Η γυμναστική ακαδημία, η τυχαία ενασχόλησή του με το τένις και η καταξίωση. Ο Απόστολος Τσιτσιπάς από κατά…λάθος προπονητής στο τοπ10 πλάι στον γιο του Στέφανο.
του Θανάση Σταθόπουλου
Πριν από 20 ημέρες περίπου, πανηγύρισε τη μεγαλύτερη επιτυχία της προπονητικής του καριέρας. Μαζί με τον γιο του σήκωσαν το τρόπαιο των τελικών της ATP στο Λονδίνο. Λίγο μετά το θρίαμβο, ο Απόστολος Τσιτσιπάς, ξεδίπλωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία όσον αφορά τον ίδιο και την ενασχόλησή του με το άθλημα.
Το μόνο που θυμάται από τα παιδικά του χρόνια σε σχέση με το τένις, ήταν να παίζει με τον αδελφό του, με δύο ρακέτες στον κήπο του σπιτιού τους. Ακόμα και σήμερα αναρωτιέται και ο ίδιος για πιο λόγο επέλεξε το τένις. «Είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Η αλήθεια είναι ότι η επιλογή ήταν λίγο περίεργη, επειδή κανείς από την οικογένειά μου δεν είχε σχέση μες το τένις. Αλλά εγώ το επέλεξα. Δεν ξέρω γιατί».
Σε ηλικία 20 ετών, ήταν η στιγμή που έπρεπε να αποφασίσει. Όντας στο τρίτο έτος της γυμναστικής ακαδημίας έπρεπε να επιλέξει ένα άθλημα. Αποφάσισε να ειδικευθεί στο τένις. Το μικρόβιο είχε μπει. Τρία χρόνια μετά ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο για να μάθει να προπονεί. Κι όλα αυτά μαζί με την Ιουλία Σαλνίκοβα (πρώην τενίστρια) με την οποία ταξίδεψε δύο χρόνια στο γυναικείο τουρ (WTA). Από εκεί και πέρα έκανε σπουδές, πάνω στην προπονητική, σε Βερολίνο και Βιέννη και επιστροφή στην Αθήνα.
Έχοντας συνολική εμπειρία 10 ετών ο Απόστολος Τσιτσιπάς εργάστηκε σε τενιστικό όμιλο της Αθήνας ξεκινώντας έτσι και τυπικά την προπονητική του καριέρα. Στόχος να διδάξει τους νέους τενίστες, αλλά κυρίως τους γονείς… «Τους εξηγούσα πως ήμασταν ικανοί για πολλά πράγματα, αλλά έπρεπε να το πάρουμε στα σοβαρά και να περιμένουμε 5-6 χρόνια για να αναπτύξουμε σωστά έναν νέο παίκτη. Οι άνθρωποι όμως συνήθως είναι ανυπόμονοι, δεν θέλουν να περιμένουν, για να επενδύσεις χρήματα πρέπει να επενδύσεις και χρόνο. Πρέπει να αναπτυχθείς ως αθλητής, να αναπτυχθεί το σώμα σου, το μυαλό σου, η τεχνική σου».
Τα τελευταία εννέα χρόνια ταξιδεύει μαζί με τον Στέφανο Τσιτσιπά. Παρά όμως τις αμέτρητες επιτυχίες ο Απόστολος αισθάνεται τυχερός και ευλογημένος που ο γιος του συνεχίζει να είναι δίπλα του. «Τον αγαπάω και με αγαπάει. Ταξιδεύουμε μαζί από τότε που ήμουν 12 ετών. Και αυτό είναι κάτι που εκτιμώ πολύ. Με τον Στέφανο, παρότι έχω διαβάσει πάρα πολύ, αισθάνομαι πως ξέρω πολύ λίγα πράγματα. Πρέπει πάντα να είσαι ανοιχτόμυαλος και έτοιμος να μάθεις. Ο Στέφανος μου έδωσε την ευκαιρία να μάθω νέα πράγματα. Νομίζω πως ήταν το καλύτερο πανεπιστήμιο για μένα».
