Connect with us

DOHA 2019

Ορτέγκα: «Βρήκα νέα οικογένεια στην Κύπρο»

Published

on

Μιλήσαμε με τον εξαιρετικό Ισπανό εμποδιστή και τον συναθλητή και φίλο του Μίλαν Τραΐκοβιτς στην Ντόχα για την κούρσα του τελικού, το team Γιαννουλάκη και το Τόκιο.

Συνέντευξη Παναγιώτης Βότσης[email protected]
φωτογραφίες – ΑΝ Sports and Media photo agency

Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα η κούρσα των 110μ. με εμπόδια ήταν, το λιγότερο, επεισοδιακή. Ο Ορλάντο Ορτέγκα ήταν μέχρι το προτελευταίο εμπόδιο σε διεκδίκηση μεταλλίου, όμως ο Τζαμαϊκανός Ομάρ Μακλάουντ έχασε την ισορροπία του, τον εμπόδισε και του στέρησε με την πτώση του το φετινό του στόχο. Στη συνέχεια η ομάδα της Ισπανίας έκανε ένσταση η οποία απορρίφθηκε, μία μέρα μετά όμως, με τη 2η ένσταση που κατατέθηκε, δόθηκε στον Ορτέγκα το χάλκινο μετάλλιο, μιας και τη στιγμή που συνέβη το άσχημο συμβάν ήταν στην 3η θέση.

Ορλάντο, πες μας πως ήρθε τελικά το μετάλλιο.
Αυτό το αποτέλεσμα ήρθε χάρη στη δουλειά που έγινε τόσο εντός όσο και εκτός του σταδίου. Είναι η πρώτη φορά που αισθάνθηκα τόση στήριξη από τον κόσμο της Ισπανίας για όλο αυτό που συνέβη. Ο κόσμος με στήριξε στα κοινωνικά δίκτυα και ζητούσε δικαιοσύνη. Το ίδιο και η ομοσπονδία της Ισπανίας η οποία έκανε εντυπωσιακή δουλειά με τις εφέσεις σε μία πολύ έντονη και δύσκολη μέρα για εμένα κυρίως.

Πώς ένιωσες όταν τερμάτισες και πώς μετά την επιτυχημένη έφεση από την ισπανική ομοσπονδία;
Στο τερματισμό δεν ήξερα τι να κάνω, τι να σκεφτώ και περνούσαν πολλά από το κεφάλι μου εκείνη τη στιγμή. Αλλά πάνω από όλα ένιωσα αδύναμος, ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Το βράδυ μετά τον τελικό δεν μπόρεσα να κοιμηθώ καθόλου. Το πρωί πήρα τον προπονητή μου τηλέφωνο, συναντηθήκαμε εδώ και συζητούσαμε για τρεις ώρες. Ήμουν ακόμα αναστατωμένος και λυπημένος. Με το που γύρισα όμως στο ξενοδοχείο, ο υπεύθυνος από την ισπανική ομοσπονδία με ενημέρωσε ότι θα ασκήσουν εκ νέου έφεση. Στις 9 το βράδυ μου ήρθε μήνυμα που έλεγε να αλλάξω ρούχα και να πετάξω μέχρι το στάδιο για να πάρω το μετάλλιο. Δεν πρόλαβα καν να το πω στον κόουτς. Ήμουν πολύ χαρούμενος.

Πώς άρχισε και πώς εξελίχθηκε η συνεργασία σας με τον Αντώνη Γιαννουλάκη;
Στην αρχή ήταν δύσκολο με την επικοινωνία γιατί τους δύο πρώτους μήνες ο κόουτς δε μιλούσε αγγλικά και η επικοινωνία ήταν πολύ κοφτή, αναγκαζόμασταν να μιλάμε με χειρονομίες. Σιγά σιγά όμως βρήκαμε κοινό κώδικα επικοινωνίας και άρχισα κι εγώ να καταλαβαίνω τι ήθελε να μου υποδείξει κάθε φορά στην προπόνηση. Ευτυχώς τώρα έχει μάθει αρκετά, έχω μάθει κι εγώ κάποια ελληνικά και συνεννοούμαστε με μία μίξη από όλα (γέλια). Κι εμένα όμως μου αρέσει να έχω το μυαλό μου ανοιχτό όταν είμαι σε ένα νέο χώρο, σε μία νέα χώρα. Δε μιλάω ακόμα ελληνικά, ξέρω λίγα πράγματα, αλλά γενικά μου αρέσουν πολύ οι ξένες γλώσσες και θα ήθελα πολύ να διαβάσω και να μάθω. Άκουγα και τα παιδιά που μιλούσαν, έπιανα το μήνυμα και πλέον με τις λίγες λέξεις που ξέρω η επικοινωνία ρέει πιο εύκολα. Να είναι καλά και η τεχνολογία που μας βοήθησε στα δύσκολα.

Ο Μίλαν έπαιξε σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό;
Με βοήθησε πάρα πολύ. Του καταλογίζω μεγάλο κομμάτι αυτού που έχουμε καταφέρει. Τόσο στην προπόνηση όσο και εκτός, μιας και είμαστε φίλοι. Τα πηγαίνουμε πολύ καλά, όχι μόνο τώρα, αλλά από πολύ καιρό πριν. Για εμένα ήταν μεγάλη ευχαρίστηση και περηφάνια η ένταξή μου σε αυτό το γκρουπ που με υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες. Όλοι, η Ραμόνα, η Ελένη, ο Παΐσιος.

Οπότε θα συνεχίσεις να προπονείσαι μαζί τους, έτσι;
Δε χωράει καμία αμφιβολία για αυτό. Δόξα τω θεώ, βρήκα νέα οικογένεια στην Κύπρο, είμαι χαρούμενος κι ευγνώμων. Και δεν έχω άλλο τρόπο να πληρώσω αυτή την ευγνωμοσύνη, πέρα από καλά αποτελέσματα. Ευτυχώς αυτή η χρονιά ήταν φανταστική με το διαμάντι που καταφέραμε να κερδίσουμε αλλά και αυτό το χάλκινο μετάλλιο. Την επόμενη χρονιά όμως θα βελτιωθούν ακόμα περισσότερο τα πράγματα, σίγουρα.

Πώς θα οργανώσετε το πρόγραμμά σας τη νέα χρονιά;
Και τη χρονιά που πέρασε έμενα κάποιες εβδομάδες στην Κύπρο, γυρνούσα μία εβδομάδα στη Βαλένθια, όταν μου το επέτρεπε ο κόουτς, και πάλι πίσω. Έτσι δουλέψαμε. Το ίδιο θα κάνουμε και φέτος, έχουμε όμως και την προετοιμασία στη Νότια Αφρική. Το σημαντικότερο είναι ότι πλέον προπονούμαι με χαρά, με ευχαρίστηση, κάτι που μου έλειπε τα τελευταία χρόνια. Βρήκα τη συγκέντρωσή μου και το όραμα μου ξανά.

Τι σημαίνει αυτό το μετάλλιο ενόψει των Ολυμπιακών του Τόκιο;
Πριν μάθω ότι το πήρα, ήμουν κομμάτια. Τώρα νιώθω ότι έχουν γεμίσει οι μπαταρίες μου και πάλι, ότι έχω ένα νέο όραμα. Με αυτό το μετάλλιο πλέον πιστεύω ότι όλα είναι εφικτά και θα δώσω μάχη για το χρυσό στο Τόκιο, το οποίο θα αφιερώσω στον κόσμο της Ισπανίας.

Μίλαν, η σειρά σου. Τώρα που είχες χρόνο να επεξεργαστείς την έκβαση του αγώνα, ποιος είναι ο απολογισμός σου;
Δεν ήρθα στον τελικό για να βγω 8ος. Πριν λίγα χρόνια ήμουν ο Μίλαν που τα κατάφερνε και έμπαινε στους τελικούς κάνοντας την έκπληξη. Τώρα θέλω και μπορώ περισσότερα από αυτό, και η Ντόχα ήταν μία καλή ευκαιρία που έχασα. Κοιτάμε μόνο μπροστά πλέον, στην επόμενη ευκαιρία και το Τόκιο.

Πες μας δύο λόγια για το τελευταία διάστημαπου προπονείστε μαζί με τον Ορλάντο.
Από την μέρα που ήρθε ο Ορλάντο ήταν όλα ένα επίπεδο παραπάνω γιατί είναι ένας μεγάλος αθλητής. Με το που ήρθε στο γκρουπ φάνηκε η αλλαγή με τη συμπεριφορά του και έτσι πίεζα κι εγώ τον εαυτό μου συνέχεια όλο αυτό τον καιρό να ακολουθήσω. Είμαστε πολύ καλά εντός και εκτός σταδίου. Αν ήταν άλλη η σχέση και δεν ήταν φιλική και συναγωνιστική, μπορεί να μην πετύχαινε κανένας από τους δύο μας καλά αποτελέσματα. Στον αγώνα και στο στάδιο είμαστε μαζί λίγα λεπτά στο σύνολο, έξω είμαστε την περισσότερη ώρα. Αν αυτή η ώρα δεν είναι ποιοτική, δεν θα βγει καλό αποτέλεσμα και σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα του αγώνα.

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/