δήλωση του προβάλλει ως χρέος του καθενός την συμπόρευση με την Τασούλα Κελεσίδου, για μια επόμενη μέρα χωρίς διακρίσεις. Έτοιμος δείχνει και αυτός να είναι στους πρωταγωνιστές της νέας εποχής για τον ελληνικό αθλητισμό. Είναι ο άνθρωπος για τα δυσκολα χωρίς να τρομάζει. Ο Αλεξης Αλεξόπουλος γνωρίζει το βάρος της απόφασης και έχει μετρήσει βήμα βήμα, όπως έκανε πάντα, την απόσταση εως τον τερματισμό όταν και θα σηκώσει τα χέρια ψηλά για να πανηγυρίσει… Και μόλις δόθηκε η εκκίνηση…
