Οι περισσότερες ομοσπονδίες εξαρτώνται οικονομικά από τη ΔΟΕ

Οι 15 από τις 28 ομοσπονδίες αθλημάτων που χρηματοδοτούνται από τη ΔΟΕ στηρίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στη χρηματοδότηση της ΔΟΕ και για αυτό το λόγο το επόμενο διάστημα θα είναι για αυτές πάρα πολύ δύσκολο.

Η ΔΟΕ περιμένει κατά κύριο λόγο τους Ολυμπιακούς Αγώνες που γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια για να γεμίσει τα ταμεία της και με τη σειρά τους οι παγκόσμιες ομοσπονδίες περιμένουν την εισροή χρημάτων από τη ΔΟΕ. Η εξάρτηση της ΔΟΕ από του Ολυμπιακούς (συγκεκριμένα από τα δικαιώματα προβολής) είναι εξόφθαλμη και από την οικονομική ανάλυση που δημοσίευσε η ίδια η ΔΟΕ το 2018 για το διάστημα 2013-2016, τα βασικά στοιχεία της οποίας φαίνονται στο ακόλουθο γράφημα:

Από τις 33 ομοσπονδίες των αθλημάτων των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων οι 28 βασικές είναι αυτές που λαμβάνουν χρήματα από τη ΔΟΕ, όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Ανάμεσα στις 28 υπάρχουν αυτές που έχουν πιο σημαντικές πηγές εσόδων (από τηλεοπτικά δικαιώματα κ.α.) και δεν έχουν ανάγκη τη ΔΟΕ για την επιβίωσή τους και για την κατάρτιση σχεδίων ανάπτυξης των αθλημάτων που εκπροσωπούν. Για περισσότερες όμως δεν είναι αυτός ο κανόνας.

Η έρευνα του Γιαν Βάινριχ για τις οικονομικές σχέσεις μεταξύ της ΔΟΕ και των ομοσπονδιών εξέτασε και σε τι βαθμό εξαρτώνται οικονομικά από τον πιο ισχυρό θεσμικό όργανο στο χώρο του αθλητισμού. Η εκτίμηση για το ποσοστό εξάρτησης κάθε ομοσπονδίας προέκυψε από την εξέταση περισσότερων από 100 ετήσιων αναφορών αλλά και το λογιστικό τους έλεγχο, στις περιπτώσεις που αυτός είναι δημοσιοποιημένος από τις ίδιες τις ομοσπονδίες. Ακολουθούν τα συμπεράσματα:

6/28 έχουν ποσοστό εξάρτησης < 10%

Μόνο 6 ομοσπονδίες δέχονται από τη ΔΟΕ ποσό που αντιστοιχεί σε λιγότερο από το 10% των εσόδων τους. Πρώτη και καλύτερη βέβαια η FIFA του ποδοσφαίρου που έχει ετήσιο τζίρο 1.6 δις και μόνο το 0.38% από αυτό προέρχεται από τη ΔΟΕ. Την έκπληξη κάνει το ράγκμπι (WR), το οποίο αν και δεν είναι από τα πιο δημοφιλή Ολυμπιακά αθλήματα έχει πολύ πιο σημαντικές πηγές εσόδων από τη ΔΟΕ, η οποία συμβάλλει σε ποσοστό μικρότερο του 3%. Διασφαλισμένες από άλλες πηγές θεωρούνται και οι ομοσπονδίες του μπάσκετ (FIBA), του βόλεϊ (FIVB), του τένις (ITF) και της ιππασίας (FEI).

7/28 έχουν ποσοστό εξάρτησης μεταξύ 10% και 25%

Άλλες 7 έχουν έσοδα από τη ΔΟΕ που αντιστοιχούν σε ποσοστό μικρότερο του 1/4 του τζίρου τους και μπορούν να θεωρηθούν σχετικά ανεξάρτητες. Αυτές είναι οι ομοσπονδίες του στίβου (WA), του υγρού στίβου (FINA), της ποδηλασίας (UCI), του μπάντμιντον (BWF), του τζούντο (IJF), του πινγκ πονγκ (ITTF) και του χάντμπολ (IHF).

15/28 έχουν ποσοστό εξάρτησης μεταξύ 35% και 96%

Με τα έσοδα της ΔΟΕ να είναι στον αέρα για έναν ακόμα χρόνο λόγω της αναβολής του Τόκιο 2020 επηρεάζεται άμεσα η βιωσιμότητα αυτών των ομοσπονδιών. Τα αθλήματα που εκπροσωπούν είναι τα εξής: γυμναστική (FIG), πυγμαχία (AIBA – έκπτωτη για την ώρα), κωπηλασία (FISA), σκοποβολή (ISSF), άρση βαρών (IWF), τοξοβολία (WA), ξιφασκία (FIE), χόκεϊ (FIH), Κανόε-Καγιάκ (ICF), τρίαθλο (ITU), πάλη, ιστιοπλοΐα (WS), τάε κβον ντο (WT), μοντέρνο πένταθλο (UIPM) και γκολφ (IGF). Η μοναδική που μπορεί να αποτελεί εξαίρεση από αυτές είναι αυτή του γκολφ γιατί ιδρύθηκε με αποκλειστικό σκοπό να επιβλέπει το Ολυμπιακό πρόγραμμα του αθλήματος, όπως και η ITF στο τένις.

Τέλος, με τα στοιχεία που συνέλεξε ο Βάινριχ είναι σε θέση να κάνει και μία μέση εκτίμηση για τον ετήσιο προϋπολογισμό κάθε ομοσπονδίας και σκοπεύει στο εγγύς μέλλον να τους δημοσιεύσει σε πλήρη λίστα. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τον ίδιο πολλοί πρόεδροι ομοσπονδιών τον έχουν προσεγγίσει για αυτές τις πληροφορίες γιατί θέλουν α) να ξέρουν που βρίσκονται τα αθλήματά τους συγκριτικά με άλλα και β) για να είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι για τις διαπραγματεύσεις με τη ΔΟΕ.

πηγή: Sports & Politics