Πόσο δίκαιος είναι ο σχεδιασμός του ΣΕΓΑΣ για το 2017;

Πριν από δέκα μέρες περίπου ο ΣΕΓΑΣ ανακοίνωσε το σχεδιασμό για το 2017. Τότε το Sportsfeed είχε δημοσιεύσει τη λίστα και περίμενε την ολοκλήρωση της με τις υπόλοιπες κατηγορίες για να βγάλει τα συμπεράσματα.

του Θανάση Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou

Πλέον, έχοντας στα χέρια τον πλήρη σχεδιασμό, μπορέσαμε να κάνουμε μια ανάλυση για να οδηγηθούμε σε κάποια συμπεράσματα. Είναι ή δεν είναι δίκαιος ο σχεδιασμός για το 2017; Παραθέτουμε τα αποτελέσματα της ανάλυσης και μετά βεβαιότητας μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν αδικίες. Ενδεχομένως όχι τόσες όσες τις προηγούμενες χρονιές, κάποιες όμως είναι εξώφθαλμες και δείχνουν πολλά.
Τα συμπεράσματα δικά σας.

Σε 25 αθλητές αντιστοιχεί ο αριθμός των εννέα προπονητών, ισομερώς κατανεμημένοι γεωγραφικά. Οι περισσότεροι από τους αθλητές προσέφεραν στην Εθνική ομάδα και κάποιοι από αυτούς είναι σταθερά σε τροχιά μεταλλίων.

Τρεις προπονητές για 13 αθλητές. Το αγώνισμα που προσφέρει τις μεγαλύτερες διακρίσεις καθώς βρίσκεται σταθερά στα μετάλλια και με επτά αθλητές για βάση.

Σε 22 αθλητές αντιστοιχούν περίπου έξι προπονητές. Τέσσερις για τη βόρεια Ελλάδα και δύο για το κέντρο υψηλού αθλητισμού Αθηνών. Στις κατηγορίες Α, Β και Γ υπάρχουν πέντε αθλητές (οι δύο εκτός Ελλάδας) από τους οποίους δυο με συμμετοχή σε ευρωπαϊκό και Ολυμπιακούς Αγώνες και ένας για 2η χρονιά. Οι 14 αθλητές για βάση και οι έξι προπονητές θα κριθούν για την πορεία τους.

Σε 23 αθλητές αντιστοιχεί μόλις ένας προπονητής. Αναφερόμαστε στην κατηγορία που φέρνει τα περισσότερα έσοδα στον ΣΕΓΑΣ, αλλά από την πλευρά της η ομοσπονδία την έχει σε πλήρη απαξίωση. Οι αθλητές ωστόσο είναι υποχρεωμένοι να δίνουν το παρών στα κατά τόπους Run Greece τα οποία αποτελούν σημαντικό έσοδο. Φυσικά υπάρχουν και ο Μαραθώνιος με τον ημιμαραθώνιο…
Να μην απορούν λοιπόν κάποιοι για πιο λόγο η Ελλάδα δε βγάζει πλέον αθλητές στην αντοχή και την ημιαντοχή. Είναι κρίμα γιατί η γενιά που έρχεται είναι ποιοτική και δεν πρέπει να χαθεί. Με αυτήν την νοοτροπία όμως δεν υπάρχει προοπτική. Στην Ελλάδα, γιατί όποιος έφυγε σώθηκε…

Σε 12 αθλητές αντιστοιχεί μόλις ένας προπονητής. Το αγώνισμα αντιμετωπίζεται με την ίδια απαξίωση των αντοχών-ημιαντοχών. Τα δύο κέντρα υψηλού αθλητισμού είναι χωρίς προπονητές και οι κορυφαίοι αθλητές γυμνάζονται μόνοι τους. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων, ο κορυφαίος Έλληνας βαδιστής όλων των εποχών και κάτοχος των πανελλήνιων ρεκόρ, Αλέξανδρος Παπαμιχαήλ που συνεχίζει δίχως προπονητή! Η μέχρι τώρα πορεία του αγωνίσματος δεν δικαιολογεί αυτή την αντιμετώπιση από την ομοσπονδία που δείχνει να μη θέλει καθόλου το βάδην.

Σε έξι αθλητές αντιστοιχεί μόλις ένας προπονητής. Ακόμα ένα αγώνισμα που ανήκει στην κατηγορία «καμία στήριξη – καμία προοπτική».

Σε 28 αθλητές αντιστοιχούν τρεις προπονητές και η αλήθεια είναι πως αν δεν υπήρχαν οι σκυτάλες δεν θα υπήρχε αυτός ο όγκος αθλητών, αφού μόλις οκτώ βρίσκονται στις τρεις πρώτες κατηγορίες (Α,Β,Γ) και πέντε στην προ-Εθνική. Αυτοί αποτελούν ουσιαστικά τον κορμό των ταχυτήτων σε ατομικό επίπεδο. Οι σκυτάλες είναι μια πονεμένη ιστορία για τον ελληνικό στίβο και σε αυτό φυσικά δε φταίει μόνο η ομοσπονδία ή ο εκάστοτε Εθνικός προπονητής…