Connect with us

TOP

Προπονώντας ένα θαύμα της φύσης

Published

on

Χθες η Ρούτε Μεϊλιτούτε έσπασε τον αγκώνα της πέφτοντας από το ποδήλατο. Προσωρινά μένει εκτός προπονήσεων όμως δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει εκτός προγράμματος. Ο προπονητής της, Τζον Ρουντ, μιλώντας πρόσφατα στην ετήσια συνάντηση των Αμερικανών προπονητών, αποκάλυψε πως είναι να προπονείς ένα… θαύμα της φύσης. Να μην ξεχνάμε, ότι από τη Λιθουανία βγήκε και ο μπασκετμπολίστας Άρβιντας Σαμπόνις. Ο πρώτος αθλητής που χαρακτηρίστηκε «θαύμα της φύσης».

του Στέφανου Σουλιώτη

Ο Τζον Ρουντ γνωρίζει από πρώτο χέρι πώς είναι να προπονείς την Ρούτα Μεϊλιτούτε και ποια χαρακτηριστικά την έκαναν πρωταγωνίστρια στην κολύμβηση μόλις στα μισά της δεύτερης δεκαετίας της ζωής της.
Η Ρούτα Μεϊλιτούτε έχει αφήσει ήδη το στίγμα της στην παγκόσμιο κολύμβηση. Με ένα χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, πρώτη θέση σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και παγκόσμιο ρεκόρ σε 50μ. και 100μ. πρόσθιο δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορεί να ζητήσει κανείς από μία 18χρονη. Στα 15 της είχε καταρρίψει έντεκα εθνικά ρεκόρ και το 2012 έγινε η πρώτη Λιθουανή αθλήτρια που κέρδιζε χρυσό Oλυμπιακό μετάλλιο για τη χώρα της.
Μέντορας της Μεϊλιτούτε αποτελεί ο Τζον Ρουντ του κολεγίου του Πλάιμουθ. Μιλώντας στην ετήσια συνάντηση των Αμερικανών προπονητών ο Ρουντ δε θα μπορούσε να μην αναφερθεί στη αθλήτριά του. Η έφηβη Λιθουανή δεν ήταν ένα κορίτσι όπως όλα τα άλλα. Πάλεψε πολύ για να βοηθήσει την οικογένειά της καθώς έχασε τη μητέρα της όταν ήταν τεσσάρων ετών. Συμμετείχε στις δουλειές μαζί με τα μεγαλύτερα αδέλφια της και στα δώδεκα της πήγε στη Βρετανία. Ο Ρουντ ακόμα θυμάται τις πρώτες στιγμές της Μεϊλιτούτε στο κολυμβητήριο όπου εκείνη προσπαθούσε να του εξηγήσει με σπαστά αγγλικά και με τις κινήσεις των χεριών τι συμβόλιζαν οι τρεις γραμμές στη λιθουανική σημαία. Το πράσινο για τις πεδιάδες της χώρας, το χρυσό για τον ήλιο και το κόκκινο για το αίμα που συμβόλιζε τον αγώνα της Λιθουανία για την ανεξαρτησία της

Το χάσμα στην επικοινωνία
«Η Ρούτα δεν ήθελε να έρθει στη Βρετανία», θυμάται ο Ρουντ. Ο πατέρας της το επέλεξε γιατί ήθελε το καλύτερο για την κόρη του. Αναγκάστηκε να έρθει. Δε γνώριζε αγγλικά. Τις δύο πρώτες εβδομάδες χρησιμοποιούσαμε τη νοηματική. Μετά πήγε σπίτι ενώ είχαν κανονιστεί τα πάντα. Επέστρεψε λίγες εβδομάδες αργότερα και ήταν το ίδιο για τους επόμενους τρεις μήνες».
Στο προπονητικό πρόγραμμα του Ρουντ υπήρχαν παιδιά από 27 χώρες. Τα περισσότερα ήταν έτοιμα να μάθουν αγγλικά στο κολέγιο του Πλάιμουθ αλλά όχι η Μεϊλιτούτε. Η νεαρή κολυμβήτρια επέμενε στη νοηματική τη στιγμή που η γλώσσα του σώματός της μαρτυρούσε πως ανυπομονούσε να γυρίσει σπίτι.
«Η Ρούτα δεν ήταν ένα παιδί που μεγάλωσε με έναν δυτικό τρόπο ζωής. Δεν υπήρχε ούτε iphone ούτε λάπτοπ και πιστεύω πως τη βοήθησε αυτό», είπε ο Ρουντ και έφερε στο νου του μια φωτογραφία από την πατρίδα της που την έδειχνε σε ηλικία τεσσάρων ετών να κόβει ξύλα για το σπίτι.
«Είναι ξεχωριστή τόσο σωματικά όσο και πνευματικά», συνέχισε ο προπονητής. Όταν άρχισε να φεύγει η νοσταλγία για την πατρίδα και τα αγγλικά διαδέχτηκαν τη νοηματική τότε ο Ρουντ είδε πολλά στη Μεϊλιτούτε. «Ήταν η πρώτη που ερχόταν στην προπόνηση και η τελευταία που έφευγε. Αν είχε έναν μικροτραυματισμό και έπρεπε να χάσει μία ή δύο ημέρες θα ερχόταν με έναν εξοπλισμό γυμναστηρίου και θα ρωτούσε τι άλλο να κάνει. Είναι το όνειρο κάθε προπονητή. Έφερε μια ανατολικοευρωπαϊκή φιλοσοφία. Ζει με αυτόν τον τρόπο 24 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα».
Αυτή η «ρουστίκ ανατροφή», όπως χαρακτηριστικά την αποκαλεί ο Ρουντ, σφυρηλάτησε το χαρακτήρα της καθώς ήταν πιο ώριμη από πολλούς συνομήλικους της.

Τα βάζει και με τους άνδρες
«Είναι θηρίο, είναι πολύ δυνατή», σημείωσε ο Ρουντ με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. «Ο Μπεν Πράουν, πρωταθλητής Ευρώπης και κοινοπολιτείας φαίνεται αστείος όταν προσπαθεί να κοντραριστεί μαζί της στο γυμναστήριο. Η αντοχή της είναι εκπληκτική».
Αλλά οι ιδιότητες που έχουν κάνει την Μεϊλιτούτε κορυφαία αθλήτρια στον κόσμο δε σταματούν εδώ. «Είναι υπερβολικά ανταγωνιστική» δήλωσε ο Ρουντ και αστειεύτηκε πως δεν έχει μείνει κανένας άνδρας αθλητής του πρόσθιου στην ομάδα του: «Τους ρήμαζε κάθε μέρα και αποσύρθηκαν όλοι τους νωρίς!».
Σχολιάζοντας την παρουσία της στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας της, ο Ρουντ παραδέχθηκε πως της έκανε καλό που έφτασε στο Λονδίνο νωρίτερα από άλλες αποστολές. «Πήγαινε παντού, τα γυρνούσε όλα. Δεν άφησε τίποτα. Την τρίτη ημέρα τα είχε κάνει όλα. Δεν υπήρχε κάτι να της αποσπάσει την προσοχή. Έκλεισε και σφράγισε την πόρτα πίσω της».

Κλεισμένη στο μικρόκοσμό της
Σύμφωνα με τον προπονητή της, η Ρούτα ζει σε έναν δικό της κόσμο. Δεν έχει χρόνο για κάτι που δεν θα την κάνει πιο γρήγορη. Αν δεν ήταν προφανές πριν τους Ολυμπιακούς του 2012, το κατάλαβαν όλοι μετά τους προκριματικούς του πρόσθιου όταν σημείωσε τον καλύτερο χρόνο με 1:05.56. Στον ημιτελικό κολύμπησε ακόμα πιο γρήγορα (1:05.21) και στον τελικό έκανε 1:05.47.
Μέχρι πριν τους Αγώνες οι Μεϊλιτούτε δεν είχε κινητό τηλέφωνο. Φτάνοντας στο Λονδίνο συμφώνησε με τον προπονητή της να το κρατήσει κλειστό για πέντε έξι ημέρες. Όταν το ενεργοποίησε ξανά δε σταμάτησε να χτυπάει. Τα social media ήταν άγνωστα στης ζωή της αθλήτριας στα πρώτα της χρόνια. Μόλις μετά την επιτυχία της στους Ολυμπιακούς άρχισε να συνειδητοποιεί τη φύση της δημοσιότητας μέσω των τουίτς και και των like στο Facebook.
Ο Ρουντ δεν αμφέβαλε ούτε μια στιγμή για την ακεραιότητα της Μεϊλιτούτε. Μιλώντας περί χρήσης απαγορευμένων ουσιών είπε: «Αν η Ρούτα βρισκόταν θετική σε έλεγχο, θα της ζητούσα να φύγει. Δε θα την προπονούσα ποτέ ξανά». Ο Ρουντ θα απέφευγε αυτή τη δήλωση αν πίστευε πως η αθλήτριά του δεν ήταν φωτεινό παράδειγμα του ευ αγωνίζεσθαι.
Ο προπονητής της θεωρεί πως ο Λιθουανή έχει τις περισσότερες πιθανότητες από όλες τις κολυμβήτριες να καταρρίψει το δικό της παγκόσμιο ρεκόρ στο πρόσθιο ή να φορέσει άλλο ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Μέχρι τότε όμως συνεχίζει τις σκληρές προπονήσεις, δουλεύει τα χέρια και τα χτυπήματά της στο νερό ώστε να είναι έτοιμη όταν θα ανάψουν τα φώτα στην πισίνα του Ρίο τον ερχόμενο Αύγουστο.

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/