Φορούσε θυμάμαι το κοστούμι που τον χαρακτήριζε πάντα. Σκούρο μπλε, ένα τικ για να φτάσει το μαύρο, γραβάτα κόκκινη προς το μπορντό, άσπρο πουκάμισο, ανοιχτόχρωμο παντελόνι. του Θοδωρή Σαλαντή Πήρε βαθιά ανάσα, σαν να ακούστηκε αναστεναγμός, οι κυρίες της συντροφιάς είχαν το μαντήλι στο χέρι για να σκουπίζουν, αν έρθουν, τα δάκρυα. «Βασική παράμετρος της ζωής […]